به گزارش خبرگزاری «حوزه»، محمدرضا صیاد، ظهر امروز در ششمین همایش رویت هلال و تقویم و نشست مقدماتی همایش بین المللی فقهی نجومی رویت هلال در مجتمع یاوران مهدی(عج) جمکران افزود: معیارهایی برای شناخت دقیق حوزه هلالی انجام شده است که این پژوهش‎ها باید به شکل درستی بیان شود.

وی افزود: سال 1392 مقاله‌ای با عنوان «معیاری جدید برای پیش بینی رؤیت هلال ماه» از سوی سید محسن قاضی میرسعید، پژوهشگر و رصدگر رؤیت هلال ماه در نشریه پژوهشنامه فرهنگ و تمدن اسلامی ارائه شد.

این پژوهشگر نجوم بیان کرد: بخشی از مقاله نامبرده، برای نخستین بار به طرح و معرفی معیاری جدید برای پیش بینی وضع رؤیت پذیری هلال ماه‌های شامگاهی اختصاص دارد؛ معیار مذکور، بر مبنای دو مشخصه فاز ماه یا همان «درصد بخش روشن قرص ماه» در دستگاه مختصات مکان مرکزی در لحظه غروب خورشید، برای پیش بینی وضع رؤیت پذیری هلال ماه‌های شامگاهی، کاربرد دارد.

وی افزود: پس از بررسی میزان تأثیر مشخصات نجومی ماه در رؤیت پذیری آن برای پیش بینی وضع رویت پذیری هلال ماه‌های شامگاهی، دو معیار مطمئن قابل طرح است.

وی تبیین کرد: معیار نخست بر مبنای دو مشخصه فاز ماه در دستگاه مختصات زمین مرکزی و کمینه ارتفاع ماه در دستگاه مختصات مکان مرکزی در لحظه غروب خورشید است که معیار محسن قاضی میر سعید بود.

پژوهشگر تقویم و رویت هلال ماه ادامه داد: معیار دوم بر مبنای دو مشخصه اندازه کمان هلال ماه در دستگاه مختصات زمین مرکزی و کمینه ارتفاع ماه در دستگاه مختصات مکان مرکزی در لحظه غروب خورشید است.

وی افزود: برای بسط معیار قاضی میر سعید با اعمال روش درون یابی خطی، مقادیر کمینه مشخصه ارتفاع ماه بر حسب گام ثابت با دقت دو رقم اعشار مقادیر درصد مشخصه فاز ماه را تعیین و از این طریق روشی آسان برای پیش بینی وضع رؤیت پذیری هلال ماه‌های شامگاهی، ارائه شد.

صیاد خاطرنشان کرد: در مرحله آخر، برای آشنایی با روش گروه 70 نقطه‌ای برای پیش بینی وضع رؤیت پذیری هلال ماه‌های شامگاهی در ایران، بر اساس کاربرد معیار میرسعید، به بررسی نجومی وضع رؤیت پذیری هلال ماه‌های شامگاهی رمضان و شوال 1436 و 1437 در ایران، پرداخته شد.