آیت الله علی اکبر مسعودی خمینی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» با بیان این که ماه مبارک رمضان و برکات و عنایات بی شمار حق تعالی در این ماه نسبت به بندگانش، همگی از جمله الطاف حضرت حق به انسان هاست، اظهار داشت: الطاف خدای متعال و عنایاتی که به بشر داشته و دارد ، برای تکامل انسان بوده ، چه آن که هیچ گاه پروردگار عالم، احتیاج به این نداشته که کسی در ماه رمضان یا غیررمضان او را بپرستد و تکالیفی که فرموده را عمل نماید.

وی افزود: بلکه برعکس این ما انسان ها هستیم که احتیاج داریم با عمل به تکالیف، بعد از عمر دنیوی 70، 80 ساله چیزی برای ابدیت و دیار باقی خود ذخیره کنیم تا بلکه به واسطه آن و البته بازهم عنایت خداوند، به فلاح و رستگاری حقیقی برسیم.

برای ابدیت خلق شده ایم نه عمر کوتاه دنیایی

این استاد حوزه علمیه قم همچنین گفت: قبل از هر چیز باید بدانیم که ما برای ابدیت خلق شده ایم نه صرفاً گذران عمر در همین چندسال نسبتاً کوتاه ؛ مساله بعدی این است که در آیات نورانی قرآن که در ماه رمضان به عنوان ماه بهار قرآن قرار داریم، خدای متعال بارها از کلمه "حب" و مشتقات آن استفاده کرده است. درباره حب انسان نسبت به اشیا دو بحث است یکی این که آیا حب به اشیا، ذاتی انسان است و حب انسان به غذا، مال ، جاه ، زن و فرزند از این قسم است یا این که آیا این ها مجازی و فرع بر ذات انسان است و در واقع هدف در اینجا رسیدن به حب الله می باشد.

چگونه به مقام حب الهی برسیم؟!

وی با اشاره به این که حب به خدا در سایه ایمان به دست می آید ، افزود: اساساً تمام تکالیف و فرایض برای این است که انسان راه حب به خدا را پیدا کند و بتواند مقام و جایگاه "حب" را درک کند و لذا کسانی که ایمان آورده اند، بیشتر به خدای متعال حب دارند. جالب این است که در آیات و روایات، از لفظ "حب" استفاده شده و چندان از کلمه "عشق" سخن به میان نیامده است که به نظر من شاید به خاطر این باشد که عشق بیشتر درباره مسایل مادی و شهوات دنیوی است.

آدمی فطرتاً شیفته دست یابی به کمالات است

آیت الله علی اکبر مسعودی خمینی یادآور شد: ما انسان ها، فطرتاً عاشق کمالات هستیم اما کمال انسان آن چیزی است که خدای متعال به او داده و خود خداوند ، ذات کمالات است ، چرا که فقط او ذات هستی است ؛ آن هم هستی بی قید و شرط و بی انتها . عقل و منطق هم حکم می کند که انسان دنبال آن چیزی برود که دایمی است و از بین رفتنی و گسستنی نیست.

تنها حب به خدا ماندنی است

وی اضافه کرد: تمام حب های دنیا گسستنی است و آدمی هزاران ملک و مال و اولاد هم داشته باشد ، بالاخره روزی همه را باید بگذارد و برود چرا که همه این ها از بین رفتنی است اما حب به خداست که می ماند؛ در این میان ، روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان به عنوان یکی از فرایض هر مسلمانی ، از جمله بهترین راه ها برای رسیدن به مقام حب خداوند است.

روزه داری؛ بهترین راه رسیدن به حب پروردگار

وی افزود: این که انسان آن هم در این گرمای شدید هوا، حدود 18 ساعت از خوردن و آشامیدن امساک کند و از سایر تجملات و خوشی ها و علایق به خاطر خدا بگذرد، این رها کردن و وارستگی منجر به درک مقام حب خدایی می شود چرا که علم و قدرت و حیات در ذات الهی جمع شده است و اگر انسان حب به جاهای دیگر را در خود از بین ببرد حب به خداوند پیدا می کند و این مساله رمز رستگاری است.

حب الهی ، 40 بار در قرآن آمده است

این استاد حوزه بیان داشت: پروردگار ما در طول سال یک ماه را تعیین فرموده و گفته که از اذان صبح تا اذان مغرب ، از خوردن و آشامیدن چشم بپوش، مراقب گوش و چشم و زبان و دیگر اعضا و جوارح خود باش تا در پرتو روزه داری واقعی بتوانی به مقام حب من دست پیدا کنی و این " حب الله " از چنان اهمیتی برخوردار است که در حدود 40 آیه قرآن کریم از آن سخن به میان آمده است.

