آیه:

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا فرقان/63

و بندگان خداى رحمان، كسانى‏اند كه روى زمين با تواضع و فروتنى راه مى‏روند

آینه:

حکایت؛ حضرت آیت الله بروجردی در مسجد عشقعلی اصول تدریس می کردند، روزی یکی از فضلاء اشکال کرد و آیت الله بروجردی جواب دادند؛ اما شیخ جواب آقا را رد کرد، آیت الله بروجردی عصبانی شدند به نحوی که شیخ متأثر شد.

مشهدی رضا خادم آقا نقل می کند؛ وقتی آقا از درس برگشتند، مابین در کتابخانه و اندرون ایستاده و متأثر بودند، خطاب به من فرمودند: بروید به آقای خوانساری بگویید بیاید، آقای خوانساری با عجله نماز عشا را خوانده و پیش آقا آمد، در حالی که آقا ناراحت و متاثر بود، به آقای خوانساری فرمودند: این چه حالتی بود که از من سر زد، یک عالم ربانی را رنجاندم، الان باید بروم  دست ایشان را ببوسم و حلالیت بطلبم تا از من بگذرد سپس نماز عشا را خواهم خواند.

عرض کردم: ایشان در مسجد (شاه زید) امام جماعت است و بعد از نماز برای مردم مسأله می گوید، لذا تا دو سه ساعت دیگر منزل نمی آید، به ایشان اطلاع می دهم که آقا فردا صبح منزل شما خواهند آمد.

صبح شد من رفتم حرم، وقتی برمی گشتم دیدم آقا سوار بر درشکه منتظر هستند، به اتفاق ایشان منزل (آقا شیخ علی) رفتیم، آقا وقتی شیخ را دیدند می خواستند دستش را ببوسند اما نگذاشت، این مرجع بزرگ با کمال تواضع به شاگرد خود فرمودند: از من بگذرید، از حالت طبیعی خارج شدم و به شما پرخاش کردم و...

آقا شیخ علی گفت: شما سرور مسلمین هستید برخورد شما باعث افتخار من است و... بعد از آن ماجرا (آقا شیخ علی) تا آخر عمر مورد عطوفت آیت الله بروجردی قرار گرفت.1

زخاک آفریدت خداوند پـــاک                           پس ای بنده افتادگی کن چو خاک2

1.       با اقتباس و ویراست از کتاب هزار و یک داستان

2.       سعدی