به گزارش خبرگزاری «حوزه»، مقام معظم رهبری آیت الله العظمی خامنه ای در طول سالیان گذشته مطالب بسیار ارزشمندی پیرامون مسئله «انتظار» و «مهدویّت» را بیان فرمود. آن چه در ذیل می آید نمونه ای از بیانات معظم له می باشد.
* معنای انتظار
* انتظار یعنی قانع نشدن، قبول نکردن وضع موجودِ زندگی انسان و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب، که مسلّم است این وضع مطلوب با دست قدرتمند «ولیّ خدا»، حضرت حجت بن الحسن، مهدی صاحب زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) تحقق پیدا خواهد کرد.[1]
* انتظار فرج یعنی قبول نکردن و رد کردن آن وضعیتی که بر اثر جهالت انسان ها، بر اثر اغراض بشر بر زندگی انسانیت حاکم شده است.[2]
* انتظاری که از آن سخن گفته اند، فقط نشستن و اشک ریختن نیست؛ انتظار به معنای این است که ما باید خود را برای سربازی امام زمان آماده کنیم.[3]
* امام زمان (علیه السلام) استمرار حرکت دعوت های الهی
وجود مقدس حضرت بقیة الله (ارواحنافداه) استمرار حرکت نبوّت ها و دعوت های الهی است از اول تاریخ تا امروز؛ یعنی همان طور که در دعای ندبه می خوانید، از «فَبَعضٌ اَسکَنتَهُ جَنَّتَکَ»[4] ـ که حضرت آدم است ـ تا «اِلَی اَن انتَهَی الأَمرُ»- که رسیدن به خاتم الانبیاء(صلی الله علیه و آله) هست - و بعد مسألۀ وصایت و اهل بیت آن بزرگوار، تا می رسد به امام زمان، همه، یک سلسلۀ متصل و مرتبط به هم در تاریخ بشر است.
این، بدین معناست که آن حرکت عظیم نبوّت ها، آن دعوت الهی به وسیلۀ پیامبران، در هیچ نقطه ای متوقف نشده است. بشر به پیامبر و به دعوت الهی و به داعیان الهی احتیاج داشته است و این احتیاج تا امروز باقی است و هر چه زمان گذشته، بشر به تعالیم انبیا نزدیک تر شده است. امروز جامعۀ بشری با پیشرفت فکر و مدنیّت و معرفت، بسیاری از تعالیم انبیا را - که ده ها قرن پیش از این، برای بشر قابل درک نبود - درک کرده است. همین مسألۀ عدالت، مسألۀ آزادی، مسألۀ کرامت انسان - این حرف هایی که امروز در دنیا رایج است – حرف های انبیاست.
آن روز عامۀ مردم و افکار عمومی مردم این مفاهیم را درک نمی کردند. پی درپی آمدن پیغمبران و انتشار دعوت پیغمبران، این افکار را در ذهن مردم، در فطرت مردم، در دل مردم، نسل به نسل نهادینه کرده است. آن داعیان الهی، امروز سلسله شان قطع نشده است و وجود مقدس بقیة اللَّه الاعظم (ارواحنافداه) ادامۀ سلسلۀ داعیان الهی است، که در زیارت آل یاسین می خوانید: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا دَاعِیَ اللَّهِ وَ رَبَّانِیَّ آیَاتِهِ».[5] یعنی شما امروز همان دعوت ابراهیم، همان دعوت موسی، همان دعوت عیسی، همان دعوت همۀ پیغمبران و مصلحان الهی و دعوت پیامبر خاتم را در وجود حضرت بقیة الله مجسم می بینید. این بزرگوار، وارث همۀ آنهاست و دعوت و پرچم همۀ آنها را در دست دارد و دنیا را به همان معارفی که انبیا در طول زمان آورده اند و به بشر عرضه کرده اند، فرا می خواند. این، نکتۀ مهمی است.[6]
* خط عدالت، برجسته ترین خط در جهان پس از ظهور
دو نقطۀ برجسته ای که در انتظار ما و جشن گیری ما برای نیمۀ شعبان وجود دارد، یکی مسئلۀ امیدزایی است که نوید این ولادت و آینده ای که بر اثر این ولادت، دنیای بشر در انتظار آن است، خود این امیدزاست؛ و دیگر این که در آن جهانی که پس از آمدن آن بزرگوار شکل خواهد گرفت، برجسته ترین خط، خط عدالت است.
