به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» شهدایی که زیر شکنجه در زندان ها و سیاهچاله های بازجویی عربستان از زمان دهه هشتاد قرن گذشته تا سال جاری جان دادند و به شهادت رسیدند؛ پیکرهای پاک آنها با تمام آثاری که از جنایت و شکنجه آل سعود بر خود داشت، گواه زنده ای است بر شکنجه های مرگباری که بر آنها گذشته و پیشاپیش تمام این شهدا شهید علی الحماد 1981میلادی است که چشم چپ او را از کاسه در آوردند و ناخن های دست و پایش را کشیدند.

مسئولان عربستان همواره با سیاست های خود عرصه را بر شهروندان قطیف و احساء تنگ کرده و تلاش کرده اند آنها را محروم نگه دارند و به تازگی هم کار به جایی رسیده که هر کسی را که خواستار حداقل های حقوق انسانی خود باشد، می کشند.

مصادره پیکر شهدا؛ سیاستی صهیونیستی که اکنون صدساله شده

نظام عربستان علاوه بر اینها سیاست مصادره پیکر شهدا را نیز در پیش گرفته و پس از آن که شهروندان شیعه را با ابزارهای نظامی خود ترور کرد، پیکر آنها را مصادره می کند؛ اقدامی غیر انسانی سیاستی که ناظران محلی و منطقه ای آن را یادآور سیاست رژیم صهیونیستی در برخورد با مردم فلسطین می دانند.

اکنون حدود 100 سال است که مسئولان عربستان سیاست های انتقام جویانه خود را با زور شمشیر بر مردم قطیف و احساء تحمیل کرده و دست نیروهای امنیتی و نظامی خود را برای بازداشت جوانان و نوجوانان بازگذاشته اند و این نیروها جنایت هایی غیر انسانی را در حق مردم بی گناه قطیف و احساء انجام می دهند و پس از بازداشت جوانان هم تهمت های ناروا را به آنها نسبت می دهند و آنها را در دادگاه هایی با قضات وهابی و حکم از پیش تعیین شده محاکمه می کنند به گونه ای که متهمان از کمترین حقوق خود در این دادگاه ها برخوردار نیستند.

عبدالحسین بن جمعه اولین شهیدی که پیکرش مصادره شد

رهبر سیاسی شیعه در عربستان به نام عبدالحسین بن جمعه کسی بود که در برابر حملات عبدالعزیز بن سعود برای اشغال قطیف و تحمیل حاکمیت خود بر این منطقه ایستاد و با نامه نگاری با وکیل عثمانی در بصره از او خواست به او در رویارویی با ارتش بن سعود کمک کند.

هنگامی که ارتش بن سعود به عبدالحسین دست یافتند(سال 1914) او را با شمشیر مجروح کرده و زنده دفن کردند و از آن زمان تا کنون پس از سپری شدن یک قرن هنوز هم کسی نمی داند پیکر این رهبر شیعه کجا مدفون است.

شهدای دهه شصت قرن گذشته

پس از آن جریان اعدام ها و حذف مخالفان و فعالان سیاسی در عربستان ادامه یافت و برخی زندانیان از دهه شصت قرن گذشته جان خود را زیر شکنجه از دست دادند و پیکرهای آنها تا کنون سرنوشت نامعلومی دارد و کسی از محل دفن آنها اطلاعی ندارد به جز مسئولانی که جان این شهروندان مظلوم را در زندان های تاریک گرفتند و در این میان می توان به نام شهدایی همچون عبدالرئوف بن الشیخ حسن الخنیزی، عبدالمجید الشماسی، حسن بن العلامة الشیخ فرج العمران، عبدالواحد العبد الجبار، حسن صالح الجشی و شهید محمد الحایک اشاره کرد.

و البته بسیاری دیگر از شهروندان انقلابی نیز به بهانه های مختلفی اعدام شدند؛ بهانه هایی که نشان از تمایل مسئولان سعودی برای کشتن جوانان عدالت خواه شیعه داشت و تنها گناه جوانان شیعه این بود که خواستار حقوق خود و آزادی بودند یا اینکه در برابر سیاست های سرکوبگرانه و ظالمانه آل سعود مقاومت می کردند که از این میان نیز می توان به نام شهدایی همچون خالد عبدالحمید، ازهر علی الحجاج، علی عبدالله الخاتم، محمد علی القروص و صادق عبدالکریم مال الله اشاره کرد.

شهدای انتفاضه دوم

در میان شهداش شیعه عربستان 80 شهید نیز در جریان قیام مردمی شیعه در فوریه 2011 و در دوره 6 سال گذشته جان خود را از دست دادند و با شلیک گلوله یا انفجار در خیابان ها و یا شمشیر اعدام به شهادت رسیدند و عده ای از آنها نیز در حال شکنجه در زندان های سیاه و تاریک آل سعود به شهادت رسیدند و بستگان این شهدا حتی از تحویل گرفتن پیکر شهید خود نیز محروم شدند و اجازه عزاداری برای او را نیز نداشتند.

مصادره پیکر شیخ شهید نمر

بنا به گفته ناظران حقوق بشر در منطقه سیاست مصادره پیکرهای شهدای شیعه در عربستان ریشه در ترس و واهمه مسئولان سعودی از صداهای مخالف دارد تا جایی که آنها حتی از پیکر بی جان شهدا نیز هراس دارند.

شیخ نمر یکی از شهدایی است که 600 روز پیش حکم اعدام وی با شمشیر جاری شد.

