به گزارش خبرگزاری«حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین عمومی در درس اخلاق هفتگی مدرسه علمیه المهدی (عج) قم در جمع طلاب و فضلای این مدرسه گفت: یکی از سوالاتی که پیوسته در ذهن ما وجود دارد این است که رمز موفقیت مرحوم امام (ره) آیت الله بهجت(ره) ،علامه طباطبایی(ره) چه بوده است؟ چه شده که شخصیتی مثل مرحوم امام(ره) به چنین مقامی رسیده و چنین شرایطی برای ایشان فراهم شده و شخصی مثل علامه طباطبایی(ره) به این درجات علمی و معنوی رسیده و همچنین افرادی مانند مرحوم آیت الله بهجت(ره)، رمز و راز این موفقیت ها و توفیقات چیست؟ چرا که از طرفی نیز می بینیم افرادی سال های طولانی عمر خود را صرف کردند، ولی به جایی نرسیدند! تفاوت این دو گروه در کجاست ؟
وی در پاسخ به این سوال با اشاره به روایتی از امام صادق (ع) تاکید کرد:حضرت می فرمایند«انما قدر الله عون العباد علی قدر نیاتهم فمن صحت نیة تم عون الله له ومن قصرت نیته قصر عنه العون بقدر الذی قصره» یعنی سنت خدا این است که در نظام الهی میزان یاری خداوند متعال نسبت به بندگانش دقیقا به اندازه نیت آنهاست، خداوند به اندازه نیت صحیح و الهی انسان ها به آنها یاری می رساند و از ٱنها دستگیری می کند، زیرا انگیزه انسان ها خیلی متفاوت است.
این محقق حوزه افزود: نیت یعنی انگیزه ای که ما بخاطر آن حرکت می کنیم و انگیزه چیزی است که انسان را به طرف کار سوق می دهد،و در ادامه حضرت می فرماید "فمن صحت نیة تم عون الله له" یعنی کسی که نیتش صحیح باشد یعنی نیتش مریض و سقیم نباشد و بدون آفت و آسیب باشد در این صورت یاری خداوند در حق او تمام میشود و اصطلاحا خداوند برای او سنگ تمام می گذارد.
حجت الاسلام والمسلمین عمومی در ادامه خاطر نشان ساخت:حضرت در ادامه حدیث می فرمایند"ومن قصرت نیته" یعنی اگر کسی در نیتش کوتاهی بود و جایی اختلال در نیتش بود و بوی غیر خدا در انگیزه و نیت او بود در این صورت "قصر عنه العون بقدر الذی قصره" خدای متعال نگاه می کند که ببیند ایشان چقدر کم دارد و به میزان مشکل داشتن نیت او خدا هم یاریش را در حق او می کاهد.
وی در پایان گفت: این روایت بسیار مهم و کلیدی ریشه انواع کمبودها و کاستی هارا بیان می کند، البته اگر برای ما سؤال شود که چرا بعد از چند سال حوزه به جایی نرسیدیم و رشدی نکردیم؟ این روایت می گوید که علت رشد نکردن در زمینه های معنوی و علمی را در بیرون از خود جستجو نکنیم! علت و مشکل در درون خود ماست! و به تعبیر سخنی که منسوب به امیرالمومنین (علیه السلام) است که فرمود : «دائک منک و دوائک فیک» یعنی درد و مشکل در درون خودت است و دوا نیز در درون خودت.
