به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» «هاشم عزه» که به شغل پزشکی اشتغال داشت و صاحب چهار فرزند بود، حدود سه هفته پیش در الخلیل به شهادت رسید. او یک فعال فلسطینی از اهالی الخلیل (حبرون) بود و سال‌ها در مقابل اشغالگری صهیونیست‌ها در شهر خود ایستادگی کرد و سرانجام در همین راه نیز جان خود را از دست داد. او که از مدت‌ها قبل به بیماری قلبی مبتلا بود، به دلیل استنشاق گاز اشک‌آور سربازان اسرائیلی، به شهادت رسید. مرگ او گوشه‌ای از حقیقت تلخی است که سالهاست در سرزمینهای اشغالی جریان دارد.
نگاهی به شهر الخلیل
الخلیل جمعیتی بالغ بر 202.000 دارد؛ طبق باور مسلمانان و یهودیان، آرامگاه حضرت ابراهیم (ع) در این شهر قرار دارد و یهودیان نام مسجد ابراهیمی را قلعه پارتریچ گذاشته‌اند.
در سال 1968، شهرک کریات آربا، (طبق قوانین بین‌المللی به طور غیرقانونی) به دست اشغالگران اسرائیلی در حومه الخلیل ساخته شد که جمعیتی در حدود 8000 نفر دارد. چهار شهرک دیگر نیز داخل محدوده شهر الخلیل ساخته شدند که اولین آنها در 1979 پایه‌گذاری شد. سه شهرک دیگر در خیابان شهدا ساخته شدند. خیابان شهدا، خیابان اصلی متصل کننده بخش شمال به شرق شهر الخلیل می‌باشد.
در 1994، بارخ گولدستین، یک شهرک نشین آمریکایی اهل کیریات آربا، 29 نمازگزار فلسطینی را در حین برگزاری نماز جمعه در مسجد ابراهیمی به شهادت رساند و 100 نفر دیگر را نیز مجروح کرد. تاوان این جنایت هولناک را نیز ساکنان فلسطینی پرداختند. به طوری که از آن پس عبور و مرور فلسطینیان از خیابان شهدا ممنوع شد. در ابتدا جلوی عبور اتومبیل ها گرفته شد ولی در نهایت در سال 2000، خیابان به طور کامل به روی فلسطینیان ساکن الخلیل بسته شد.
در خیابان شهدا، ردیفی از مغازه‌داران از اهالی فلسطین بودند، که صاحبان مغازه ها معمولا در همان محل سکونت دارند. در گذشته در این مکان بازارهای عمده‌فروشی، ایستگاه اتوبوس و اداره پلیس قرار داشتند. به علاوه به دلیل نزدیکی آن به مسجد ابراهیمی، بخش پر رفت و آمد و پویای شهر به حساب می آمد. ولی طبق گزارش سازمان حقوق بشری «بتسلم»، پس از بسته شدن خیابان شهدا، 76.6% موسسات تجاری (یعنی 1829 مغازه) به اجبار بسته شدند و حداقل 41.9% خانه ها (یعنی 1014 خانه) تخلیه شدند و جای آنها را پایگاه‌های نظامی گرفتند. همچنین ورودی مغازه‌ها و خانه‌ها به خیابان شهدا نیز بسته شدند. از آن پس صاحبان مغازه‌ها و ساکنان این منطقه اجازه پا گذاشتن به خیابان شهدا را نداشتند و مجبور بودند برای دسترسی به خیابان‌های اطراف، از پنجره یا سقف خانه‌هایشان عبور کند.
در سال 1997، شهر به دو ناحیه تقسیم شد؛ بخش اچ1 که در دست فلسطینیان بود، و بخش اچ2 که تحت کنترل نظامیان اسرائیلی قرار داشت و صدها سرباز اسرائیلی با تجهیزات کامل روز و شب در این ناحیه به گشت‌زنی مشغول بودند. این جداسازی که به بهانه حفظ امنیت 850 اسرائیلی ساکن شهرک‌های غیرقانونی ایجاد شده، زندگی سختی را برای 35000 فلسطینی ساکن منطقه اچ2 به ارمغان داشته است.