شما وقتی در همۀ روایات و آثاری که راجع به آن بزرگوار و راجع به آن دوران آمده نگاه می کنید، می بینید اغلب تکیه بر روی این نیست که مردم در آن دوران دیندار می شوند - با اینکه دیندار هم می شوند - بلکه تکیه بر روی این است که مردم در آن وقت برخوردار از عدالت می شوند و قسط و عدل اقامه می شود؛ این مطلب در دعاها و زیارت های آن بزرگوار و روایات هست. یعنی نقطۀ برجسته در آن آیندۀ پر از نوید، عبارتست از عدالت بشرِ تشنۀ عدالت.[7]
* وجود مقدّس حضرت حجّت(علیه السلام)، منبع خیرات
در میان انسان های پاک و انسان های والا که دارای روح عرشی و خدایی هستند، وجود مقدّس خاتم الانبیا محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله) سرآمد همه و خاندان پاک و اهل بیت مطهّر او - که قرآن، ناطق به این طهارت و پاکیزگی و آراستگی است - در شمار برترین و بالاترین انسان های پاک و مطهّر و نورانی در همه تاریخ اند. زنی مثل فاطمه زهرا(علیها السلام) در همه تاریخ، کیست؟! انسانی مثل علیّ مرتضی (علیه السلام) در سرتاسر تاریخ بشریت، کجا نشان داده می شود؟! سلسلۀ اهل بیت نبیّ اکرم در طول تاریخ خورشیدهای فروزانی بوده اند که در معنا توانسته اند بشریت روی زمین را با عالم غیب و با عرش الهی، متّصل کنند: «السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ».[8] خاندان پیغمبر (صلی الله علیه وآله)، معدن علم، معدن اخلاق نیکو، معدن ایثار و فداکاری، معدن صدق و صفا و راستی، منبع همه نیکی ها و زیبایی ها و درخشندگی های وجود آدمی در هر عصر و عهدی بوده اند؛ هریک چنین خورشید فروزانی بوده اند.
یکی از آن خورشیدهای فروزان، به فضل و کمک پروردگار و به اراده الهی، امروز در زمان ما به عنوان بقیة الله فی ارضه، به عنوان حجة الله علی عباده، به عنوان صاحب زمان و ولیّ مطلق الهی در روی زمین وجود دارد. برکات وجود او و انوار ساطعه از وجود او، امروز هم به بشر می رسد. امروز هم انسانیت با همه ضعف ها، گمراهی ها و گرفتاری هایش از انوار تابناک این خورشید معنوی و الهی که بازمانده اهل بیت (ع) است، استفاده می کند. امروز وجود مقدّس حضرت حجّت ارواحنافداه در میان انسان های روی زمین، منبع برکت، منبع علم، منبع درخشندگی، زیبایی و همه خیرات است. چشم های ناقابل و تیره ما آن چهرۀ ملکوتی را از نزدیک نمی بیند؛ اما او مثل خورشیدی درخشان است، با دل ها مرتبط و با روح ها و باطن ها متّصل است و برای انسانی که دارای معرفت باشد، موهبتی از این برتر نیست که احساس کند ولیّ خدا، امام برحق، عبد صالح، بنده برگزیده در میان همه بندگان عالم و مخاطب به خطاب خلافت الهی در زمین، با او و در کنار اوست؛ او را می بیند و با او مرتبط است. آرزوی همه بشر، وجود چنین عنصر والایی است.[9]
* عید بزرگ و واقعی بودن ولادت امام زمان(عج) برای تمام بشریت
