حجت الاسلام عباس علی آراء با اشاره به برگزاری المیپاد علمی طلاب استعدادهای برتر حوزه در گفت و گو با خبر نگارخبرگزاری «حوزه»، گفت: هدف از برگزاری المپیاد، شناسایی و استعداد یابی طلاب نخبه و برتر در حوزه است.
وی افزود: شناساسایی طلاب می تواند نقش مؤثری در آینده علمی و پژوهشی حوزه داشته باشد و قطعا در آینده نزدیک همین افراد اگر همین جهاد علمی را با تلاش بیشتر و بهتر و دقیق تر انجام دهند جزء عالمان فرهیخته حوزه بوده و برای دنیای اسلام هم بیشتر مثمر ثمر باشند.
این محقق و پژوهشگر حوزه ادامه داد: طلاب باید از این ظرفیت و نعمتی که خدا به آنها عنایت کرده برای شکوفایی خواهند بود پیامبرخاتم(ص) نهایت استفاده را ببرند و برای اعتلاء و عزت اسلام ناب تلاش کنند.
نیاز حوزه و اسلام به طلاب نخبه
حجت الاسلام آراء اظهار داشت: امروز بیش از پیش حوزه علمیه و اسلام نیازمند به این گونه طلابی هست که امتیازی به نام استعداد برتر دارند و قطعا هم وظیفه این گرو ها بیشتر است.
وی گفت: این المپیاد موجب می شود تا طلاب دیگر هم در عرصه علمی تلاش ومجاهدت کنند و قطعا هم این گونه است و آنچه مسلم است، هیچ عملی بدون تلاش و جهاد بدست نیامده است.
در ادامه حجت الاسلام حبیب الله شور گشتی، از محققین حوزه نیز در سخنانی گفت: المپیاد علمی در حوزه زمینه ای ایجاد کرده تا طلابی که دارای استعداد برتر هستند، شناسایی شوند
وی افزود: این المپیاد در سه مقطع مدارس، استان و کشوری از میان طلاب برگزار می شود و هرکسی که فکر می کند استعداد برتر است در این آزمون خود را می آزماید تا عیار او مشخص شود؛ ولی نکته مهم این است که اگر کسی در این آزمون به سلامت عبور کرد و موفق شد نباید تصور کند که همه چیز را می داند و او تنها نخبه برتر است.
حجت الاسلام شور گشتی اظهار داشت: المپیاد را، المپیاد می گویند چون نوع سؤالات او با سؤالات معمول حوزه فرق می کند. در این آزمون طلاب برتر و نخبه باید به هر نوع سؤالی حتی غیر از کتاب و حتی متن هایی که نخوانده اند پاسخ دهند تا معلوم شود این نخبه تا چه اندازه نخبه است و آیا اساسا می تواند به متن هر نوع کتاب فقهی و اصولی و ادبیاتی پاسخ مناسب دهد؟ و یا اینکه صرفا یک سری الفاظ و اصطلاحات حوزوی را می داند.
وی افزود: هر نوع امتحان و آزمونی آسیب هایی دارد. این آزمون هم مانند همه آزمونها می باشد. یکی از آسیب ها این است که سؤالات را نباید به سمت حافظه محوری پیش برد؛ بلکه باید تطبیقی طرح شود.
این محقق حوزوی گفت: یکی از آسیب ها این است گرفتار غرور و تکبر نشود، دیگر چون خود را برتر و نخبه می داند، احترامی برای استاد خود قائل نیست؛ چون خود را با این استعداد برتر بی نیاز می داند. بنابراین باید در کنار این گونه آزمون های المپیادی، استاد اخلاق و مشاور نیز در کنار طلاب وجود داشته باشد.
حجت الاسلام شورگشتی افزود: لازم است در المپیاد ها و اردوهای علمی طلاب از لحاظ اخلاقی و شخصیتی هم مورد دقت و ارزیابی دقیق قرار بگیرند.
وی ابراز داشت: شاید او از لحاظ استعداد برتر باشد، اما ممکن است ظرفیت او به اندازه ای نباشد که بتواند خود را حفظ کند و از نظر اخلاقی مورد تأیید قرار بگیرد.
استاد حوزه اظهارداشت: باید کمیته های علمی و کمیته های سؤال تشکیل شود و تنها به این نوع المپیاد ها اکتفاد نشود چه بسا افراد و طلابی در حوزه باشند که از لحاظ استعداد هم برتر و نخبه باشند، ولی حاضر نباشند در این گونه المپیادها به این سبک روش شرکت کنند. بنابراین این گونه کمیته های علمی می تواند راه گشا باشد و استعدادهای برتر شناخته نشده هم مشخص شوند.
وی گفت: لزوما حضور این گونه افراد در این مکان دلیل براین نیست که حوزه تنها همین اندازه نخبه داشته باشد. به هرحال تشکیل این گونه کمیته ها می تواند کارها را بهتر پیش ببرد.
حجت الاسلام شور گشتی اظهار داشت: باید طلاب برتر در کمیته های علمی به خوبی از لحاظ قوه تحلیل مورد ارزیابی قرار بگیرند و بررسی شوند که آیا در این عرصه هم موفقیتی دارند؟
وی گفت: تشکیل کمیته های علمی در کنار المپیاد علمی یک ضرورت است تا طلبه بیشتر با استعدادهای به موضوعات مختلف کشف شوند.
انتهای پیام//