"هاشم عزه" و زندگی با طعم مقاومت
منطقه تل‌رومدیا نیز که در همسایگی خیابان شهدا قرار دارد، در ناحیه اچ2 واقع شده و در چند متری آن شهرک‌سازی انجام شده است. فقدان
امنیت شغلی و بی‌ثباتی در منطقه، که مسبب آن شهرک‌نشینان و حمله‌های ارتش اسرائیل است، منجر به کوچ بسیاری از فلسطینان از خانه‌های خود شده است. در گذشته بیش از 500 خانواده در منطقه تل‌رومیدا زندگی می کردند ولی امروزه تنها 50 خانه‌وار باقی مانده‌اند.
اما هاشم عزه به همراه همسر و چهار فرزندش تصمیم گرفتند که در سرزمین خود بمانند.
عزه، زندگی روزانه در آن منطقه را «بسیار وحشتناک» توصیف کرده بود؛ همسر هاشم، نسرین، دوبار در اثر حمله اسرائیلی‌ها دچار سقط جنین شد، فرزندان هاشم هر روز در راه مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند، پسرش که در آن زمان تنها پنج سال داشت به جرم پرتاب سنگ به سمت شهرک‌نشین‌های اسرائیلی بازداشت شد، اسرائیلی‌ها سنگ و زباله به سمت منزلش پرتاب می‌کردند، خانه‌اش مرتبا مورد تفتیش قرار می‌گرفت، درختان زیتونش شکسته شدند، اسرائیلی‌ها لوله‌های آبی که به سمت خانه‌اش کشیده شده بود را قطع کردند، خانواده هاشم حتی برای رفتن به خرید در کمی آن طرف‌تر از خانه‌شان باید از پاسگاه‌‌های بازرسی عبور می‌کردند و هر کیسه خرید آنها باید توسط سربازان اسرائیلی بازرسی می‌شد. با وجود همه اینها خانواده هاشم ایستادگی کردند و خانه خود را رها نکردند.
مرگ عزه در واقع دقیقا در اثر همان چیزی بود که دو سال پیش او در گفتگو با جنبش اتحاد جهانی (ISM) درباره‌اش هشدار داده بود: «ما اینجا هیچ درمانگاهی برای فلسطینی‌ها نداریم و نه هیچ آمبولانسی می‌تواند به اینجا بیاید. اگر بیماری نیاز به رفتن به بیمارستان داشته باشد باید خودمان او را تا باجه بازرسی اسرائیلی‌ها برسانیم. آمبولانس‌های ما تنها تا پشت این باجه‌های بازرسی می‌تواند بیاید. هیچ راهی برای آمدن آمبولانس برای فلسطینی‌ها به داخل بخش اچ2 نیست.»
از اکتبر امسال که با تجاوز اسرائیل به مسجدالاقصی، درگیری‌ها بین مردم فلسطین و نظامیان اسرائیل شدت گرفته بیش از هفتاد فلسطینی کشته شده‌اند و بیش از 2270 فلسطینی دیگر مجروح و صدها نفر دستگیر شده‌اند. بیش از 20 نفر از کشته‌شدگان و 240 نفر از بازداشت‌شدگان فلسطینی از منطقه الخلیل بوده‌اند.
نحوه شهادت هاشم عزه
روزی هم که عزه به شهادت رسید بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها درگیری‌ها شدت گرفته بود. در آن روز، عزه در قفسه سینه خود احساس درد کرد و چون آمبولانس‌های فلسطینی اجازه عبور از باجه بازرسی خیابان شهدا را نداشتند او مجبور شد هفتصد متر را در حالی که از درد قلب رنج می‌برد راهپیمایی کند تا به باجه بازرسی برسد.
در آنجا اما مقدار گاز اشک‌آوری که نظامیان اسرائیلی برای سرکوب مردم بی‌دفاع فلسطین پرتاب کرده بودند برای هاشم عزه قابل تحمل نبود و منجر به شهادت او شد.
هاشم عزه نمونه یک مبارز صلح‌طلب بود که به روشنی به بازدیدکنندگان و داوطلبان بین‌المللی، واقعیت هدف فلسطینی‌ها را نشان داد. هدفی که او سال‌ها قبل در گفتگو با جنبش اتحاد جهانی به آن اشاره کرده بود: «ارتش اسرائیل و شهرک‌نشین‌ها رنج‌های زیادی به ما در اینجا تحمیل کرده‌اند، آنها می‌خواهند که ما از اینجا کوچ کنیم اما من هرگز تسلیم نخواهم شد... شخصا برای من این مسأله کاملا روشن است: من هرگز از اینجا کوچ نخواهم کرد مگر این که بمیرم یا این که ما آزادی‌مان را به دست آوریم.»
ترجمه: عطیه شریعتی مهر
