به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، مردم هر کشوری آیین های ویژه ماه رمضان دارند که با این آیین ها به استقبال ماه میهمانی خدا می روند و هر کدام از این کشورها نیز غذاهای ویژه ماه رمضان دارد که با وجود تفاوت این غذاها در کشورهای مختلف، تقریبا می توان گفت عادت مشترک مسلمانان نقاط مختلف جهان، شکستن روزه با خرما است. تصاویر زیر برخی آیین های رمضانی مسلمانان جهان را نشان می دهد.

ماه رمضان در فلسطین ماه نیکی و بخشش و کرم است و اهالی شهر قدس دوست دارند تمام نمازهای خود را در مسجدالاقصی به جا بیاورند و همچنان آب نخود و فلافل در صدر غذاهای پرطرفدار مردمی قرار دارد و مسخن(نوعی سمبوسه) و مقلوبه(ته چین) و مفتول( نوعی خورشت متشکل از نخود لپه و مرغ) بر سر سفره ها قرار دارد.

سنت ها و آیین هایی که در ماه رمضان مشهور است معمولا ریشه در فرهنگ اسلامی مصر دارد. مصر نخستین کشوری است که سحری خوانی در آن رواج یافت تا یک نفر با طبل مردم را برای سحری بیدار کند و پس از آن سحری خوانی در کشورهای مجاور مانند شام و مغرب نیز رایج شد. مصری ها اولین کسانی بودند که فانوس ویژه ماه رمضان ساختند و شیرینی های مخصوص ماه رمضان تهیه کردند.

در محله ها و خیابان های شام ماه رمضان رونق دیگری دارد. همچنان برخی خانواده های دمشقی بنا بر یک سنت قدیمی، 15 روز پیش از ماه رمضان دور هم جمع می شوند. اما در طول ماه رمضان سفره های مردم شام با خوراکی هایی همچون کلوچه های محلی، نان خرمایی، عرقسوس(ریشه شیرین یک گیاه) و باقلوا تزیین می شود.

ماه رمضان برای مردم مغرب ماه جمع شدن و تازه کردن دیدارها است. مردم مغرب در این ماه دور سفره های افطاری جمع می شوند و اولین غذای سفره افطار آنها نیز آش است بعد از آن هم شیرینیجات رمضانی مانند شبکیه(بامیه) و البغریر(نوعی کلوچه) و کیک خانگی از خوراکی های پرطرفدار میان مردم هستند.

در برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس یا آیین رمضانی وجود دارد که القرقیعان نام دارد و بدین صورت است که بچه ها با پوشیدن لباس های محلی از خانه ای به خانه دیگر رفته و سرودهایی محلی خوانده و از اهالی خانه ها شیرینی می خواهند . این شیرینی ها را در کیسه های پارچه ای قرار داده و بر گردن آمیزان می کنند. این آیین در نیمه ماه رمضان رایج است.

مردم عراق روزه داری خود را با خوردن آش عدس خاتمه می دهند و پس از آن هم نوشیدنی آب برگه در محبوب ترین نوشیدنی های سفره افطار است و علاوه بر آن خوردن شیرینیجات همراه با وعده سحری و افطار میان مردم عراق رایج است.

ماه رمضان در ترکیه سلطان ماه ها نام دارد و مردم با گفتن کلمه "محیا" به همدیگر به استقبال ماه رمضان می روند و این ماه را به هم تبریک می گویند. یکی دیگر از سنت های رمضانی مردم ترکیه قرار دادن چراغ های رنگی با عبارت های خوشامدگویی در ورودی مساجد است. اما سفره های ماه رمضان ترکیه با آش و سالادهای ترکی تزین می شود.

در فرانسه خانواده های مسلمان این ماه مبارک را بنا بر آیین های مرسوم در کشورهای اصلی خود احیا می کنند و سفره های افطار آنها شامل مجموعه ای از غذاهای رمضانی مشهور است.

خیابان های مالزی در ماه رمضان تغییر می کند و تقریبا شبیه بازارهای شلوغ و پر رفت و آمد می شود و دراین بازارهای رمضانی کالاها و خوراکی های مختلف عرضه می شود و برخی مغازه ها نیز غذاها و شیرینی های ویژه ماه رمضان را تهیه کرده و به رهگذران عرضه می کنند و فضایی همراه با عبادت و تجارت و نیکوکاری بر خیابان ها حاکم می شود.

هند دومین کشور پرجمعیت جهان پس از اندونزی است و تعداد مسلمانان آن به 169 میلیون نفر می رسد. مسلمانان هند در ماه رمضان بسیار اهل دعا و نماز هستند و وعده های افطار سبک را پس از نماز مغرب در مساجد میل می کنند.

ماه رمضان در چین در مناطقی که مسلمانان تجمع بیشتری دارند کاملا مشهود است. در این ماه مساجد پر از نمازگزار است و سفره های افطاری عمومی در مساجد گسترده می شود و قنادی ها نیز در این ماه شیرینی های رمضانی شرقی و شامی را در کنار شیرینیجات چینی تهیه و عرضه می کنند. چین در ماه رمضان فانونس های ویژه ماه رمضان را ساخته و به جهان عرضه می کند.

مردم نیجریه سفره های افطاری خود را جلوی در منزل خود برپا می کنند تا خانواده های همسایه بتوانند در کنار همدیگر افطار بخورند و بسیاری از خانواده های نیجریه نیز مشتاق هستند که یکی از فقرا را روزانه برای افطار میهمان خود کنند تا نوعی همبستگی اجتماعی در این ماه شکل بگیرد.