حبی که منشا خیرات برای فرد و جامعه است

آیت الله مسعودی خمینی تاکید کرد: انسانی که در پرتو انجام فرایضی چون نماز و روزه آن هم به شرط اخلاص و صدق نیت، به مقام حب اللهی دست یافت ،این فرد هم خودش به مقامات عالیه و قرب الهی می رسد و هم این که برای جامعه اش منشا خیرات و برکات است و اولیا و بزرگان ما همگی این طور بوده اند؛ همین حب است که برای آدمی نورانیت می آورد و او می تواند با این نورانیتی که کسب کرده در زندگی اش، راه را از چاه تشخیص داده و در مسیر سلوک الی الله موفق باشد.

راه رسیدن به طریقت و حقیقت، عمل به شریعت است ولا غیر!

وی ابراز داشت: بی شک کسی که به شریعت اسلام عمل کرد ، به طریقت رسیده و سپس به حقیقت نائل می شود و به طور قطع باید بدانیم که حقیقت و طریقت از راه شریعت حاصل می شود و اگر انسان به حقیقت هستی می خواهد برسد، راهش این است که مو به مو به شریعت عمل کند و کسی که به شریعت عمل کرد، چنین فردی به تربیت الهی آراسته شده و می تواند به اصلاح خود و رفع معضلات اجتماعی ، اخلاقی، فرهنگی جامعه خود کمک کند.

چرا نیاز به امساک در روزه گرفتن داریم؟

یار و شاگرد امام خمینی (ره) همچنین در خصوص فلسفه روزه داری نیز بیان داشت: شاید برخی این شبهه و سوال را مطرح کنند که اساساً خداوند چه احتیاجی دارد که ما یک ماه برای او روزه بگیریم و هفده، هجده ساعت را گرسنه و تشنه بمانیم که در پاسخ به چنین فردی باید گفت که خدا احتیاجی به روزه ما ندارد، بلکه این ما هستیم که نیاز داریم گرسنگی و تشنگی را تحمل کنیم و با تمرین وممارست از محبت خود به اشیا و دنیا بکاهیم و آن را قطع کنیم تا به محبت الهی دست یابیم چرا که اگر این حب آمد، نورانیت به دنبالش می آید و انسان راه را از چاه می شناسد.

روزه داری ما را به روشنایی دل رهنمون می سازد

این استاد حوزه علمیه قم با بیان این که روزه ماه رمضان از بهترین عبادت هایی است که انسان را به روشنایی دل می رساند ، گفت: ما در مناجات شعبانیه می خوانیم پروردگار من ، تو دنیا و آخرت من هستی و تمام وجودم می باشی؛ به راستی اگر انسان به این درک و باور و شناخت برسد دیگر هر مشکل و موضوعی نیز برایش حادث شود، مشکلی با آن ندارد.

وی افزود: اگر گرسنگی و تشنگی را تحمل می کنیم برای این است که روح ما آرام و شاد باشد و چنین روحی است که می تواند به کُنه و حقیقت عالم دست یابد.

ماه رمضان؛ بهترین فرصت دوری از مادیات و نزدیکی به معنویات

آیت الله مسعودی خمینی همچنین تاکید کرد: ما در همه روزهای سال در پی خوردن و پوشیدن و مسایل دنیوی هستیم و این یک ماه رمضان بهترین فرصت است تا اندکی از این گونه مباحث دوری گزیده و به معنویات و حقیقت بندگی توجه کنیم و تحمل تشنگی و عطش در این روزهای گرم سال به این خاطر است که ما اندکی از عطش و فقر خود در قیامت را به یادآوریم، ضمن آن که به واسطه روزه داری از غم و غصه گرسنگان نیز با خبر می شویم.

روزه داری؛ عملی که نیاز به دکان و دستک ندارد!

وی همچنین با بیان این که روزه داری خودش باعث شکرگزاری است که قدر نعمت ها را بدانیم ، گفت: روزه داری از بهترین اعمال و عبادت ها برای انسان سازی است و این انسان سازی دکان و دکه و خانقاه نمی خواهد و سر و صدا نیاز ندارد چه آن که آدمی از درون باید مواظب باشد که چشم و گوش و زبان و دیگر اعضا و جوارح او نیز همگی روزه باشد و حتی فکرش هم باید روزه باشد، به این معنی که افکار خراب را به درون خود راه ندهد.