شیخ نمر نماد قیام مسالمت آمیز و مطالبه حقوق انسانی و سیاسی در قطیف و احساء بود که پیکر وی پس از شهادت توسط مسئولان سعودی مصادره شد و اعدام او به اصرار مسئولان سعودی صورت گرفت که دوست دارند از روش های امنیتی و سرکوبگرانه علیه تمام مطالبات مردمی استفاده کنند.

شیخ نمر که از حدود 19 سال پیش از شهادتش در کشور و شهر خود نیز محدود و محصور بود یک سال و نیم پیش از شهادتش بازداشت شد و سپس به دست مسئولان سعودی اعدام شد و پیکر پاک وی همچنان در مصادره آل سعود قرار دارد و آنها هم کسانی هستند که برای اجساد و دفت اموات حرمتی قائل نیستند در صورتی که این حقی است که شرع و عرف و تمام قوانین بین المللی آن را محترم شمرده است.

همان گونه که گفته شد جنایت مصادره پیکر شهدا از زمان شهادت شیخ نمر آغاز نشد بلکه پیش از آن نیز پیکر ده ها شهید دیگر توسط مسئولان سعودی مصادره شد.

ناظران بر این باورند که نقض حقوق و آزادی ها در عربستان حدی ندارد؛ چراکه گوش مسئولان سعودی از شنیدن سخن حق و قانون بسته است.

نگرانی های جدی در مورد سرقت اعضای بدن شهدا

یکی از اهالی قطیف که خواست نامش فاش نشود گفت: مسئولان عربستان فقط زندگی کریمانه را از شهدا نگرفتند، بلکه پس از شهادت نیز دست از سر آنها برنمی‌دارند و بدن های بی جان آنها را تکه تکه کرده و از هیچ جنایتی در حق این پیکرها فروگذار نمی کنند و بنابراین مظلومیت این شهدا به این خلاصه نمی شود که کسی برای آنها مجلس عزاداری برگزار نمی کند و محترمانه دفن نمی شوند بلکه این نگرانی جدی وجود دارد که در زندان ها و میدان اعدام یا در بخش تشریح و سردخانه بیمارستان ها چه بلایی بر سر این اجساد آمده است؟

یکی دیگر از بستگان شهدایی که پیکر آنها مصادره شده می گوید آل سعود پرونده سیاهی در زمینه شکنجه زندانیان و مصادره پیکر شهدا دارند و هیچ توضیحی درباره چگونگی و محل دفن شهدا نمی دهند و فقط می گویند در قبرستان مسلمانان دفن شده اند.

وی افزود نگرانی مردم درباره شهدای خود از این رو افزایش می یابد که آنها احتمال می دهند فرزندان آنها در اثر شکنجه جسمی به شهادت رسیده باشند، یا این که اعضای آنها پیش از شهادت سرقت شده باشد؛ چراکه آثار شکنجه و سرقت اعضا در مورد شهدایی که پیکر آنها تحویل گرفته شده مشاهده شده است و بسیار دیده شده که سینه و جمجمه بسیاری از شهدا خالی بوده و بر پیکر برخی شهدا نیز آثار شکنجه مشاهده شده است وبرخی از آنها هم مثله شده اند.

وی افزود: البته جنایت سرقت اعضا منحصر به شهدای قطیف و احساء نیست، بلکه در مورد حاجیانی نیز که در حج به اسباب مختلفی از دنیا رفته اند در برخی موارد اعضای بدن آنها نیز سرقت شده است و این جنایت نیز نشان از خباثت و جنایتکار بودن نظام آل سعود دارد.

ترس آل سعود از اسطوره شدن شهدا

محمد فرزند شهید نمر می گوید یکی از دلایل مصادره پیکرهای شهدا توسط مسئولان سعودی این است که آنها از برگزاری مراسم تشییع جنازه و عزادرای باشکوه برای این شهدا نگران هستند، چراکه این همه تکریم و احترام مردم باعث شود ادعاها و تهمت های آنها مبنی بر تروریست و خرابکار بودن این شهدا بر باد برود و از طرفی این تشییع جنازه ها و بزرگداشت ها خود عاملی برای همبستگی و شدت گرفتن قیام علیه نظام خواهد شد.

وی افزود: شهدا نمادهای اجتماعی و مردمی هستند که نظام می خواهد با مصادره پیکر آنها هیچ یادی از آنها باقی نگذارد اما جامعه مؤمن ما شهدای خود را فراموش نمی کند حتی گر پیکرهای آنها مخفی و پنهان باشد.

پیکر شهدای عوامیه نیز مصادره شد

اکنون حدود سه ماه است که نیروهای امنیتی عربستان به منطقه شیعه نشین عوامیه حمله ور شده اند و تا کنون حدود 30 نفر را با روش های گوناگون شهادت رسانده اند اما چیزی که در مورد تمام این شهدا مشترک است این است که پیکر تمام آنها توسط نیروهای امنیتی دزدیده شده و بستگان آنها نیز از برپای مراسم عزاداری برای شهدا منع شده اند.

مادر یکی از شهدای عوامیه می گوید مسئولان پیکر شهدا را به ما تحویل نمی دهند تا داغ ما را بیشتر کنند و علاوه بر این اتهام های ناروا را به فرزندان ما نسبت می دهند و از میان این 30 شهید فقط پیکر 7 نفر از آنها به خانواده هایشان تحویل داده شده و پیکر مابقی شهدا در مصادره نیروهای امنیتی قرار دارد و تازه خانواده های همین هفت شهید نیز اجازه نداشتند برای فرزندان خود عزاداری کنند