سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ |۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 5, 2024
مسلمان نیکوکار هندی که روزانه به ۳۰۰ بی‌خانمان غذا می‌دهد

حوزه/مقبول احمد یک مسلمان رستوران دار در هندوستان می‌باشد که یک ایستگاه غذایی برای اطعام فقرا تشکیل داده است. او بر این باور است که هیچ کس نباید اطراف رستورانش گرسنه سر بر بالین بگذارد.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه،  «مقبول احمد» یک مسلمان هندی است که در چهار سال و نیم گذشته، یک «ایستگاه غذایی» با نام «لنگر عام» برای اطعام فقرا و بی‌خانمان‌های گرسنه در هندوستان تشکیل داده است و به طور روزانه تقریبا به 300 تن از مستمندان غذا می‌دهد.

واژه «لنگر» یک واژه در زبان سیک است که به معنای آشپزخانه غذای رایگان برای فقرا بدون در نظر گرفتن دین و قومیت و نژاد می‌باشد.

این مسلمان هندی 52 ساله هر شب در نزدیکی ایستگاه اتوبوس ندارا در شهر میرزاپور واقع دراستان اوتارپرادش هندوستان منتظر می‌ماند و با غذایی که همراه آماده کرده، فقرایی را که از قبل از حضور او خبر داشته و جمع شده‌اند اطعام می‌کند.

وی در اوایل 1990 به حرفه روزنامه‌نگاری مشغول بوده و سپس وارد کار رستوران‌داری شده است.

*  اسم ایستگاه را «لنگر» گذاشتم تا مردم صرف نظر از هر دین و مذهبی به اینجا بیایند

احمد درباره انگیزه این اقدام می‌گوید: هر روز می‌دیدم  که مردم به ویژه فقرا از سرتاسر مناطق در اطراف ایستگاه اتوبوس جمع می‌شدند. من هر روز به آنجا می‌رفتم و می‌دیدم که افراد بی‌بضاعت کنار جاده خوابیده‌اند و گداها را می‌دیدم که در سطل‌های زباله به دنبال غذاهای پس مانده مردم می‌گشتند و سرانجام نیز با شکم گرسنه به خواب می‌رفتند. بعضی از آنان به خاطر گرسنگی جان می‌دادند و من بالاخره در می 2013 تصمیم گرفتم کاری در این باره بکنم و این «ایستگاه غذایی» را تشکیل دادم. عمدا اسم این ایستگاه غذایی را «لنگر» گذاشتم تا مردم صرف نظر از هر دین و مذهبی با خیال راحت به اینجا بیایند و غذا بخورند.

احمد که یک رستوران‌دار موفق می‌باشد و روزانه 300 فقیر را به این شکل غذا می‌دهد می‌گوید: ما سعی می‌کنیم غذاهایی چون دال، چاوال، برنج و سبزیجات بدهیم. از آنجایی که بیشتر افرادی که برای غذا می‌آیند گیاه‌خوار هستند کمتر گوشت در غذاها مصرف می‌کنیم.

* نگذاریم همسایه شب گرسنه سر بربالین بگذارد

احمد در ادامه می‌افزاید: من قرآن مجید و گیتا (کتاب مقدس هندو‌ها) را مطالعه ‌کرده‌ام و آنچه در نهایت به آن رسیدم این بود که هیچ عملی در دنیا باارزش‌تر از اطعام فقرا نیست. من تلاش خودم را می‌کنم تا شب‌ها هیچ کس در اطراف مغازه من گرسنه سر بر بالین نگذارد. گاهی اوقات نیز جلوتر به مسیرهای پیاده‌روی و کار جاده می‌رویم و به مردم غذا می‌دهیم زیرا گاهی مردم خجالت می‌کشند به اینجا بیایند.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha