سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ |۱۷ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 19, 2024
کد خبر: 399918
۲۶ آبان ۱۳۹۵ - ۰۰:۲۹
فیلم زیر سایه

حوزه/ در این اثر سینمایی همانند دیگر فیلم های ایران ستیزانه سینمای غرب، تمام بخش های جامعه ایرانی مورد هجمه قرار می گیرد.

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، «زیر سایه» عنوان جدیدترین محصول سینمای غرب است که با رویکرد ایران ستیزی، چندی پیش اکران عمومی شد. این فیلم قرار است نماینده کشور انگلستان در اسکار 2017 باشد. در این اثر سینمایی همانند دیگر فیلم های ایران ستیزانه سینمای غرب، تمام بخش های جامعه ایرانی مورد هجمه قرار می گیرد. یعنی علاوه بر حکومت یا آموزه های اسلامی رفتار و فرهنگ مردم ایران نیز در این فیلم مورد انتقاد سازندگان است.

کارگردانی این فیلم بر عهده بابک انواری است او سینما را در انگلستان آموخته و در کارهایی که پیشتر ساخته نشان داده، پرورش یافته مکتب آنجاست، البته اگر بخواهیم جانب انصاف را رعایت کنیم، باید گفت؛ برای «زیر سایه» کمتر می توان نقطه ضعف فنی پیدا کرد. فیلمنامه این کار بسیار منسجم بوده، طوری که تعلیق ها تا انتها، تماشاگر را با خود درگیر می کند و فراز و فرود های فیلم باعث می شود مخاطب دائما با داستان درگیر باشد.

قصه فیلم، داستان مادری است که همسرش به جبهه های جنگ رفته  و به همراه دختر کوچکش در خانه تنها می ماند. در این زمان موجودات شیطانی خانه را تسخیر می کنند. از داستان این فیلم مشخص است، در ژانر ترسناک تولید شده؛ اتفاقی که معمولا درباره فیلم هایی که محورشان ایران است، وجود دارد.

*چند نمونه از سیاه نمایی های «زیرسایه»

فیلمساز می خواهد ایران را کشوری فاقد آزادیهای سیاسی نشان دهد. داستان فیلم در دهه 60 رخ می دهد و چند سالی از انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها می گذرد، اما با این وجود وقتی شخصیت اصلی قصه می خواهد بعد از چند سال که به دلیل فعالیت های سیاسی در گروه های چپ از تحصیل منع شده، وارد دانشگاه شود، باز هم از ادامه تحصیل باز داشته می شود. در حقیقت فیلم می خواهد بگوید؛ در ایران جلوگیری از اندیشه ها، تنها به مقطعی خاص خلاصه نمی شود و این دیدگاه هنوز نیز ادامه دارد!!!

* یک دروغ فاحش!

در بخش دیگری از این فیلم، دفتر رئیس دانشگاه را می بینیم که مردی رو به روی شخصیت اصلی فیلم (بازیگر نقش مادر) نشسته و می خواهد به وی بگوید، قادر به ادامه تحصیل نیست. در همان زمان دوربین پنجره را نشان می دهد. در این صحنه انفجاری در شهر رخ می دهد، اما مدیر ساختمان بدون کوچکترین واکنشی به حرف های خود ادامه می دهد. این رفتار می خواهد به تماشاگر بگوید ایرانیان به هیچ وجه نسبت به هم دلبستگی و علاقه ندارند، برای همین نسبت به اتفاقات پیرامون خود بی تفاوت هستند!

* یک دورغ دیگر به بهانه حجاب

اشاره دیگر به موضوع حجاب برگردد، «زیر سایه» سعی کرده باظرافت هرچه تمامتر شخصیت هایی که بی حجاب هستند را آدم هایی متمدن که نسبت به یکدیگر احساس تکلیف می کنند، نشان دهد! اما بانوان حجاب را بدون فکر و اندیشه مقید به خرافات نشان دهد. این صحنه سازی ها در حقیقت می خواهد به نوعی متدینین را انسانهای خشن نشان دهد. رویکردی که سالهاست در سینمای غرب با جدیت دنبال می شود.

هجمه فیلم «زیر سایه» به مفهوم حجاب را می توان آنجایی دید که «مادر» فرزندش را در آغوش گرفته و از شدت ترس از خانه فرار می کند، اما نیروهای امنیتی به جای اینکه از وی دلیل ترسش را بپرسند، به حجاب وی گیر داده، او را بازداشت می کنند. نکته جالب اینجاست که فرمانده پایگاه به زن می گوید، وی قبل از هر چیری باید از نگاه نامحرم بترسد، نه از موضوعاتی که باعث فرار وی از خانه شده است!

*ضروری مقابله به مثل سینمایی

آری اسلام ستیزی و ایران هراسی غرب چیز جدیدی نیست و سالهاست وجود دارد، اما در کشور ما با زبان سینما پاسخ داده نشده؛ تنها اعتراضات کلامی بوده که به صورت مقطعی رخ داده، برای همین متاسفانه روند تولیداتی نظیر «زیر سایه» ادامه خواهد داشت!!!

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha