خبرگزاری «حوزه» جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، تشکیلاتی است حوزوی که فعالیت خود را از سال 1340، آغاز و کارهای آن را می توان در سه مرحله خلاصه کرد.
*مرحله اول: از زمان تأسیس تا زمان تبعید امام خمینی (ره) به ترکیه و عراق
جامعه مدرسين را جمعى از علما و اساتيد بزرگ حوزه علميه قم، در سال 1340 و با اهدافی همچون: «اصلاح و تكميل برنامههاى درسى حوزههاى علوم اسلامى و پرورش طلاب»، «تحقيق در علوم و معارف اسلامى»، «تبليغ و گسترش اسلام در داخل ايران و كشورهاى خارج»، «تلاش در اجراى احكام و قوانين سياسى، اجتماعى، قضائى، اقتصادى و فرهنگى اسلام»، «دفاع از اسلام و قرآن» و «مبارزه با طاغوت وستمگران و دفاع از حقوق محرومين و مستضعفين» پایه گذاری نمودند.
جامعه مدرسين از آغاز يك تشكيلات كاملاً مخفى بود و به صورت پنهانى كار مىكرد. در سال 1342 كه مبارزات اسلامى ملت مسلمان ايران، به رهبرى قاطعانه امام خمينى(ره) و همكارى علما، طلاب علوم دينيه و ساير اقشار مردم آغاز شد، جامعه مدرسين كه يك تشكيلات روحانى بود دعوت امام خمينى را لبيك گفت و تمام توان خود را در تأييد و ادامه مبارزات به كار گرفت.
همگام با ساير مجاهدين، در چاپ و تكثير و پخش اطلاعيههاى امام خمينى(ره) و ساير علما، ارسال اطلاعيهها به شهرستان ها، ارسال طلاب به مراكز مختلف براى سخنرانى در مجامع عمومى و به ويژه در صدور اعلاميههاى زياد مبنى بر تأييد امام خمينى(ره)، و به طور كلى در انجام هر كارى كه به مبارزات كمك مىكرد، فعاليت داشت.
در خرداد ماه سال 1342 كه امام راحل به وسيله رژيم پهلوى بازداشت و به تهران اعزام و در پادگان نظامى، زندانى شد و مردم قهرمان ايران به عنوان اعتراض قيام كردند، جامعه مدرسين در تشويق مردم به قيام نقش مهمى را بر عهده داشت.
رژيم پهلوى تصميم داشت ایشان را در دادگاه نظامى محاكمه و اعدام كند؛ اما براى جلوگيرى از اين كار، علماى بزرگ اسلام از قم و ديگر شهرهاى ايران به تهران آمده و به فعاليت پرداختند و جامعه مدرسين در حركت بزرگان و مراجع قم و ديگر شهرستان ها سهم بزرگى را به عهده داشت. تعدادى از اعضاى جامعه نيز در جلسات علماء شركت مىنمودند و در هدايت و نتيجه بخش بودن جلسات نقش مهمى را ايفاء مىكردند. در همين زمان و به كوشش برخى از اعضاى جامعه، چند نفر از فقها و مراجع بزرگ، طى اطلاعيهاى مرجعيت امام خمينى(ره) را تأييد نمودند و در اثر قيام همگانى مردم و تلاش مراجع بود كه رژيم نتوانست امام راحل را اعدام نموده و در 17 فروردين سال 1343، برخلاف ميل، او را آزاد و به قم بازگردانيد.
امام بعد از آزادى و ورود به قم به رهبرى مبارزات ادامه داد و جامعه مدرسين همگام با ساير مجاهدين؛ بلكه پيشاپيش آنان، به فعاليت هاى خويش ادامه مىداد تا اين كه امام خمينى(ره) در چهارم آبان ماه همان سال، طى نطق شديدى قانون كاپيتولاسيون را مورد حمله قرار دادند و بعداً طى اعلاميهاى آن را محكوم نمودند و به همين جهت در تاريخ 13 آبانماه 1343، دوباره امام بازداشت و به تهران منتقل شد و از آن جا به تركيه و بعد از چندى به عراق تبعيد گشت.
*مرحله دوم: از زمان تبعید تا زمان پیروزی انقلاب
امت قهرمان و مبارز ايران، بعد از تبعيد امام خمينى(ره)، از رهبري هاى مستقيم آن جناب محروم شده و هدف رژيم پهلوى از تبعيد امام نيز همين بود، او مىخواست امام خمينى(ره) در نجف به فراموشى سپرده شود و مردم از مبارزات خسته و مأيوس گردند.
