به گزارش خبرگزاری «حوزه»، در ایام الله دهه فجر که موسم جشن و شادباشِ سی و هشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی است، بی شک نشستن پای صحبت های علمایی که در خط مقدم نهضت و مبارزه علیه رژیم طاغوت بوده اند، دربردارنده صحبت ها و خاطرات جذابی از دوران انقلاب است که شاید در کمتر جایی گفته شده باشد.
از این رو و در آستانه 22 بهمن، سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ، خبرگزاری«حوزه» درگفت و گو با آیت الله سید جمال الدین دین پرور، رئیس بنیاد بین المللی نهج البلاغه و عضو جامعه روحانیت مبارز تهران که خود از روحانیون انقلابی و شاگردان حضرت امام(ره) به شمار می رود،خاطرات انقلاب را مرور کرده است.
آنچه در ادامه می آید، مشروح این گفتگوست.
ضمن تشکر از وقتی که در اختیار خبرگزاری حوزه قرار دادید، برای شروع بحث بفرمایید که مهم ترین مشخصه ها و مولفه های انقلاب اسلامی ایران چه بوده است؟!
ضمن تبریک ایام الله دهه مبارک فجر و گرامیداشت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، در آغاز جا دارد که یادی کنیم از امام فجر آفرینی که حقیقتاً بت شکن قرن بود و نیز شهدای بزرگواری که ما هر چه داریم بعد از عنایات الهی به برکت خون مطهر آنان است.
به نظر بنده در بررسی شاخصه های انقلاب اسلامی اول باید به بُعد دینی بودن آن اشاره کنیم و این بحثی نیست که حالا ما چون روحانی هستیم، از روی تعصب و طرفداری بخواهیم آن را بیان کنیم اما به هر حال اسلامی بودن این انقلاب و پرچمداری آن از سوی روحانیت مساله ای نیست که بتوان آن را نادیده گرفت.
این که چرا در دوران مصدق و ملی شدن صنعت نفت و قضایای بعد از آن، انقلاب به ثمر ننشست ناظر به همین مساله است چه آن که در انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) یک انقلاب دینی و الهی را شاهد بودیم که در راستای تحقق اسلام راستین و اهداف دین مقدس اسلام برپا شد و رهبری و فرماندهی آن را یک مرجع تقلید برعهده داشت؛ مرجع تقلیدی که نائب عام امام زمان (عج) محسوب می شد و لذا اگر در جریان انقلاب و نهضت کسی کشته می شد، چون در راه خدا و تبعیت از اهداف الهی بود شهید به شمار می رفت.
همین اعتقاد هم بود که مردم ما در راه پیشرفت انقلاب از جان مایه گذاشته و به آن کسانی که در صحنه حاضر بودند می شد این نگاه دینی و الهی را به عینه مشاهده کرد.
مردم واقعاً با وضو و غسلِ شهادت به خیابان ها می آمدند و لذا انقلاب اسلامی ایران نه برای نان بود و نه آب بلکه همه اش به خاطر خدا و دین خدا و احساس وظیفه دینی بود که برپایه دستور و خواست یک مرجع تقلید شکل گرفته بود.
بعد از بُعد دینی، مردمی بودن این انقلاب بسیار مطرح و شاخص است به طوری که همه جا امام راحل از قدرت توده های مردم صحبت می فرمایند و این که مردم باید به صحنه بیایند تا وضع تغییر کند.
به نظر شما چرا برخی جریانات در سال های اخیر سعی در کمرنگ کردن نقش روحانیت در پیروزی انقلاب اسلامی داشته و دارند؟!
البته این کار دشمن است چرا که می داند در ایران اسلامی هیچ قدرتی به پای قدرت روحانیت نمی رسد و لذا با انواع و اقسام ترفندها و توطئه ها می خواهند به نسل جدید این چنین القا کنند که روحانیت نقش زیادی در پیروزی انقلاب اسلامی نداشته است.
البته از زمان رضاخان همواره جوسازی های منفی علیه روحانیت وجود داشته است با این حال توده مردم همچنان روحانیت به ویژه روحانیت اصیل و انقلابی را دوست دارند و به آن احترام می گذارند، هر چند در این میان و به خصوص در زمان حاضر دشمنان و برخی عناصر داخلی آن ها برای خدشه وارد کردن بر روحانیون انقلابی به دنبال ترور شخصیت هستند تا با اشاعه مطالب نادرست و خلاف واقع، وجهه روحانیت را خراب کنند.
