خبرگزاری «حوزه» متن حدیث را ازکتاب بحارالانوار منتشر می کند

 الامام الرضا عليه السلام : عِلَّةُ غُسلِ المَيِّتِ أنّهُ يُغَسَّلُ ؛ لأنّهُ يُطَهَّرُ و يُنَظَّفُ مِن أدناسِ أمراضِهِ ، و ما أصابَهُ مِن صُنُوفِ عِلَلِهِ ؛ لأنّهُ يَلقَى المَلائكةَ و يُباشِرُ أهلَ الآخِرَةِ ···

 و عِلّةُ اغتِسالِ مَن غَسَّلَهُ أو مَسَّهُ فظاهِرَةٌ لِما أصابَهُ مِن نَضحِ المَيِّتِ ؛ لأنَّ المَيِّتَ إذا خَرَجَتِ الرُّوحُ مِنهُ بَقِيَ أكثَرُ آفَتِهِ ، فلذلك يُتَطَهَّرُ مِنهُ و يُطَهَّرُ 

امام رضا عليه السلام فرمود: علت غسل دادن ميّت آن است كه او از آلودگيهاى بيماريهايش و انواع مرضهايى كه در وجودش بوده پاك و پاكيزه شود؛ زيرا به ملاقات فرشتگان مى رود و با اهل آخرت تماس مى گيرد···

 و نیز علت غسل كردن كسى كه ميّت را غسل داده يا او را مسّ كرده نيز روشن است؛ زيرا ترشحات بدن ميّت به او سرايت مى كند. چون وقتى روح از بدن ميّت خارج شود، بيشترِ آلودگيها و آفات او باقى مى ماند.از اين رو، هم بايد او را پاكيزه كرد و هم خود را [از آلودگى هايى كه بر اثر تماس با بدن میت به انسان مى رسد ]پاك و تميز گردانيد.

 بحارالانوار