به گزارش خبرگزاری «حوزه»، این مرجع تقلید ظهر امروز در سلسله مباحث  تفسیر سوره احزاب در مدرسه حجتیه  اظهارداشتند: یکی از مباحث مطروحه در آیه 40 به بعد سوره احزاب بحث در خصوص بعثت و مساله خاتم النبیین است.

ایشان افزودند: در خصوص بحث خاتم النبیین که به پیامبر اکرم(ص) ما اطلاق شده این است که کلمه خاتم به سه شکل مورد نظر واقع شده است که اولین آن با کسره در «ت» آمده است که حکم فاعل را پیدا می کند.

معظم له بیان کردند: دومین شکل از قرائت خاتم که مثل اولی معروف هم نیست، ماضی گرفتن «خاتم» است که معنی آن را به ختم کننده تغییر می دهد ولی سومین مفهوم که مفهوم اصلی «خاتم» در مضارع به کار رفته است.

ایشان گفتند: در حقیقت عرب به مهرو موم کردن، ختم کردن می گفت، زیرا وقتی چیزی ختم می شد دیگر بی برو برگرد و کامل بود؛ به همین خاطر مهر بزرگان و پادشاهان که بی برو برگرد بودن یک حکم و مستقیم بودن آن را نشان می داد با معنی خاتم همراه شده است.

حضرت آیت الله سبحانی بیان کردند: اینکه همه فکر می کنند که خاتم به همان معنی انگشتر است به این بر می گردد که در زمان پیامبر اکرم(ص) انگشتر افراد مهر افراد بوده است و اسم شان را روی انگشتر می نوشتند و آن را به عنوان مهر خود استفاده می کردند.

ایشان گفتند: حضرت  محمد(ص) نیز مهری داشتند که وقتی می خواستند به پادشاهان سه کشور ایران، روم و مصر نامه بنویسند و پیام جهانی خود   را به آنها ابلاغ کنند از مهری استفاده  کردند که نام ایشان به همراه الله و رسول روی آن حک شده بود.

معظم له بیان کردند: برخی نیز با شیطنت سعی کردند بگویند که پیامبر(صلی الله علیه و آله) انگشتر انبیا هستند، زیرا این مفهوم عامی را برای خاتم انتخاب کردند در حالی که چنین تلقی از بی سوادی شخص ناشی می شود.

ایشان گفتند: نبوت نیز مفهوم خاص خود را دارد و در این مفهوم، نباید این مفهوم را با رسول اشتباه کنیم، زیرا خود قرآن نبوت را اشرف بر رسالت معنی کرده است؛ نبوت یعنی ارتقای درجه انسان به حدی که می تواند فرمان خداوند را دریافت کند، ولی رسول یک معنی عام دارد که به هر کسی که می تواند کاری را برای کسی انجام دهد نیز اطلاق می کنند.

این مرجع تقلید بیان کردند: خداوند در خصوص دریافت کلام الهی طرق مختلف رسیدن پیام الهی به بشر را بیان کرده است که در یکی از آنها در آیه 54 سوره شورا خداوند به سه راه انتقال پیام به بشر اشاره کرده است.

حضرت آیت الله سبحانی گفتند: وحی، اولین راهی است که خداوند متعال برای انتقال کلام الهی به انسان در نظر گرفته است که به حدی شریف و قابل احترام است که هر کسی نمی تواند به این مقام برسد؛ این مقام به حدی است که امام صادق(ع) هر وقت به این آیه می رسیدند می ایستادند و خم می شدند و به علامت احترام از این مقام تجلیل می کردند.

معظم له خاطرنشان کردند: دومین راه این است که با یک حجاب کلام خدا را می‌شنیدند، مثل حضرت موسی؛ مرتبه سوم جبرئیل را می فرستاد تا مطالب را به آن حضرات برساند؛ خاتم النبیین نبوت به تمام معنا، گیرندگی و دریافت در حد اعلی است؛ در این رابطه هر سه باب بسته شد.

حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به آیه 91 سوره انعام اظهارکردند: خداوند در قرآن بیان کرده اند که من با این قرآن شما را به هر کسی به این قرآن رسیده است را انذار می کنم.

معظم له بیان کردند: علامه طباطبایی با یکی از فیلسوفان فرانسوی مکاتبات و مذاکراتی داشتند و می فرمود که هانری نکته بسیار خوبی گفت که یهود و نصاری با انکار اسلام در واقع باب وحی را برای خود بستند، ولی مسلمانان این وحی را حفظ کردند، ولی بازهم در میان مسلمانان تنها کسانی که با واسطه این ارتباط را با آسمان و عالم وحی حفظ کردند شیعیان هستند که به واسطه ائمه اطهار(ع) این ارتباط را با عالم بالا حفظ کردند.

حضرت آیت الله سبحانی در پایان با تجلیل از روشن بودن چراغ مدرسه حجتیه تصریح کردند: مرحوم آیت الله  العظمی حجت از عالم برزخ اگر ببینند خوشحال می‌شوند که این مدرسه هم از نظر ظاهری و باطنی آباد است، زیرا مدیران به شاگردان اهمیت می دهند.