از اين زمان وظيفه جامعه مدرسين سنگينتر و دشوارتر شد؛ زيرا بايد مردم را در صحنه مبارزه نگهدارند و از حادثه تبعيد امام بهره بگيرند و عليه رژيم پهلوى افشاگرى كنند. اعضاى جامعه مدرسين همگام با ساير علما، طلاب، دانشگاهيان و ديگر اقشار مبارز، در غياب امام راحل در دو بُعد فعاليت داشتند: ابتدا، ترويج و گسترش دائره مرجعيت امام خمينى و زنده نگهداشتن نام او و ديگرى افشاگرى بر عليه ستمگري ها و مظالم رژيم و در انجام اين مسؤوليت كاملاً فعال بوده و به وسيله نامه يا تلفن يا پيام با امام خمينى(ره) در تماس بوده و از رهنمودهاى ایشان استفاده مىنمودند.
در همين رابطه بود كه پس از رحلت حضرت آيت الله العظمى آقاى حكيم(ره) اطلاعيهاى مبنى بر مرجعيت آقاى خمينى(ره)، به امضاى دوازده نفر از علماء و فقها، تهيه و تكثير شد. اطلاعيه مذكور به كوشش جامعه مدرسين و امضاى تعدادى از اعضاى آن تهيه شده و رژيم پهلوى را كاملاً خشمناك ساخت.
در فروردين ماه 1342 جمعى از اعضاى جامعه مدرسين به وسيله رژيم دستگير و زندانى شدند. ليكن در زندان نيز همگام با ساير زندانيان به افشاگرى و مبارزات خويش ادامه مىدادند. ساير اعضاى جامعه نيز همگام با ساير علماء و مردم مبارز، به فعاليت هاى خويش ادامه دادند.
در تاريخ 17 دي ماه 1356 در اثر توهينى كه در يكى از روزنامههاى رسمى نسبت به امام خمينى(ره) انجام گرفت، درس هاى حوزه علميه قم تعطيل و تظاهرات وسيعى برپا شد كه طى آن چند نفر شهيد شدند و از همين زمان مبارزات اوج گرفت و به ساير شهرستان ها كشيده شد و شهادت ها، تبعيدها، زندان ها و شكنجهها نيز شدت و وسعت گرفت.
مهمترين فعاليت هاى جامعه مدرسين همگام با ساير علما و عموم اقشار مردم مبارز ايران در اين مدت عبارت بود از:
1 - تماس با امام خمينى به هر طريق ممكن و اخذ رهنمود
2 - تماس با فقها و مراجع قم و علماى بلاد و تقاضاى حمايت از مبارزات
3 - تهيه اعلاميه در فرصت هاى مناسب و امضاء گرفتن از مدرسين و اساتيد
4 - تكثير و پخش اعلاميهها در شهرستان ها
5 - ايراد سخنرانى در مواقع لازم
6 - اعزام طلاب به شهرستان ها براى سخنرانى
7 - دعوت مردم به تعطيلى و شركت در تظاهرات
8 - پخش عكس و رساله امام خمينى(ره) و ترويج مرجعيت ايشان
9 - ارسال تلگراف به امام راحل و تكثير آن
10 - رسيدگى به اعتصاب كنندگان و خانواده زندانيان و تبعيد شدگان و شهدا
11 - سرکشی و احوال پرسى از تبعيديان
12 - دعوت به تعطيلى حوزه علميه و دانشگاه
13 - دعوت به تحصن
14 - نامه سرگشاده به كميسيون حقوق بشر
15 - صدور اعلاميه مبنى بر خلع شاه از سلطنت و پيشنهاد تأسيس حكومت اسلامى در تاريخ 21/9/1357
*مرحله سوم: بعد از پیروزی مبارزات
در تاريخ دوازدهم بهمن ماه 1357، در زمان اوج مبارزات، امام خمينى(ره) به ايران بازگشت و در اثر رهبري هاى قاطعانه امام و مبارزات سرسختانه امت قهرمان و شهيد پرور ايران، سرانجام در روز بيست و دوم همان ماه، رژيم شاهنشاهى متلاشى شد و انقلاب اسلامى پيروز گشت.
