به گزارش خبرگزاری «حوزه»، استاد شهید آیت‌الله سید محمد باقر صدر در خصوص عدم اجبار در دین گفته است دین فقط کلماتی بی‌روح که بر زبان جاری شوند یا آداب و رسومی سنتی که اعضا و جوارح انسان انجام دهند نیست، بلکه دین یک باور، یک نظام و یک شیوه برای اندیشیدن است.

متن عربی وترجمه این بخش از بیانات این متفکی شهید در ادامه می آید:

* معنى عدم الإكراه في الدين‏

ويسي‏ء البعض فهم القرآن الكريم في هذه الآية «لا إكراه في الدين قد تبيّن الرّشد من الغي» فيظن أنّ القرآن كفل للإنسان حرّية التدين وعدمه، ومنع من الإكراه عليه أخذاً بمبدأ الحرّية الشخصية الذي تؤمن به الحضارات الحديثة.

ولكن هذا خطأ؛

.. وإنما يهدف القرآن الكريم حين ينفي الإكراه في الدين إلى أنّ الرشد قد تبين من الغي، والحق تميز عن الضلال، فلا حاجة إلى إكراه مادام المنار واضحاً والحجة قائمة، والفرق بين الظلام والنور لائحاً لكل أحد، بل لا يمكن الإكراه على الدين؛ لأنّ الدين ليس كلمات جامدة تردّدها الشفاه ولا طقوساً تقليدية تؤدّيها العضلات، وإنما هو عقيدة وكيان ومنهج في التفكير.

 «لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ» ؛ در دين، اجبارى نيست؛ [زیرا] راه درست از راه انحرافى، روشن شده است.

برخی افراد در فهم این آیه شریف به خطا می‌روند و گمان می‌کنند که اسلام، آزادی در پذیرفتن و نپذیرفتن دین را برای انسان تضمین کرده و بر پایه اصل آزادی فردی که تمدن‌های نو به آن معتقدند، هرگونه اجبار بر دین‌داری را منع نموده است، اما این کاملاً خطا است.

... مقصود اسلام از نفی اجبار در دین، این است که راه هدایت و انحراف روشن شده است و حق و گمراهی از هم متمایز هستند و ازآنجاکه نشانه‌ها روشن و برهان آشکار و تفاوت بین تاریکی و روشنایی بر همه هویدا است، دیگر نیازی به اجبار نیست و اساساً امکان اجبار بر پذیرش دین وجود ندارد؛ زیرا دین فقط کلماتی بی‌روح که بر زبان جاری شوند یا آداب و رسومی سنتی که اعضا و جوارح انسان انجام دهند نیست، بلکه دین یک باور، یک نظام و یک شیوه برای اندیشیدن است.

* پژوهش‌های قرآنی، ص ۳۸۰