حجت الاسلام  سید قاسم رزاقی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، ضمن تبریک فرارسیدن پنجم شعبان سالروز ولادت امام زین العابدین(ع) اظهار داشت: گرچه در زمانه حساس این امام هُمام، خفقان شدیدی وجود داشت اما ایشان با فعالیت های علمی و فرهنگی و تربیت شاگردان به خوبی مسیر را برای امامان بعد از خود باز و مهیا کردند تا آنجا که هر کس که به دنبال حقائق و معارف الهی بود از هر شهر و نقطه ای خودش را پس از شهادت حضرت به مجلس امام باقر‌(ع) و امام صادق(ع) می‌رساند و از اقیانوس بی پایان آل محمد (ص) به قدر فهم و وُسع خود بهره می بُرد.

وی افزود: حضرت همچنین با آثاری که از خود به یادگار گذاشتند از جمله صحیفه سجادیه و نیز کتاب شریف"رسالةحقوق" به خوبی بستر شکوفایی هر چه بیشتر تمدن اسلامی در زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را فراهم ساختند به طوری که باید گفت شيوه نويني را در مبارزه ابداع كرده و در قالب دعا به ايفاي نقش امامت در جامعه پرداختند که نقطه اوج این شیوه را می توان در سطر سطر صحیفه سجادیه نگریست.

عضو انجمن تاریخ پژوهان حوزه همچنین گفت: در حقیقت صحيفه سجاديه با عنایت به اوضاع فرهنگي و سياسي جهان اسلام در آن مقطع با تاكيد بر نيايش و دعا ايراد شده ، چه آن که آن زمان بخش قابل توجهی از مسلمانان در ماديات و ثروت و دنيا طلبي و شهوترانی گرفتار شده بودند و حضرت در اين ميان راه درست را با دعا و مناجات و تاکید بر معنویت گرایی اصیل به مردم نشان مي دادند.

این محقق و پژوهشگر حوزوی در ادامه با اشاره به برخی از مهم ترین القاب امام زین العابدین(ع) ابراز داشت: البته حضرت القاب و کنیه های بسیاری دارند که هریک از آن ها، بر یکی از وجوه کمالی حضرت اعم از اخلاقی و شخصیتی دلالت دارد؛در بین کنیه های ایشان، ابوالحسن و ابومحمد مشهورتر است و در بحث القاب باید از مواردی چون زین العابدین، سید الساجدین، سجاد، سیدالعابدین، زکی و امین نام برد.

وی اضافه کرد: این که چرا حضرت را سجاد لقب داده اند این مساله برمی گردد به سجده های بسیار و طولانی امام (ع) به طوری که نقل است ایشان برای هر نعمتی سر به سجده می گذاشت و این سجده کردن طوری هم بود که پیشانی حضرت همواره پینه بسته بود؛ حتی نقل است وقتی ایشان سر به سجده می گذاشت، آن قدر به همان حالت باقی می ماندند تا این که عرق از سر و صورت مبارک جاری می گشت.

حجت الاسلام  رزاقی همچنین بیان داشت: یکی از ویژگی ها و شاخصه های امام سجاد(ع) این است که در امر تربیتی از دامان پرمهر و محبت سه امام معصوم یعنی پدربزرگشان امیرالمومنین(ع)، عمویشان امام حسن(ع) و پدرشان امام حسین(ع) بهره مند شدند؛ با این حال چند روزی بیشتر از تولد ایشان نگذشته بود که مادر بزرگوارشان حضرت شهربانو(س) را از دست دادند؛ وقتی حضرت 12 ساله بودند دوران امامت سیدالشهدا(ع) آغاز شد و در سال 61 هجری و بعد از واقعه عاشورا، حضرت ردای شریف امامت را به تن کرده و به هدایت مردم پرداختند.