در اين زمان مسئوليت جامعه مدرسين تغيير كرد و از صورت مبارزه با رژيم طاغوتى به صورت مشاركت در تأسيس و تثبيت حكومت اسلامى تبديل شد و در اين مرحله وظيفه داشت در چند جهت به تثبيت نظام جمهورى اسلامى كمك كند:
1 - پذيرفتن مسئوليت هاى مربوط به نظام؛ در همين رابطه در نهادهاى مختلف حضور فعال پيدا كرد. مانند شوراى انقلاب، مجلس خبرگان تدوين قانون اساسى، مجلس شوراى اسلامى، شوراى نگهبان قانون اساسى، مجلس خبرگان رهبرى، دستگاه قضائى، شوراى تشخيص مصلحت نظام، شوراى عالى انقلاب فرهنگى، تعدادى از اعضاى جامعه مدرسين در اين نهادها حضور فعال داشته و دارند.
2 - تبيين و تحقيق در مسائل مورد نياز نظام، مانند مسائل اقتصادى، قضائى و حقوقى، جزائى، فرهنگى، سياسى و اجتماعى
3 - اصلاح و برنامه ريزى براى حوزههاى علوم دينى، به گونهاى كه با نياز نظام و جهان اسلامى هماهنگ باشد و به ويژه تشكيل شوراى مديريت در حوزه علميه قم و اداره حوزه به صورت بهتر
4 - تدريس علوم و معارف اسلامى و تأليف كتب مورد نياز
5 - كمك به تأمين قضات مورد نياز
6 - تبليغ و گسترش اسلام در داخل جمهورى اسلامى ايران و ساير كشورها
7 - پرورش استاد براى تدريس معارف اسلامى در دانشگاهها
8 - تربيت مبلغ براى داخل و خارج ايران
9 - تأييد نظام و مبارزه با توطئه دشمنان در فرصتهاى مناسب
10 - حضور فعال در سمينارها و مجامع علمى داخل و خارج كشور
*فعالیت های کنونی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
فعاليت هاى جامعه مدرسين هم اكنون در چند معاونت خلاصه مىشود:
1 - دفتر جامعه مدرسين
2 - معاونت جامعه و مردم
3 - معاونت جامعه و نظام
4 - معاونت جامعه و روحانيت
5 - معاونت ادارى و مالى
*نهادهای وابسته
نهادهای وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم عبارتند از:
1 - دفتر انتشارات جامعه مدرسين
2 - دانشگاه علوم تربيتى و قضايى
3 - بخش گزينش قضات
4 - مجله نور علم
5 - شوراى عالى حوزه علميه قم
*اعضای کنونی جامعه مدرسین
اعضای کنونی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم: آیات عظام، آیات و حجج اسلام والمسلمین: ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی، حسین مظاهری، محمد یزدی، سید محمود هاشمی شاهرودی، احمد جنتی، صادق لاریجانی آملی، محمد تقی مصباح یزدی، محمد مومن، سید جعفر کریمی، رضا استادی، سید هاشم حسینی بوشهری، مرتضی مقتدایی، علیرضا اعرافی، ابراهیم امینی، حسن ممدوحی، سید احمد خاتمی، محسن اراکی، احمد بهشتی، محسن فقیهی، سید محسن خرازی، ابوالقاسم عليدوست، سید محمد غروی، محمد جواد فاضل لنکرانی، عبدالنبی نمازی، محمد علی فیض گیلانی، سید محمد رضا مدرسی یزدی، محمد رضا آشتیانی، علیرضا اسلامیان، محمود رضا جمشیدی، سید احمد حسینی خراسانی، سید علی رضا حائری، عبدالله خائفی، حسین راستی کاشانی، محمود رجبی، مسلم داوري، مهدی شب زنده دار، احمد صابری همدانی، محمود عبداللهی، محمد عندلیب همدانی، غلامرضا فیاضی، عباس کعبی، عباس محفوظی، علی اکبر مسعودی خمینی، سید مصطفی موسوی اصفهانی، سید ابوالفضل میر محمدی، علی مومن، جواد مروی، نجم الدین مروجی طبسی، علی نکونام گلپایگانی، علی نیری، حسن نظري شاهرودي و ابوالقاسم وافی یزدی می باشند.
*مجمع عمومی جامعه مدرسین
یکی از تشکیلات های زیر نظر جامعه مدرسین، مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم می باشد که متشكل از اساتيد و مدرسين سطوح عالي و خارج حوزه علميه قم است.
در حال حاضر، هیأت رئیسه این مجمع متشکل از حجج اسلام والمسلمین: فرخ فال (رئیس مجمع)، بنیادی (نائب رئیس اول)، رحمانی سبزواری (نائب رئیس دوم)، رضوی مهر (منشی اول)، تلخابی (منشی دوم)، مشفقی پور (امین مالی)، ولی الله لونی (عضو هیأت رئیسه)، فاطمی (عضو هیأت رئیسه) و علم الهدی (عضو هیأت رئیسه) می باشد.