به لطف الهی اکثریت ملت ما و به خصوص جوانان عزیز و فهمیده، هوشیار هستند اما با این حال همیشه عده ای افراد ناآگاه و ضعیف الایمان هستند که تاثیرات نامطلوبی از هجمه ها می گیرند.
چند وقتی است که پس از تاکیدات فراوان مقام معظم رهبری، بحث حوزه انقلابی پررنگ تر از قبل دنبال می شود، به نظر شما حوزه انقلابی چگونه می تواند به خنثی سازی توطئه های دشمن بپردازد؟
به نکته بسیار مهمی اشاره کردید. با توجه به این که جامعه روحانیت و حوزه های علمیه مورد توجه و اقبال مردم هستند و نیز وجود مساجد و منابر و جلسات و دعاها و محافل دینی از جمله بسترهای تقویت بنیه اعتقادی مردم خاصه نسل جوان است، لذا حوزه انقلابی و حوزویان انقلابی به خوبی می توانند به هدایت مردم در جهت اهداف اسلام عزیز و انقلاب اسلامی همت گماشته و فتنه های فرهنگی، اعتقادی و فکری و سیاسی دشمن را ناکام بگذارند.
از این منظر اساساً حوزه انقلابی که مطلوب مقام معظم رهبری و بزرگان است بهترین مروج و محافظ ارزش ها و آرمان های انقلاب اسلامی است به شرط آن که همواره مراقب توطئه های دشمن باشیم و بدانیم که دشمنان برای رخنه و نفوذ در مساجد و حوزه های علمیه برنامه ریزی جدی و بلندمدت دارند.
البته به لطف الهی دشمنان تاکنون در این هدف خود موفق نبوده اند و قاطبه روحانیت که انقلابی و در خط ولایت فقیه است نگذاشته که نفوذی در حوزه ها شکل بگیرد.
به عنوان سوال آخر و حُسن ختام، اگر خاطره ای از ایام انقلاب و به خصوص دهه فجر سال 57 دارید، در این باره صحبت بفرمایید.
خوب یادم هست که در بهمن 57 ما در تهران و منطقه شمیران بودیم و آن زمان ارتباط نزدیکی با شهید بهشتی و شهید مطهری به منظور هماهنگی برای برگزاری راهپیمایی ها و دیگر امور مربوطه داشتیم و گاه به ریاست شهید مطهری و دیگران جلساتی برگزار می شد و برنامه ها برای پیشبرد انقلاب و دعوت مردم به راهپیمایی تبیین و تشریح می شد.
نکته مهمی که در این خصوص در خاطرم هست این که در نزدیکی پیروزی انقلاب اسلامی، رئیس ساواک منطقه شمیران شخصاً به منزل ما آمد و این طور بحث را شروع کرد نقل به این مضمون که فرضاً اگر فرزندی اشتباه کند پدر باید چگونه با او برخورد کند و بعد این طور گفت که مثلاً شاه از کارهای خود پشیمان شده و قصد اصلاح و توبه دارد و شما روحانیون هم خوب است در مبارزه با شاه کوتاه بیایید.
بعد هم ادامه داد که من می خواهم پولی به شما بدهم که اگر فقرایی در محل هستند خودتان به صلاح خود به آن ها بدهید. البته معلوم بود که آن ها به دنبال اهداف خطرناکی هستند و بنده همان جا گفتم ما نیاز به این پول نداریم و خودمان اگر بخواهیم می توانیم تهیه کنیم.
یکی دو بار دیگر هم آمد و اصرار کرد که شما این پول را قبول کنید و هر چه اصرار کرد ما قبول نکردیم .
احساسم این بود که آن ها می خواستند اگر ما پول را قبول کنیم بعد در بوق و کرنا کنند که روحانیت اهل دریافت پول و رشوه است و به دروغ می گوید که ما با مردم هستیم و قس علی هذا.
خلاصه آن که حقیقتاً شور و حال عجیبی بر عموم مردم و به خصوص جوان ها در آن روزهای منتهی به 22 بهمن در سراسر کشور به ویژه تهران حاکم بود و مردم با یک عشق و حرارتی اطلاعیه های انقلابی امام راتوزیع می کردند ودر این راه واقعاً از کسی جز خدای متعال نمی ترسیدند.
گفتگو از : سید محمد مهدی موسوی