به گزارش خبرنگارخبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین  محمدباقر تحریری در مراسم بزرگداشت مرحوم آیت الله سعادت پرور(پهلوانی) که در مدرسه علمیه حقانی برگزار شد، با اشاره به ابعاد شخصیتی این عالم ربانی ابراز داشت: ایشان در مکتب اهل بیت(علیهم السلام) تربیت یافت و این امر موجب شده که در زمره ابرار قرار بگیرد و باید دانست که این گونه مجالس برای بهره گیری معنوی علمی و راه کاری برای پیدا کردن مسیری که این بزرگواران پیموده اند، بسیار موثر می باشد.

استاد حوزه عنوان کرد: معارفی که قرآن کریم در مورد ابرار می فرماید، بسیار مهم است و از دیدگاه قرآن انسان ها در حهت سعادت و یا شقاوت دو دسته کلی می شوند و هر کدام دارای درجات و مراتبی هستند که در جهت سعادت یک دسته از انسان ها را به عنوان ابرار و نیکان معرفی می کند و آثاری که ابرار در وجود شان ظاهر می شود را عمدتا در قالب تمثیل بیان می کند و درک آن نیازمند تحقیق و تعقل است تا به حقیقت ان برسیم.

وی ادامه داد: ابرار با عنایاتی از خداوند متعال مواجه هستند که کمالات از وجودشان تراوش می کند و انسانی هستند که در سیر کمالی  عالم و در مسیر صراط مستقیم قرار دارند.

آیت الله تحریری با اشاره به آیه 177 سوره بقره ابراز داشت: خداوند متعال در این آیه بر و نیکی را بیان می کند، لذا باید فهمید که انسان در این عالم بصورت فطری بسوی خوبی ها حرکت می کند؛ منتهی باید تمایز خود را باسایر موجودات که عقل است بکار ببرد و خیر واقعی را بشناسد؛ اگر عقل درست بکار گرفته شود به جایگاهی حرکت خواهد که خیر است.

وی گفت: انسان در این عالم سیر مکانی دارد که در این صورت می تواند به حقایقی برسد که در عالم دیگر جلوه گر می شود به طور کامل عالم قیامت عالم ظهور حقایق است و برای همگان در عالم قیامت و بهره بردن در قیامت نیست و برای کسانی است که در این دنیا بهره برده باشند.

این استاد حوزه ابراز داشت: زمانی که انسان می خواهد از ابرار بشود، باید بنیه های اعتقادی وی محکم شود و به مسایل بینشی بی اعتنا نباشد، چرا که پایه اتصال به الله بینش های صحیح است و بینش صحیح تکیه به تحصیل علم می کند، لذا باید عالم بود و فهمید همانطور که در کتاب و سنت تاکید زیادی بر فهمیدن و علم می کند.

سخنران مراسم  در ادامه خاطر نشان ساخت: باید در باطن دنبال حقیقت بندگی باشیم و ابرار تحت لوای مقربین هستند و کسانی هستند که رکن حرکت آنان در رسیدن به کمالات علمی معنوی و مادی صبر است و غیر از این نیست و از لوازم رسیدن به ابرار می باشد و در جنبه فعل در قله فعل صالح هستند. و علاوه بر توجه به کمیت در عبادات به کیفیت نیز توجه داشتند.

وی در پایان خاطر نشان ساخت: انسان در مسیر کمال زمانی حرکت خواهد کرد که تابع هوای نفسانی خود نشود و به غیر الله توجه نکند و این نیازمند مجاهدت است که در کوتاه مدت بدست نمی آید، لذا این بزرگواران و ابرار عزم خود را جزم کردند که عواملی که مانع رسیدن در تقرب به الله هستند، همچون علامه طباطبایی که در زمان خود در اجتهاد و علم از مراجع زمان خود کم نداشت که سخنی از مرجعیت به زبان نیاوردند.