به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین یوسفی غروی ظهر امروز در همایش بین‌المللی سیره و زمانه امام هادی(ع) که در سالن جلسات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در قم برگزار شد، گفت: زمانه امام هادی(ع) از نظر تشیع عنوان مقاله ای است برای این همایش تهیه و تالیف کرده ام.

وی افزود: خلفای عباسی احساس خوف و ترسی وافر از ولادت امام هادی(ع) داشتند که شواهد تاریخی و اوضاع تاریخی عصر زندگانی این امام همام نشان از این واقعیت دارد.

دبیر همایش بین‌المللی سیره و زمانه امام هادی (ع) تصریح کرد: علی رغم تمام کتمان ها و محدودیت هایی که خلفای عباسی ایجاد کرده بودند، امر امامت مسیر مستقیم خود را ادامه داد که اعتراف معتصم عباسی نیز در عدم موفقیت در منع و جلوگیری از گسترش تشیع و روند ولایت ناشی از همین مطلب است.

حجت الاسلام والمسلمین  یوسفی غروی تصریح کرد: معتصم عباسی تدابیر ویژه و محدودیت های فراوانی را برای عدم ملاقات و مراوده بین شیعیان و امام هادی(ع) اندیشیده بود و حتی افرادی با خط فکری ضد اهل بیتی را نیز برای ملازمت با امام هادی(ع) که کودکی 8 ساله گمارده بود که نتیجه آنها اثبات حقانیت اهل بیت در نزد همین ملازمان بوده است.

وی عنوان کرد: وجود شاعران معروف شیعی در این عصر نیز نشان از تداوم و وجود تمایلات تشیع در زمان امام هادی(ع) است که برخی از این شاعران در ابتدا مخالف مکتب اهل بیت(ع) اما بعد از آشنایی با روش و سیره ائمه اطهار (ع)شیفته و علاقه مند این مکتب شدند.

استاد حوزه علمیه تصریح کرد: استقبال گسترده مردم از کاروان امام هادی(ع) به سوی شهربغداد نیز نمونه ای بارز و برجسته ای از وجود تمایلات فراوان شیعی و شیعیان فداکار در عصر امام هادی (ع) است که حتی مادر متوکل عباسی نیز برای رفع مشکلات و گره های زندگی خود نذر امام هادی(ع) می کرده که نشان از این دارد که مقام ولایت تا خانه متوکل عباسی نیز نفوذ داشته است.

وی افزود: قتل شاعر ولایی دعبل خزایی نیز از جمله نمونه های گسترش و عمق نفوذ تشیع در زمان امام هادی(ع) است که از طرفی نیز حاکی از تشیع دعبل خزایی است  همچنین تعیین وکلای امام هادی(ع) در نقاط مختلف نیز بخشی از این انعکاس تشیع در عصر متوکل عباسی است.

استاد تاریخ اسلام گفت: متوکل عباسی در فاصله زمانی  10 سال دو مرتبه اقدام به تخریب قبر مبارک امام حسین(ع) کردند نیز از مصادیق چگونگی ترویج و نشر مکتب شیعه در زمان امام هادی است (ع) است همچنین حادثه مربوط به ابن سکیت عباسی نیز نمونه دیگر از این مبحث است.