خبرگزاری «حوزه» متن پاسخ مراجع عظام تقلید را منتشر می کند.
* آیت الله العظمی خامنه ای: غير از وطن اصلى (جايى كه در آن بدنيا آمده و رشد و نمو نموده) داشتن دو وطن اتخاذى اشكال ندارد ولى اگر خواست سه وطن اتخاذ كند كه در هر يك در طول سال مثلا چهار ماه زندگى كند منوط به صدق عرفى وطن است وگرنه وطن سوم اشكال دارد.
* آیت الله العظمی مکارم شیرازی: ممکن است کسي در دو محل زندگي کند، مثلا شش ماه در شهري و شش ماه ديگر در شهر ديگر، هردو وطن او محسوب مي شود و حتي ممکن است انسان داراي سه وطن باشد مشروط به اينکه در هر کدام چهار ماه از سال (هرچند بصورت پراکنده) بماند.
* آیت الله العظمی وحید خراسانی: اگر قصد دارد در محلّى كه وطن اصليش نيست مدّتى بماند و بعد به جاى ديگر برود ، آن جا وطن او حساب نمى شود.
❗️ جايى را كه انسان محلّ زندگى خود قرار داده و مثل كسى كه آن جا وطن اوست در آن جا زندگى مى كند ، كه اگر مسافرتى براى او پيش آيد دوباره به همان جا بر مى گردد -- اگر چه قصد نداشته باشد كه هميشه در آن جا بماند -- وطن او نيست ، ولى احكام وطن بر آن جارى مى شود.
❗️ كسى كه در دو محلّ زندگى مى كند ـ مثلا شش ماه در شهرى و شش ماه در شهر ديگر مى ماند ـ هر دو محلّ وطن اوست ، و همچنين اگر بيشتر از دو محلّ براى زندگى دائمی خود اختيار كرده باشد ، به طورى كه عرفاً گفته شود آن جا محلّ و مسكن دائمى اوست.
❗️و همچنین اگر در سه جا هرکدام 4ماه متصل بخواهد تا آخر عمر در هر سال بماند هر سه جا وطن اوست.
* آیت الله العظمی العظمی شبیری زنجانی: بله ، اگر در هر یک از شهرها به گونه ای اقامت داشته باشد که در نظر متعارف مردم محل زندگی و سکونت او شمرده شود، حکم وطن را دارد.
* آیت الله العظمی فاضل لنکرانی: انسان می تواند دو وطن داشته باشد و داشتن سه وطن به احتیاط واجب جایز نیست
* استفتاء از سایت مراجع عظام
