به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، حجتالاسلام والمسلمین سیدحسین مومنی، شب گذشته در جمع روزهداران مسجد ارک تهران، با بیان این که رسیدن به لقاءالله باید تنها هدف انسان سالک باشد، گفت: انسان یک سیر ناسوتی، مادی، ظاهری و جسمانی دارد، و یک سیر ملکوتی و الهی. البته سیر در انسان، سیر اقلیمی و افقی نیست، بلکه سیر طولی، ملکوتی، و الهی است.
وی ادامه داد: انسانها علاوه بر این که سیر جسمانی و طبیعی دارند، سیر دیگری با عنوان، سیر تکاملی -به فعلیت رسیدن انسان به نحو تامالاجزاء والشرایط هم دارند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: بنابر این انسان دو سیر دارد؛ یک سیر ناسوتی و مادی و یک سیر ملکوتی. سیر مادی را به نحو طبیعی همه انسانها دارند. یعنی وقتی انسان به دنیا میآید در ابتدا یک طفل است، سپس به ترتیب دوران کودکی، خردسالی، جوانی، میانسالی و پیری را سپری میکند. و این همان سیر مادی است.
وی اظهار داشت: انسان، مشابه همین سیر را در امور معنوی، روحانی و ملکوتی نیز دارد، و مطابق آیه 6 سوره انشقاق که میفرماید «يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلي رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقيه». سیر انسان یک سیر تکاملی است و دارای مبدا و مقصدی است. و در سیر ملکوتی مقصد انسان لقاء الله است. و طبیعتاً انسان برای رسیدن به این هدف، متحمل سختیها و مشکلاتی خواهد شد. و باید بین خود و بسیاری از امور مادی یک دیوار ضخیم بکشد و باید این اتفاق هم بیافتد. و الا امکان لقاء الله اصلاً میسور نخواهد بود.
حجت الاسلام والمسلمین مومنی اظهار داشت: قرآن مجید در آیه 6 سوره انشقاق میفرماید «ای انسان! تو با تلاش و رنج بسوی پروردگارت می روی و او را ملاقات خواهی کرد!». یعنی انسان در مسیر رسیدن به خدا متحمل سختیهای فراوانی خواهد شد. و در اینجاست که باید آن دیوار ضخیم بین انسان و گناه کشیده شود. باید بین انسان و معصیت و نافرمانی خدا دیوار کشیده شود و این یک مسئله ابتدایی و عادی است و اگر غیر از این باشد امکان سلوک برای انسان میسر نخواهد بود.
وی با بیان این که رسیدن به لقاءالله سختی و مشت دارد، گفت: اگر انسان متحمل همین سختیها شد، آن گاه برکت را خواهد دید. و بنده در قالب یک داستان واقعی نمونهای از تحمل مشقت و مشمول رحمت خدا شدن را اینجا ذکر میکنم. در مشهد مقدس، طلبهای مقیّد، مؤدب به آداب و متخلّق به اخلاق در مدرسه علمیهای که درب آن مستقیماً به حرم باز میشد، مشغول به درس و مباحثه بود، و شبها به احترام امام رضا(ع) تکیه به دیوار میزد و زانوهایش را به بغل میگرفت تا مبادا پایش به سمت امام(ع) دراز شود و محضر حضرت بی ادبی شود. و حتی برای قضای حاجت نیز به مکانی دورتر میرفت.
حجتالاسلام و المسلمین مومنی ادامه داد: این طلبه، به خاطر حفظ ادب و احترام به محضر امام رضا(ع) متحمل سختی و مشقت بسیار میشد. و بعد از چند سالی که این ادب را در وجود خود نهادینه و رعایت کرد، به محضر امام رضا(ع) مشرف شد. حضرت به او فرمود؛ به خاطر این ادب و نزاکتی که داشتی، به تو علم عنایت کردیم، و به خاطر این سختیهایی که متحمل شدی، به تو علم استخاره دادیم و آن طلبه فاضل، حضرت آیتالله محسنی ملایری(ره) بود. البته بنده محضر این عالم رسیده بودم. ایشان استخارههای عجیب و شگفت انگیزی داشت و حتی نیت افراد را به خودش بازگو میکرد. و همه این کرامات از برکات تحمل مشقت در رسیدن به مسیر لقاءالله بود.
وی با بیان این که سیر انسان برای رسیدن به لقاءالله دارای دو رکن اصلی است، تصریح کرد: با طی کردن این مقدمات امکان رسیدن به سلوک معنوی بسیار آسان خواهد شد. اول این که از زمین و دنیا دل بکنید. البته دل کندن از دنیا با این همه لذتها، زیباییها و فریبهای پر زرق و برق، به همین راحتی نیست. و تنها راه دل کندن از دنیا، انجام عمل صالح و نیک است. و اعمال صالح هم مصادیق بسیاری دارد، از جمله انس با قرآن و نماز شب، نماز اول وقت، خدمت به خلق، خلوت و مناجات با خدا و... که میتوانند مسیر ما را برای رسیدن به لقاءالله هموارتر سازند.
حجتالاسلام والمسلمین مومنی افزود: دومین رکن رسیدن به لقاءالله، دل بستن به آسمان و ملکوت با اعتقاد راسخ و از روی یقین است. بنا بر این اهل مناجات بودن، و خلوت با خدا زمینههای اعتماد به ملکوت را برای انسان مهیا میسازد.
وی با بیان این که تعلیم و تأدیب دو نیاز مهم انسان در مسیر سیر و سلوک است، عنوان داشت: حضور در مساجد و منابر علما را قدر بدانید و از آنها فاصله نگیرید و مطالعات دینی و حدیثی خودتان را بالا ببرید. چرا که تعلیم در واقع رشد دادن نفس ناطقهی انسان است. به عبارت دیگر پروراندن روح، و غذا دادن به جان است. در همین راستا مطالعه کتابهای مرحوم آیتالله دستغیب و علامه شهید مطهری نقش مهمی در نورانیت قلب و افزایش سطح معلومات خواهد داشت. و تأدیب؛ انسان را به اعمال صالح و شایسته نگاه میدارد.
حجتالاسلام والمسلمین مؤمنی در پایان با بیان این که در طریق سیر و سلوک باید به سراغ انسان کامل برویم، اظهار داشت: انسان کامل ثمره شجره وجود است. و انسان کامل همان ائمه معصومین(علیهمالسلام) هستند. و یکی از بزرگان به سالکان طریق تکامل این مطلب را توصیه کرده است؛ «ای سالک کوی لقای دوست، حرم وصال در پیش و حرامی و راهزن در کمین، اگر رفتی بُردی و اگر خفتی مُردی». و این اصل و واقعیت هم باید برای سالکان طریق تکامل انسانی مخفی نماند که؛ قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن ظلماتست بترس از خطر گمراهی. 313/42