به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، يكي از كارشناسان مذهبی و از جمله سياستمداران حزب سبز آلمان ولكر بك در خصوص روند رو به کاهش جمعيت مسیحی و در مقابل افزایش چشمگیر جمعيت مسلمان در آلمان به اين نكته اشاره کرد كه بر اساس اين آمار دولت بايد رويه اي بي طرف در مقابل اين دو گروه دینی اتخاذ كرده و در مراقبت و حمایت از هر دو به يك اندازه كوشا باشد.
ولكر بك سخن خود را در این مصاحبه با این شعار آغاز نمود که: «نه تنها کلیسا بلکه مسجد و کنیسه برای روستاها» بسياری ولكر بك را سیاستمداری مذهبی که طالب نوعي بنيان حكومت دینی (مسیحی) است توصیف می‌کنند و حداقل يك مطلب را در مورد او صادق می دانند و آن اين است كه این نماينده بلند مدت حزب سبز آلمان در سال ٢٠١٣ با تفكری خاص و نامي تحت عنوان سخنگوي سياسي مذهبي، داراي فراكسيون مخصوص به خود بوده است.
او در مصاحبه ی اخیر خود با روزنامه ی دی ولت در پاسخ سوالی به این نکته اشاره کرده که افراد نمي‌خواهند نه تنها به كليسا بلكه به مساجد و كنيسه بروند. شورای مرکزی مسلمانان در حال حاضر به دنبال پیگیری به رسمیت شناختن انجمن های اسلامی به عنوان جوامع مذهبی در دادگاه عالی اداری برای ایالت نوردراین وستفالن میباشد و این موضوع از طرف دادگاه عالی در دست پیگیری است.
ولکر بک، سیاستمدار سبز نظر بر تشکیل جوامع مذهبی دارد و بر این موضوع نیز همچنان تاکید می کند و در حال حاضر ديگر مقامي در مجلس آلمان (بوندس تاگ) ندارد و با اينكه تحصيلات دانشگاهي اش در زمينه كارشناسی علوم مذهبي بوده است، اما در مصاحبه یاد شده پرسش ها را بر اساس قانون اساسي آلمان جواب مي‌دهد.
روزنامه دي ولت: آقاي بك آلمان نياز به يك سياست دين شناختي خوب دارد و اين به عنوان محور اصلي اهداف شما نیزديده می‌شود ولی آيا این نوع سیاست تا کنون وجود نداشته است؟
ولکر بک: البته سیاست دینی همیشه وجود داشته است، اما طی چندین دهه به عناوین مختلفی همچون یکپارچه سازی، سیاست گذاری قانونی یا سیاست گذاری داخلی مطرح شده اند. دولت ها همیشه تصمیم هایی گرفته اند که بر مؤمنان و آزادی های مذهبی تأثیر می گذارند. به همین دلیل است که ما با بازیگران سیاسی _ مذهبی مختلفی روبرو هستیم که منافع و برنامه های آنها در گروی گروه های مختلف از دولت ها تا اتحادیه های کارگری میباشد. همه این بازیگران هم چنین ادعایی ندارند که طبق سیاست های مذهبی عمل می کنند و به نوعی این سیاست ها را انجام می دهند اما با بررسی کوتاهی می توان به این دریافت رسید که به صورت خودآگاه یا گاهاً ناخودآگاه بر کرسی آن تکیه کرده اند. در اصل ابتدا با شروع شدن سياست هاي مذهبي، فرد باید بتدريج به يك خودآگاهي و يك رشد و شکوفایی مذهبي برسد نه صرفاً بازیگری که نقش خود را به خوبی ایفا می‌کند.
