آیت الله سید جمال الدین دین پرور در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»،با اشاره به اهمیت شناخت شرایط دوران زندگی و امامت امام حسن مجتبی(ع) اظهار داشت: زندگی این امام همام به ویژه پس از شهادت امیرالمومنین(ع) از نظر نوع مواجهه با دشمن و نیز دوستان نادان و بی بصیرتی که دل امام را خون کردند ، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
وی افزود: متاسفانه بخش اعظم یاران و سربازان ایشان در جنگ با معاویه از معرفت و شناخت لازم برخوردار نبودند و حق امام و ولی امر خود را به خوبی نمی شناختند چرا که اگر کسی واجد علم و آگاهی و بصیرت به مساله امامت باشد، هیچ گاه در یاری امام خود دچار شک و تردید و سستی نمی شود چرا که می داند آن چه امام و ولی امر او می گوید کاملاً حرف حق است و صد در صد باید از آن تبعیت نماید.
این استاد حوزه علمیه قم همچنین خاطرنشان کرد: بنابر این از ماجرای صلح امام حسن (ع) با معاویه درس می گیریم که کسانی که علاقه به ائمه دارند علاوه بر دوستی و محبت باید در مسیر اطاعت نیز بکوشند؛ آن هم اطاعت بی چون و چرا، به این خاطر که امام معصوم، منبع علم و معرفت بی نهایت است و تقوای ایشان نیز در حد اعلی قرار دارد و لذا هیچ جای سوال و تشکیکی نمی ماند که انسان و رهروی واقعی باید در این طریق باشد.
*وصیت نامه امیرالمومنین را همه بخوانند
وی همچنین با اشاره به نزدیک بودن ایام شهادت امیرالمومنین علی (ع) و وصیت نامه معروف امام به فرزند برومندش امام حسن مجتبی(ع) ابراز داشت: این وصیت نامه از دو جهت حایز اهمیت است؛ نخست آن که امام علی (ع) در آن تاکید می کنند که این نامه و وصیت من مخصوص حاضران و فرزندانم نیست بلکه هر کس که این نامه و نوشته به دست او می رسد مخاطب نامه می باشد؛ دیگر اهمیت وصایای امام در خصوص وصیت به نماز و عبادات ، عدالت، وصیت به نظم و به خصوص رسیدگی به فقرا و ایتام و خدمت به مردم است و کسی که مدعی محب و شیعه بودن است باید به این نکته ها توجه جدی نشان دهد.
