به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین بنیادی، در مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) در دارالقرآن علامه طباطبایی که با حضور علما و فضلای حوزه علمیه برگزار شد با ذکر این مطلب که آیات قرآن کریم در دو جهت هدایت و نجات انسان‌ها نازل شده است، گفت: آیات قرآن کریم نوعا برای هدایت انسان‌ها نازل شده است.

وی افزود: برخی آیات مانند ابلاغ رسالت که برای روز عید غدیر نازل شده است بیانگر این است که تنها مسیر و صراط مستقیم مسیر علی(ع) است.

بنیادی با بیان اینکه قیام امام حسین(ع) از نوع نجات امت است و صرفا برای هدایت بشر رخ نداده است بیان کرد: امام حسین(ع) قبل از قیام با مردم همه بلاد آن روز یعنی بصره و کوفه و مدینه و مکه و ... اتمام حجت کردند و کسی نبود که پیام امام را نشنیده باشد و بهانه و عذری داشته باشد.

دبیر مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به آیه ششم سوره مبارکه بینه «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ» تصریح کرد: در این سوره بیان شده است که اهل کتاب تا زمانی که با صحف مطهره و کتب قیمه بودند در مسیر هدایت بودند ولی وقتی از این ها جدا شدند دچار انحراف و گمراهی شدند و کسانی که با وجود اینکه حجت بر آنان تمام شده و باز هم در مقابل حجت می‌ایستند جزء بدترین بریه و موجودات هستند.

این استاد حوزه با تقسیم‌بندی یاران و دشمنان امام به سه گروه اشرار، احرار و ابرار عنوان کرد: اشرار کربلا کسانی بودند که حقانیت امام و حرکت او را دریافتند؛  یا برای امام دعوتنامه فرستاده و یا با او همراه بودند و بعدا جدا شدند و حجت بر آنان تمام شد و باز هم در مقابل امام ایستادند و اینها بدترین موجودات هستند.

حجت‌الاسلام والمسلمین بنیادی با بیان اینکه امام حسین(ع) در کربلا، ۴۱ مرتبه مردم را به تقوا دعوت کردند زیرا تقوا و دینداری در مخالفان امام، محو شده بود اظهار کرد: نمونه چنین اشراری عمرو بن حجاج بود که برای امام دعوتنامه فرستاد ولی از سوی عبیدالله تطمیع شد و امام را رها کرد؛ نمونه دیگر نیز شبث بن ربعی بود که جزء یاران امام علی(ع) بود و در لشکر او جنگید ولی در کربلا در زمره جنایتکاران بود با اینکه با امام نیز پیمان بسته بود و بعد از واقعه کربلا نیز مسجدی در کوفه به نام خودش ساخت که نیت آن شادمانی از قتل امام بود.

وی بیان کرد: فرد دیگری از اشرار کربلا، بجدل بن سلیم بود؛ وی سرساربان کربلا بود که امام را چندین ماه از مدینه تا کربلا همراهی کرد و با امام آشنا شده بود و حقانیت او را درک کرد ولی این فرد همان کسی است  که با این که در لشکر کوفه نبود ولی در روز عاشورا با بریدن انگشت امام انگشتر از دست ایشان بیرون آورد.

دبیر مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به احرار کربلا و در راس آنان حربن یزید ریاحی اشاره و تصریح کرد: حر با اینکه بیشترین مصائب را به حسب ظاهر در کربلا بر امام وارد کرد ولی به دلیل حریت باطنی که داشت در روز عاشورا به امام پیوست و نجات یافت.

بنیادی با اشاره به سومین گروه یعنی ابرار بیان کرد: جریان کربلا چون جریان خالص توحیدی است تا قیام قیامت باقی و جاودانه خواهد بود و ابراری در این حرکت همراه امام بودند که امام در شان آنان فرمود اصحاب من نه قبل از من بوده و نه بعد از من تا قیامت وجود خواهند داشت.

این استاد حوزه علمیه گفت: در میان این ابرار فردی که پیرترین آنان و در سن ۸۰ سالگی بود یعنی انس بن حارث بیش از دیگران می‌درخشد اگرچه همه این ابرار همچون خورشیدی در تاریخ هستند ولی این فرد درخشش بیشتری دارد.

حجت‌الاسلام والمسلمین بنیادی بیان کرد: وی در رکاب پیامبر و امام علی(ع) در مقابل دشمنان جنگیده بود و با اینکه در سن پیری و بسیار از لحاظ جسمی ضعیف بود وارد میدان شد و در حمایت از حضرت به شهادت رسید؛ امام به او فرمود جنگ از تو برداشته شد و تو بمان و بعد از من برای خاندانم تسکین قلب باش ولی او گفت بعد از تو ای امام برای من زندگی در دنیا امکان‌پذیر نیست.

وی تصریح کرد: نمونه دیگری از ابرار، بشر بن عمرو حضرمی بود که در زیارت ناحیه منسوب به امام زمان(عج) نیز امام به وی سلام می‌کند؛ فرزند وی در حادثه کربلا اسیر می‌شود و امام به او می‌فرماید برو و فرزندت را نجات بده و نیازی نیست در رکاب من باشی ولی او امام را ترک نکرد و گفت که خودم و فرزندم فدای تو باد.

این استاد حوزه با بیان اینکه نمونه بسیار برجسته دیگر از ابرار، قمر بنی هاشم است اظهار کرد: قمر بنی هاشم آنقدر معرفت داشت که وقتی به آب رسید به یاد تشنگی امام و اهل‌بیت(ع) آب را رها کرد و با لب تشنه به شهادت رسید.

وی با اشاره به آیه كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ(مطففین/۱۸) اظهار کرد: ابراری که در این آیه از آنان نام برده شده است همین شهدای کربلا از مصادیق بارز آن به شمار می‌روند.

حجت‌الاسلام والمسلمین بنیادی تاکید کرد: مکتب امام حسین(ع) به واسطه وجود این ابرار و حرکت توحیدی خالصانه، روز به روز پر رونق‌تر و پرچم امام در نقاطی از دنیا برافراشته می‌شود که انسان باور نمی‌کند زیرا جریانی که وجه‌اللهی شد جریانی ابدی و فناناپذیر است و هرگز دچار نیستی و نابودی نخواهد شد.