به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان،  آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، در جمع طلاب اصفهان، اظهار کرد: در فرازی از زیارت جامعه‌ کبیره می‌فرمایند «إِذا ذُکِرَ الخَیرُ کُنتُم أَوَّلَهُ وَ أَصلَهُ وَ فَرعَهُ وَ مَعدِنَهُ وَ مَأواهُ وَ مُنتَهاهُ» هرگاه از هرگونه خیری یاد شود، شما اهل‌بیت«علیهم‌السلام» اولِ آن خیر و اصل، فرع، معدن، جایگاه و پایان آن خیر هستید.

وی ادامه داد: در این عالم چه خیری از شناخت خداوند متعال بالاتر و چه سرمایه‌ای از معرفت خالق عظیم‌تر است که اول و آخرِ این خیر را نیز به معصومین«علیهم‌السلام» نسبت می‌دهیم.

 امام جمعه موقت اصفهان تاکید کرد: باید توجه کرد که مراد از اول و منتها بودن در اینجا اول و منتها بودن در مرحله‌ بروز و ظهور است، نه در مرحله‌ صدور و ختم؛ چرا که صدور و تولید و ختم و پایان هر خیری از ذات پاک احدیت است.

عضو خبرگان رهبری افزود: اولین مرحله‌ ظهور آن خیر و نیز منتهای آن در مخلوقی که آیه و آینه‌ اوست، همانا در وجود مقدس معصومین«علیهم‌السلام» است.

آیت الله مهدوی ابراز کرد: در فرازی دیگر از زیارت جامعۀ کبیره می‌خوانیم «مَن أَرادَ اللهَ بَدَءَ بِکُم وَ مَن وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنکُم»هرکس خداوند را اراده کرد، از شما امامان آغاز کرد و هرکس او را یگانه دانست، عقیدۀ خود را از شما پذیرفت.

استاد حوزه علمیه اصفهان عنوان کرد: گفته‌اند در عبارت «مَن أَرادَ الله»(هرکس خداوند را اراده کرد) یکی از این سه معنا مدنظر است، نخست آن که من أَرادَ مَعرِفَةَالله(شناخت خدا)؛ دومین منظور از من أَرادَ مَحَبَّةَالله(مجبت خدا)؛ و سوم من أَرادَ إِطاعَةَالله(اطاعت و بندگی خدا).

وی با بیان اینکه برخی هم نیاوردن هیچ‌یک از سه کلمۀ معرفت و اطاعت را در اصل عبارت، دلیل بر عموم معنای این عبارت دانسته‌اند، گفت: یعنی معنای عبارت، هر سه را در بر می‌گیرد،ولی آنچه درست به نظر می‌رسد این است که چون در جملۀ دوم(وَ مَن وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنکُم) سخن از توحید است، به قرینۀ آن، جملۀ اول در معنای اصل وجود خداوند متعال و معرفت او ظهور دارد؛ زیرا همیشه بحث از یگانه‌بودن او بعد از اثبات اصل وجود اوست.

انتهای پیام