خبرگزاری «حوزه» متن حدیث را از کتاب الکافی منتشر می کند.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: أَصْبَحَ إِبْرَاهِيمُ (ع) فَرَأَى فِي لِحْيَتِهِ شَعْرَةً بَيْضَاءَ فَقَالَ «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» الَّذِي بَلَّغَنِي هَذَا الْمَبْلَغَ لَمْ أَعْصِ اللَّهَ طَرْفَةَ عَيْنٍ.

امام باقر عليه السلام فرمود: ابراهيم عليه السلام، موى سفيدى در ريش خود ديد، فرمود: سپاس خداوندى را كه پروردگار جهانيان است؛ آن كه مرا به اين سن رسانيد و يك لحظه نافرمانى اش را نكردم.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 392.