حجتالاسلام مهدی کریمی، مدیر مدرسه علمیه علی بن ابیطالب(ع) ایذه، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در خوزستان، با اشاره به تعطیلی این مدرسه در ایام تابستان، اظهار داشت: اگرچه در مدرسه برنامههای درسی به صورت رسمی اجرا نمیشود، اما درب آن همیشه بر روی همه باز بوده و طلاب به صورت دستهجمعی در هفته چند روزی را ساکن حجرههایشان هستند.
وی بابیان اینکه عمده فعالیت طلاب مدرسه علمیه علی بن ابیطالب(ع) ایذه، فعالیت فرهنگی در ادارات، مساجد و حسینیهها است، گفت: آنها در ایام تابستان، به صورت مستمر در مساجد کارهای فرهنگی انجام داده و به تربیت نوجوانان میپردازند که این اقدام سبب نشاط و افزایش معلومات علمی طلاب نیز میشود.
حجتالاسلام کریمی، برگزاری اردوهای فرهنگی، اقامه نماز جماعت، سخنرانی، اجرای مراسمات مذهبی و پاسخ به سؤالات دینی مردم را بخشی از اقدامات طلاب در مساجد شهرستان ایذه برشمرد و افزود: تشکیل حلقههای صالحین رکن اصلی فعالیت طلاب در مساجد است؛ بهگونهای که آنها با تشکیل این حلقات و جذب نوجوانان به مساجد سعی در تربیت انقلابی آنها دارند که البته این اقدام بهنوعی یک کارگاه عملی برای دروسی است که در حوزه خواندهاند.
*فعالیت فرهنگی در مساجد، مکمل دروس حوزوی طلاب است
مدیر مدرسه علمیه علی بن ابیطالب(ع) ایذه، بابیان اینکه تعطیلات تابستان لطمهای به درس و بحث طلاب نمیزند، تصریح کرد: موقعی یک طلبه افت تحصیلی پیدا میکند، که از اوقات فراغت خویش، بهره علمی نبرد، حال آن که طلاب در ایام تابستان مشغول کارهای تربیتی بوده و علمی که در حوزه آموختهاند را به صورت عملی پیادهسازی میکنند؛ پس این اقدام، بهنوعی مکمل و در راستای دروس حوزوی آنهاست.
وی با اشاره به محدودیتهای طلاب نسبت به انجام کار فرهنگی در مساجد، گفت: نکته حائز اهمیت در انجام کارهای فرهنگی، لزوم اتمام پایه 3 میباشد، به همین دلیل تا یک طلبه مقدمات لازم جهت حضور در مساجد و انجام کارهای تربیتی را طی نکند، اجازه حضور در فعالیتهای فرهنگی را ندارند و باید سه سال تحصیلی خود که شامل تابستان هم میشود را صرفاً مشغول علمآموزی و کسب مهارتهای اولیه طلبگی کند.
*لزوم چشماندازی مشخص برای مواجهه با تهاجمات یکپارچه و چندجانبه دشمن
حجتالاسلام کریمی، در پایان خواستار تدوین و طراحی چشمانداز کارهای فرهنگی در مساجد شد و اظهار داشت: ما هماکنون به دلیل مواجهه گسترده با تهاجمات یکپارچه و چندجانبه دشمن، نیازمند وجود چشماندازی مشخص در انجام کارهای فرهنگی هستیم، اما متأسفانه تاکنون چنین چیزی وجود نداشته و باید این مهم هرچه زودتر توسط بزرگان و کارشناسان دینی-تربیتی طراحی شود.