به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین احمد مبلغی، رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد حوزه علمیه قم که به اروپا سفر کرده است، در جمع مسلمانان سوئد، ظلم و ستم بشریت نسبت به هم را عامل اصلی غیبت کبری ذکر کرد و گفت: آنچه که غیبت را به نهایت می‌برد و ظهور و حضور امام را زمینه سازی می‌کند استعداد، آمادگی، عدالت خواهی در انسان هاست که از پر شدن ستم در جهان بیزاری می جویند.

وی افزود: برخی اندیشه ترویج توسعه ظلم و ستم برای تعجیل در ظهور را در پیش گرفته اند یا می گویند حداقل در مقابل ظلم و ستم بی تفاوت باشیم تا امام بیاید، این فکر از اساس غلطِ است زیرا روحیه ظلم و ستمگری خواهی ، غیبت مصلح جهانی حضرت را طولانی تر خواهد کرد.

رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی گفت: غیبت امام عصر، معلول، محصول و مولود ظلم بوده است، اگر پیشینیان ما ظالم، ستمگر و یا ظلم پذیر نبودند غیبتی انجام نمی‌گرفت؛ باید استعداد و اندیشه‌ی ظلم ناپذیری فراهم آید.

رسالت مومنین در زمان غیبت

وی  با اشاره به رسالت مومنین در دوران غیبت گفت: وظیفه‌ی نخست، رسالت اندیشگی و معرفتی است، ما در این زمان باید اندیشه‌هایی سازگار و مناسب با پدیده‌ی غیبت و حادثه‌ی آتی یعنی ظهور را پیدا کنیم. ذهن، معرفت و اندیشه را باید همسو و هم جهت با این حادثه‌ی بزرگ بشری و ظهوری که در پیِ این حادثه به وقوع می‌پیوندد تعالی ببخشیم.

وی ادامه داد: کسانی که اصولاً به وظیفه نمی‌اندیشند، از منطق دین فاصله گرفته اند، بعد از قرن ها از وقوع غیبت کبری، چگونه می‌توان حالت بی تفاوتی و بی توجهی و رفتار خنثی گونه در پیش گرفت؟ ایمان اگر در دل باشد اجازه‌ی چنین بی تفاوتی نسبت به چنین حادثه‌ی عظیمی را نمی‌دهد.

انتظار منشاء مبارزه با ظلم است

استاد حوزه علمیه قم به مفهوم انتظار در دوران غیبت اشاره کرد و گفت: انتظار منشأ گریز از ظلم، مبدأ تنفر نسبت به ستم و ستمگری، تربیت کننده انسان ها و دوری گزینی از ظلم است، مگر می‌شود کسی منتظر عدل باشد ولی به سمت گناه برود؟

وی محبت نسبت به منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) را از دیگر مباحث کانونی ذکر کرد و گفت: باید اعتراف کنیم ما در عرصه‌ی دین آموزی و آموزش تعالیم دین بر محور حب و محبت تمرکز نکرده ایم و اساسی ترین مشکل ما انسان‌ها، بی توجهی به این نقطه‌ی کانونی است.

حجت الاسلام والمسلمین مبلغی با اشاره به اینکه انسان منتظر باید عشق داشته باشد، گفت: انسان منتظر باید عشق به خوبی، عشق به آینده، عشق به مصلح، عشق به مؤمنان و عشق به زندگی... داشته باشد، امام می‌آید تا انسان را نجات بدهد، مگر می‌توانیم ما به انسان عشق نورزیم؟ بنابراین این حالت را هم باید احیا کنیم. و این خود سازنده است.

وی از دیگر وظایف مومنین در دوران غیبت را رفتار و سلوک نیکو ذکر کرد و گفت: مؤمن در شرایط غیبت موظف است رفتارهایی را در خود و در زندگی خود خلق کند.

وی خانواده محوری و علم گرایی را نیز مورد تاکید قرار داد و گفت: امام مهدی بر خانواده و بنیاد خانواده تکیه می‌کند، در فضای غیبت باید از اساس و بنیاد خانواده و زندگی خانوادگی را محافظت کرد.

رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی افزود: طبق روایات، امام مهدی (عج) در زمان ظهور، اجزای تکامل نیافته و تحقق نپذیرفته از سوی بشریت را تکمیل می‌کند. این نگاه غلطی است که خیال می‌کنیم مومن کسی است که فقط در مسجد باشد، بلکه باید به سمت آن چیز که خداوند برای ما به عنوان تسخیر طبیعت قرار داده است، برای تسخیر طبیعت باید علم و آگاهی باشد، بنابراین مومن به مهدویت در مسیر علم قرار دارد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: چه کسی تصور کرده است که امام مهدی وقتی می‌آید همه‌ی وسایل مدرن را کنار می‌گذارد، امام مهدی در زمان ظهور، علم بیشتر، علم ناگفته و نانوشته را تکمیل می‌کند نه اینکه آنچه را هم که بشر به آن رسیده است نابود کند، امام از این علوم استفاده می‌کند، اینها همان تسخیر طبیعت است.

رییس دانشگاه مذاهب اسلامی یادآورشد: مگر خداوند نفرموده و نخواسته است که انسان تسخیر کند؟ تسخیر همین‌هاست، استفاده از وسایل مدرن است. این افکار غلط متأسفانه در لایه‌های ذهنی ما به شکل تاریخی نفوذ کرده است، تصور می‌کنیم مسلمانی یعنی دور بودن از علم و استفاده از وسایل مدرن.

وی رسالت بعدی مؤمنین در دوران غیبت را ذکر و دعا برای ظهور دانست و گفت: وظیفه‌ی بعدی مومنین در دوران غیبت؛ وظیفه‌ی زبانی دعا، ذکر، اظهار همراهی با راه و نام امام مهدی، ادبیات واژگانیِ مفهومیِ مهدوی و طرح کلمات و جملات مربوط به مهدویت است.