این ولادت بزرگ [ولادت امام زمان(عج)] و این حقیقت عظیم، متعلّق به یک ملت و یک زمان خاص نیست؛ بلکه متعلق به بشرّیت است. این «مِیثَاقَ اللَّهِ الَّذِی أَخَذَهُ وَ وَکَّدَهُ»[10]، میثاق خدا با انسان است. «وَعْدَ اللَّهِ الَّذِی ضَمِنَهُ»[11]؛ این، وعدۀ خداست که تحقّق آن را ضمانت کرده است. همۀ انسان های طول تاریخ، نسبت به این پدیدۀ عظیم و شگفت آور، احساس نیاز معنوی و قلبی کرده اند؛ چون تاریخ، از اوّل تا امروز و از امروز تا لحظۀ طلوع آن خورشید جهان تاب، با ظلم و بدی و پلیدی آمیخته بوده است. همۀ کسانی که از ظلمی رنج برده اند - چه آنهایی که به خودشان ظلم شده است و رنج برده اند و چه آنهایی که به ستم کشی دیگران نگاه کرده اند و رنج برده اند - با یاد ولادت این منجیِ عظیم تاریخ و بشر، در دلشان امیدی به وجود می آید.[12]
* قبل از ظهور امام زمان(علیه السلام)، هنگامه امتحان
شما باید سعی کنید تا زمینه را برای آن چنان دورانی آماده کنید؛ دورانی که در آن، ظلم و ستم به هیچ شکلی وجود ندارد؛ دورانی که در آن، اندیشه و عقول بشر، از همیشه فعال تر و خلاق تر و آفریننده تر است؛ دورانی که ملت ها با یکدیگر نمی جنگند؛ دسته ای جنگ افروز عالم – همان هایی که جنگ های منطقه ای و جهانی را در گذشته به راه انداختند و می اندازند - دیگر نمی توانند جنگی به راه بیندازند؛ در مقیاس عالم، صلح و امنیتِ کامل هست؛ باید برای آن دوران تلاش کرد. قبل از دوران مهدی موعود، آسایش و راحت طلبی و عافیت نیست. در روایات، «وَ اللَّهِ لَتُمَحَّصُنَّ» و «وَ اللَّهِ لَتُغَرْبَلُنَّ»[13] است؛ به شدت امتحان می شوید؛ فشار داده می شوید. امتحان در کجا و چه زمانی است؟ آن وقتی که میدان مجاهدتی هست. قبل از ظهور مهدی موعود، در میدان های مجاهدت، انسان های پاک امتحان می شوند؛ در کوره های آزمایش وارد می شوند و سربلند بیرون می آیند و جهان به دوران آرمانی و هدفیِ مهدی موعود(ارواحنافداه) روزبه روز نزدیک تر می شود؛ این، آن امید بزرگ است؛ لذا روز نیمه شعبان، روز عید بزرگ است.[14]
پی‌نوشت:
[1]. بیانات مقام معظم رهبری(حفظه الله) در دیدار اقشار مختلف مردم، 27/05/1387.
[2]. همان.
[3]. بیانات مقام معظم رهبری(حفظه الله) در دیدار اقشار مختلف مردم، 30/07/1381.
[4]. اقبال الاعمال، سید بن طاوس، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1409ق، ص295.
[5]. الاحتجاج، طبرسی، اسلامیه، تهران، چاپ اول، 1381ش، ج2، ص492.
[6]. بیانات مقام معظم رهبری(حفظه الله) در دیدار اقشار مختلف مردم، 29/06/1384.
[7]. بیانات مقام معظم رهبری(حفظه الله) در جمع رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت، 06/04/1386.
[8]. بحار الانوار، محمد باقر مجلسی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، 1403ق، ج99، ص86.
[9]. بیانات مقام معظم رهبری(حفظه الله) در دیدار جمعی از بسیجیان، 03/09/1378.
[10]. الاحتجاج، طبرسی، ج2، ص493.
[11]. همان.
[12]. بیانات مقام معظم رهبری(حفظه الله) در اقشار مختلف مردم، 17/10/1374.
[13]. امام باقر(علیه السلام)پیرامون حوادث قبل از ظهور می فرماید: «وَ اللَّهِ لَتُمَیَّزُنَّ وَ اللَّهِ لَتُمَحَّصُنَّ وَ اللَّهِ لَتُغَرْبَلُنَّ کَمَا یُغَرْبَلُ الزُّؤَانُ مِنَ الْقَمْح.» الغیبه، نعمانی، نشر صدوق، تهران، 1397ش، ص205.
[14]. بیانات مقام معظم رهبری(حفظه الله) در دیدار مردم قم، 30/11/1370.
منبع: معاونت تبلیغ
