به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اهواز، آیت الله حائری شیرازی به مدت ۲ روز برای بازدید از مناطق عملیاتی جنوب، وارد خوزستان شده بود.
بنده و یک نفر از همکاران برنامه‌های خبری ایشان را پوشش رسانه‌ای می‌دادیم. ظهر پنج شنبه‌ای، در ماشین نشسته بودیم! موتورش عیب پیدا کرده بود، حاج آقا (آیت الله حائری شیرازی) از داشبورد مقابلش پاکت تخمه‌ها رو بیرون آورد و مشغول خوردن تخمه هندوانه شد.
به یک‌باره نگاهش به عقب افتاد. گویا متوجه حضورم در ماشین نبود. گفت: «چقدر آرام» و سپس پاکت تخمه ها را به نشانه تعارف، سویم دراز کرد. سه چهار دانه‌ای برداشتم.
آقا گفت: «مشتتو مردونه بردار» من هم دستم را پر کرده و بدین ترتیب تقریباً نصف پاکت خالی شد.
آیت الله با خنده‌ای شیرین گفت: «آ باریکلا....»
چند لحظه بعد، آیت الله حائری شیرازی این‌گونه فرمود: «همیشه سعی کن مشتت پر باشه! وقتی هم میخوای چیزی برداری، به اندازه وسعت مشتت بردار.... تو انجام فرائض عبادی مشتتو پر کن! اما تو کارهای زندگیت، سعی کن همیشه به اندازه وسعت مشتت وزنه برداری. اگر قصد انجام کارهای بزرگ رو داری، پله‌پله برو جلو، آهسته و پیوسته. بعد به خدا بگو؛ (خدایا من به اندازه وسع محدودم قدم برداشتم، تو از دریای بیکران نعمت‌های خودت، من و کمک کن)».
این روزها، عجیب به یاد آن حرف دل‌نشین و پرمغز آیت الله حائری شیرازی افتادم که چگونه از یک رویداد بی‌اهمیت، درسی بزرگ به من آموخت.
إن شاءالله همه ما انسان‌ها قدم قدم، آهسته و پیوسته در راه تعالی ارزش‌های دینی گام برداریم.
محمدرضا پورصفار
