حجت الاسلام ابراهیمی نیا، در گفتگو با خبرگزاری «حوزه» در فارس گفت: طلابی که درس حوزوی را انتخاب کرده اند باید اهتمام زیادی به درس و تحصیل داشته و در این مسیر ناامید نشوند.
وی اضافه کرد: پایانی براي علم نيست اما اگر بخواهيم يک اول و آخري براي علم و دانش به تصوير بکشيم اول علم اين است که انسان خداشناس بشود اين اولين مرحله علم و دانايي است، اصلاً همه اين رفت و آمد‌ها همه اين درس و بحث و آمدن انسان در دنيا و پيامبران و ائمه و گذشت روزگار براي اين است که آدم خدا را بشناسد و با خدا بشود. همه چيز مقدمه است و اين هدف، پس تمام دانش‌ها در فضايي قرار مي‌گيرند که بايد ما را به خدا برسانند و ما را با خدا آشنا کنند.
این استاد حوزه علمیه شیراز افزود: باید بفهميم انساني هستيم که تاريخ داريم، روزی به دنيا مي‌آييم و يک روز مي‌ميريم، آمدنمان هم بي‌حساب و کتاب نيست آن کسی که ما را آورده است همان هم مي‌برد وهمه چيز ما دست اوست، همه اداره عالم به او سپرده شده است اختياري در اداره نظام هستی براي بشر يا براي بخشي از اين دنيا نيست، او اثرگذار در عالم است.
حجت الاسلام ابراهیمی نیا، خاطرنشان کرد: وقتي دنبال کار مي‌رويد بدانيد کار زماني عملي مي‌شود که اراده پروردگار عالم پشت سر آن باشد اگر خدا بخواهد و مصلحت شما باشد عملي است و اگر خدا نخواهد عملي نيست، پس علم براي اين است که ما خدا را بشناسيم و بدانيم بنده ضعيفي هستيم که «لاَ يَمْلِكُ لِنفُسِهِ نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا» براي خودمان نه مالک سود و نه مالک ضرر می باشیم.
مسئول مدرسه علیمه بقیه الله(عج) ، با اشاره به روایات اظهار کرد: در روايات داريم «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّه» کسي که خود را بشناسد خداي خود را هم مي‌شناسد «أوّل العلم معرفت الْجَبَّار» پس شناخت خداست که خدا را می شناسيم، اگر خد اراده نکند هيچ چيز از اين‌ها نيست پس ما موقعي مي‌توانيم خودمان را بشناسيم که به عجز خودمان آگاه باشيم.
وی، تاکید کرد: طلاب توجه داشته باشند که هنگامی می توانید درس بخوانيد که خدا کمکتان کند، موقعي مي‌توانيد در اين وادي قدم برداريد که او دستتان را بگيرد، موقعي مي‌توانيد آينده روشني داشته باشيد که از، خداوند بخواهيد.
