سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ |۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 5, 2024
آیت الله مصباح یزدی

حوزه/ رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: تبلیغ معارف الهی همواره سیره انبیاء و اولیاء وبزرگان بوده است. اما امروزه نحوه اعزام مبلغ و تبلیغ در کشورهای دنیا، پیچیده تر شده است، مخصوصا این که آیین ها و فرقه های متعدد و بسیار زیادی نیز ایجاد شده اند؛ به عنوان نمونه آیین مسیحیت بیش از ۵۰۰ فرقه رسمی دارد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی در آیین افتتاح هفتمین دوره آموزشی جامعه المرتضی(ع) اظهارداشت:  قرآن بهترین روش ارائه محتوا را حکمت یعنی استدلال و برهان ، موعظه حسنه و خطابی سخن گفتن و در برخی موارد جدلی بحث کردن را برای ارائه محتوا بیان کرده است.

ایشان افزود: برخی روش جدلی برای تبلیغ معارف الهی را صحیح نمی دانند و می گویند باید همیشه از استدلال و برهان استفاده کرد، اما این تفکر صحیح نیست؛ چون در بسیاری از مواقع خود قرآن از جدل برای مقابله با مخالفان اسلام استفاده کرده است؛ لذا گاهی با روش جدلی، فرد کاملا متوجه اشتباه خودش می شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه ادامه داد: البته باید توجه داشت که جایگاه برهان و استدلال، خطابی سخن گفتن و جدلی بحث کردن کجاست؟ مثلا در برخورد با نخبگان و فرهیختگان، استدلال و برهان و برای پاسخ به برخی شبهات می توان از جدل استفاده کرد و برای تبلیغ اثرات و فوائد و زیان های یک مسأله، از روش خطابه می توان بهره جست، هم چنین بر اساس معلومات و سطح درک و خواسته هایشان دسته بندی شوند.

آیت الله مصباح یزدی بیان داشت: مهم تر از همه این ها، مسأله توسل به اهل بیت (ع) و خالص کردن خود برای کار کردن برای ترویج معارف آن هاست. وقتی ما در امور دنیایی به اولیای الهی توسل کرده و بارها نتیجه آن را دیده ایم، آیا در امور معنوی و اموری که معارف مربوط به خودشان است، نمی توانیم به آن ها مراجعه کنیم ؟ نتیجه این که به غیر از رعایت اصول روانشناسی و کیفیت برقراری رابطه با مخاطبان و تهیه محتوا و روش مناسب و لزوم وجود گروه و سازمان و تشکیلات برای پیشبرد اهداف ، توسلات و کارخالصانه نیز نقش مهمی دارد، بلکه از همه، نقش بیشتری دارد.

استاد حوزه علمیه قم اظهارداشت: یکی از راه هایی که مبلغ می تواند پی ببرد که آیا مخلصانه کار می کند یا خیر این است که اگر به شهری رفته که ببیند که مبلغ دیگری وجود دارد، آیا سعی می کند که مستقل کار کرده و خود را مطرح کند و به دنبال نقطه ضعفی از دیگری می گردد یا به دنبال همکاری و تأثیرگذاری بیشتر با وی و همراهی و حرکت پشت سر مبلغ دیگر است؟

ایشان با بیان اینکه رسالت معنوی ما « روح، قلب و اندیشه » انسان هاست، یادآور شد: تبلیغ معارف الهی همواره سیره انبیاء و اولیاء وبزرگان بوده است. اما امروزه نحوه اعزام مبلغ و تبلیغ در کشورهای دنیا، پیچیده تر شده است، مخصوصا این که آیین ها و فرقه های متعدد و بسیار زیادی نیز ایجاد شده اند؛ به عنوان نمونه آیین مسیحیت بیش از 500 فرقه رسمی دارد.

آیت الله مصباح یزدی ادامه داد: این تفاوت ها به قدری است که اصلا شرایط آن زمان و امروز، قابل مقایسه با یکدیگرنیست؛ از تشکیل دولت و تشکیل سازمان ها و وزارتخانه ها  و پیچیدگی روابط گرفته تا مذاهب متعدد و اختلافات آن ها و وجود شبهات فراوان.

ایشان گفت: در مسئله تبلیغ ظرایف و ریزه کاری های وجود داشته که نیاز به تفکر و اندیشه دارد؛ابتدا باید مشخص شود که برای انجام این حرکت چگونه باید اندیشید تا بعد ها به مرحله عمل برسد.باید توجه داشت رسالتی که بر عهده داریم، در روابط سیاسی که غالبا با مسائل و امور مادی سر و کار دارد، خلاصه نمی شود، بلکه رسالتی معنوی است که با روح و قلب و اندیشه های افراد کار دارد. از این رو برای رسیدن به هدف در چنین رسالتی باید محتوای این ارتباط آماده شود.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) افزود: محتوای این ارتباط ، اولین گام است؛ محتوایی که شامل سلسله مسائل اعتقادی است که باید منتقل شود و البته چنین هم نیست که ما علت تامه برای آن باشیم، بلکه تنها ما باید عرضه کنیم و اگر افراد خواستند، خودشان آن را بپذیرند؛پس باید محتوا به گونه ای آماده شود که مخاطب بتواند به خوبی با آن ارتباط برقرار کرده و بپذیرد و این کار و تلاش زیادی می طلبد.

استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: علم و انگیزه دو عامل مهم در حرکت انسان ها هستند، از این رو برای دعوت آن ها، هم باید از عقل آنها و هم از احساسات آن ها استفاده شود؛ لذا اگر رابطه دوستانه صمیمی  ایجاد نشود، و مخاطب این احساس را نداشته باشند که مبلغ از روی دلسوزی و به قصد خدمت به وی کار می کند، محتوا – ولو این که غنی باشد – منتقل نمی شود؛ به عنوان نمونه اگر مخاطبان گمان کنند برای سوء استفاده یا فریب یا تسلط بر آن ها، کار می شود، طبیعتا نمی پذیرند.

ایشان بیان داشت: از سوی دیگر اگر محتوا، عقل پذیر نباشد مورد قبول واقع نمی شود؛ چون آنها تنها ابزاری که برای ارزیابی مسأله دارند، عقلشان است.محتوا یک مسائل کلی هست و مخاطبان هر کدام ذهنیت خاصی دارند؛ لذا باید از مخاطبانمان اطلاع کسب کنیم و ذهنیاتشان را بشناسیم تا محتوا را برای اساس آن آماده کنیم؛ لذا برای هر منطقه باید محتوای مخصوص به خودش آماده کرد.

در ابتدای این مراسم حجت الاسلام و المسلمین احمد زادهوش گزارشی از وضعیت جامعه المرتضی (ع) ارائه کرد.

انتهای پیام   313/17

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha