به گزارش خبرگزاری «حوزه»، در گیر و دار مباحث پردامنه سیاسی که گاه رنگ و بوی غلیظ حزبی و جناحی نیز به خود می گیرد ، آنچه عقل سلیم حکم می کند این است که در قاموس نظام جمهوری اسلامی  ایران به هیچ وجه نباید از فرهنگ و اهمیت آن غافل شد و مگر جز این است که مقام معظم رهبری همواره تاکید کرده و می کند که "اولویت بسیار مهم کشور، فرهنگ است".

متاسفانه گاه چنان دوزِ هیجانات سیاسی که بیشتر منبعثِ از تحرکات رسانه ای است، فزونی می گیرد که بسیاری از مسایل اساسی کشور از جمله در حوزه دین ، فرهنگ، اعتقادات و باورها در مقام عمل مورد بی توجهی و کم توجهی واقع می شود.

نمونه بارزش همین وضعیت کنونی فضای مجازی که علما و مراجع تقلید به تازگی آن هم برای چندین در مقام توصیف آن را به لجنزاری تعبیر کرده اند که در حال حاضر آسیب ها و ضررهایش به مراتب بیشتر از محاسن آن است اما با این وضع گویا برای مسئولان و بخش قابل توجهی از تریبون داران رسانه ای و فرهنگی و اجتماعی هنوز این موضوع به دغدغه جدی تبدیل نشده است. دغدغه ای چنان مهم که سکاندار انقلاب را چنین به واکنش وامی دارد که بفرمایند: "گاهی اوقات مشکلات فرهنگی ، خواب شب را از چشمانم می برد"

ضریبِ بالای اهمیت فرهنگ و حساسیت خاص مباحث فرهنگی از آن روست که خود زیربنای مسایل اقتصادی،‌اجتماعی، علمی و سیاسی کشور به شمار می رود و به تعبیر زیبای رهبر فرزانه انقلاب به سان اکسیژن هوا برای فرد و جامعه می باشد که بدون آن حیات یک جامعه با مشکل حاد و جدی همراه می شود.

از سویی برای آن که بخواهیم در وادی فرهنگ ضمن حل معضلاتی که به آن دچار هستیم به یک شکوفایی و رشد و توسعه متناسب دست یابیم قبل از هر چیز باید فرهنگ به اولویت تصمیم گیران و متولیان کشور تبدیل شود و در وهله بعد زیرساخت های لازم برای یک جهش فرهنگی مناسب فراهم آید.

غفلت از مباحث فرهنگی به علت دچار شدن بیش از حد در بازی های سیاسی و دعواهای جناحی از دیگر سو، باعث جری تر شدن دشمن در پیگیری طرح نفوذ و رخنه فرهنگی می شود که ثمره آن نیز البته چیزی جز تشدید ولنگاری فرهنگی در ابعاد گوناگون نیست!

نکته حایز اهمیت دیگر این است که بدانیم و آگاه باشیم دشمن در جبهه فرهنگ با تقویت عوامل و نیروهای خود کاملاً حساب شده و عموماً چراغ خاموش حرکت می کند و همین مساله لزوم هوشیاری و عمل به موقع و به هنگام نیروهای وفادار به انقلاب و آرمان های انقلاب اسلامی را متذکر می شود.

بی گمان وفاق و همگرایی ملی در این باره و نیز مراقبت از دچار شدن به درگیری های روزمره وادی سیاست می تواند چاره کار در این ماجرا باشد.

این نکته هشدار گونه را از این جهت نیز باید همواره مدنظر قرار داد که التفات و باور عمیق داشته باشیم با همایش های شعاری و حرف های گاه صد من یه غاز، همچنین بیانیه های کم خاصیت و سمینارهای بی هدف نمی توان به مبارزه عملی با معضلات فرهنگی رفت؛ معضلاتی که این روزها با ابزار فضای مجازی بیش از پیش اعتقادات و باورهای دینی مردم و به خصوص حیا و عفت عمومی آنان را نشانه رفته و آلارم های هشداردهنده را مدت هاست که به تحرک واداشته است.

سید محمد مهدی موسوی