رسیدگی به وضع محرومان و ایتام را از یاد نبریم

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در قسمت دیگری از سخنان خود با بیان این که در ماه رمضان نباید از رسیدگی به حال و روز خانواده های نیازمند و مستمند به ویژه ایتام غافل شویم ، گفت: چه بسیار خانواده هایی که در همین دور و بر خودمان به نان شب محتاج هستند و ما باید آنان را دریابیم.

با انفاق و احسان، توشه ای برای سرای دیگر فراهم کنیم

وی افزود: در جامعه ما افراد بسیاری از جهت مالی وضع متوسط و خوبی دارند و کسانی هستند که میلیاردها تومان سرمایه در بانک دارد. گاه این افراد این همه ثروت جمع می کنند و خودشان هم چندان استفاده ای نکرده و بعد از مرگ به دست وراث می افتد و سوالی که مطرح می شود این است که واقعاً چرا انسان نباید با انفاق کردن و دستگیری از نیازمندان ذخیره و توشه ای برای خود در روز محشر فراهم کند. حتی اقشار متوسط نیز می توانند کمک کنند که این ها هم تعدادشان کم نیست .

بی بضاعت ها همین حوالی ما هستند، آنان را دریابیم

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: از آن سو افرادی داریم چه در شهرها و روستاها که حقیقتاً محتاج نان شب هستند و به معنای واقعی بی بضاعت هستند ؛ در همین قم در منطقه پایین شهر و مناطق محروم این افراد وجود دارند که وظیفه ماست که در حد توان به آن ها کمک کنیم. چه بسیار خانواده هایی که با وجود فقر و تنگدستی شدید اما عزت نفس دارند و دست نیاز به سوی این و آن دراز نمی کنند اما آیا ما وظیفه ای در قبال آن ها نداریم؟! آیا متمولان جامعه وظیفه ندارند که این ها را شناسایی کرده و کمک کنند؟!

وی افزود: به نظرم قبل از هر چیز افراد باید احساس تکلیف کنند و بدانند که در مال آن ها حق سائل و فقیر و محروم قرار دارد و باید آن را ادا کنند.

رسالت وعاظ و مبلغین در ترویج فرهنگ انفاق در جامعه

آیت الله مسعودی خمینی خاطرنشان کرد: در این میان مبلغین و وعاظ به خصوص در ماه مبارک رمضان رسالتی بر عهده دارند که مردم را با این موضوعات به خوبی آشنا کنند. به هر حال مهم آن است که همه باید بدانیم که مال و اموال و اولاد و حتی حیثیت دنیایی همه اش از بین می رود و بعد از مرگ ما می مانیم و روح خالصی که باید در آن دنیا تحویل دهیم و اعمالی که باید حساب و کتاب پس دهیم؛ مهم این است که بتوانیم روح سالم تحویل دهیم و به تعبیر قرآن قلب سلیم تا انشاالله در سرای دیگر سربلند باشیم.

صرف قرآن خواندن کافی نیست؛ عمل به آموزه هایش لازم است

وی افزود: اساساً محور سبک زندگی قرآنی نیز تلاش به منظور رفع نیاز های محرومان است؛ متاسفانه گاهی احساس می شود که ما قرآن کریم را فقط می خوانیم و از صوت زیبای قاریان مطرح لذت می بریم و حال آن که لذت واقعی عمل به قرآن است ، یعنی اگر همین قرآن تاکید می کند که باید به وضعیت فقرا رسیدگی کنید و مبادا مسلمانی بی تفاوت باشد در این خصوص ، این بحث عمل کردن به قرآن است که مهم است و گرنه صرف خواندن بدون عمل ، خوب نیست.

رفع گرفتاری های فردی و اجتماعی در پرتو سبک زندگی قرآنی

تولیت سابق آستان مقدس حضرت معصومه(س) همچنین در خاتمه صحبت های خود با بیان این که رفع گرفتاری ها از مردم در گروی عمل به سبک زندگی قرآنی است، گفت: قرآن در دل اثر می کند ، انسان را تکان می دهد و او را مسئول بار می آورد و ما در روزهای باقیمانده از این ماه باید حقیقتاً بکوشیم که با تکیه بر آموزه های دینی و قرآنی در راستای برقراری عدالت اجتماعی و رسیدگی به طبقه ضعیف و محروم در جامعه گام برداریم.

گفتگو از: سید محمد مهدی موسوی