خبرگزاری «حوزه»؛ مخالفت های امام خمینی(ره) با رژیم شاهنشاهی، از سوژه های رسانه های گوناگون دنیا در سال های پیش از انقلاب اسلامی ایران بود که در این راستا مصاحبه هایی با بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. «خبرگزاری حوزه» در 30 شماره به صورت روزانه به انتشار برخی از این مصاحبه ها می پردازد.
* مصاحبه امام خمينى(ره) با مجله فرداى آفريقا در تاريخ 14/9/1357
سؤال: خصائص جنبش مردم ايران را عليه شاه چه مى دانيد؟
جـواب: اوليـن و مـهـمـتـريـن خـصـيصه اين نهضت، اينكه اسلامى است و با شعارها و اهداف اسـلامـى كه مبين خواسته هاى مستضعفين امت است، همراه مى باشد. دومين خصيصه آن اين است كه نهضتى است بدون هيچ گونه وابستگى به خارج . اصولا نهضت ما نهضتى است مردمى و هـمـه اقـشـار تـحـت سـتـم را در بـرگـرفته است . امروز هيچ كس جز شاه و طرفداران او مـخـالف نـهـضـت و قـيام اسلامى نمى باشد. يكى ديگر از خصايص اين نهضت اين است كه خواستار تغييراتى اساسى در همه ابعاد جامعه ايرانى مى باشد كه عبارت است از سقوط شاه ، برچيده شدن نظام شاهنشاهى و استقرار حكومت اسلامى. سؤال: آيا دلايل تبعيد خودتان را مى توانيد تشريح كنيد؟
جـواب: پـانـزده سـال قـبـل كـه شـاه قـصـد داشـت بـه دسـتـور امـريـكا لايحه مصونيت مستشاران آمريكايى را به تصويب مجلسين برساند، من اين خيانت شاه را نسبت به ملت ايرا ، در طى يك سخنرانى و صدور يك اعلاميه محكوم نمودم و ملت ايران را از اين سياست استعمارى آمريكا مطلع ساختم كه پس از چند روز مرا از ايران پس از آنكه شبانه به منزلم در قم حمله كردند، دستگير و سـپـس بـه تـركـيـه تبعيد نمودند و در آنجا هم دولت تركيه تحت فشار افكار عمومى از دولت ايـران خـواسـت كـه مـحل تبعيد مرا كشورى غير از تركيه قرار دهد كه سرانجام به عـراق تـبـعـيـد شـدم و در آنـجـا پـس از حـدود پـانـزده سـال ، دولت عـراق تحت فشار شاه مخالفت خود را با فعاليت هاى اسلامى من عليه رژيم سـلطـنتى و شاهنشاهى ابراز كرد و از اين جهت تصميم گرفتم كه به كويت كه يك كشور اسـلامـى اسـت بـروم تـا در آنـجـا در مـورد محل اقامتم تصميم بگيرم و با داشتن ويزاى آن كـشور، دولت كويت از ورود من به آن كشور جلوگيرى نمود و به ناچار به فرانسه آمدم ، اقامت من در اينجا نيز موقتى است
سؤال: به چه دليل شما مخالف سلطنت مشروطه و شاه هستيد؟
جـواب : مـخـالف بـاقـى مـانـدن شـخـص شـاه در مـقـام سـلطـنـت هـسـتـم بـه دليـل ايـنكه اولا سركار آمدن او و پدرش به وسيله كودتا و با زور سرنيزه بوده است و خود شاه نيز اعتراف كرده كه (متفقين در ايران صلاح ديدند كه من بر سر كار باشم) يـعـنـى اراده مـلت نقشى در روى كار آمدن شاه نداشته است ، بنابراين سلطنت وى از اساس غير قانونى است و از مشروعيت برخوردار نيست و ديگر اينكه شاه در تمام دوران سلطنتش ، مـسـتـمـرا قـوانـيـن اسـلام را نـقـض كـرده و حـقـوق كـل جـامـعـه ايـرانـى را پـايـمـال نـمـوده است و در حال حاضر نيز اكثريت قاطع ملت ايران عليه او به پا خاسته اسـت و خـواسـتـه آنـان ايـن اسـت كـه شـاه بـايـد كـنـار بـرود و ده هـا دليل ديگر كه من كرارا در اعلاميه ها و سخنرانى هاى خود تذكر و توضيح داده ام . و اما من مـخـالف اصـل سـلطـنـت و رژيـم شـاهـنـشـاهـى ايـران هـسـتـم بـه دليل اينكه اساسا سلطنت نوع حكومتى است كه متكى به آراء ملت نيست بلكه شخصى به زور سـرنـيـزه بـر سـركار مى آيد و سپس با همين سرنيزه مقام زمامدارى را در خاندان خود بـه صـورت يـك حـق قـانـونـى بـر مـبـنـاى تـوارث ، بـر مـردم تـحـمـيـل مى كند. طبيعى است زمامدارى كه با سر نيزه يا توارث روى كار آمده و متكى به آراء ملت نيست ، هرگز خود را موظف به وضع و يا اجراى قوانينى كه به نفع مردم باشد نمى داند. طومار سلطنت در طول تاريخ ، چيزى غير از اين نبوده است .
سـؤال: شـمـا آمـريـكـا را بـه دليـل نـقـشـى كـه در ايـران از لحـاظ اعـمـال اخـير آنها و همچنين به دليل عملياتشان از زمان بركنارى مصدق تاكنون بازى مى كند متهم مى كنيد، دليل اين كار را بيان كنيد؟
جـواب: سـاليان دراز است كه آمريكا برخلاف همه موازين بين المللى و انسانى، در امور داخـلى كـشـور ايـران دخـالت مـسـتـقـيـم دارد، بـه طـورى كـه امـروز مى بينيم وقتى شاه در پـرتگاه سقوط قرار گرفته و ملت ايران براى به دست گرفتن سرنوشت خود به پا خـاسـتـه اسـت، مـسـتـقـيـمـا رئيـس جـمهور آمريكا و نيز بعضى از ساير مقامات عالى رتبه آمـريـكـايـى رسما دخالت مى كنند و على رغم اراده قاطع ملت ايران اعلام مى كنند كه (ما از شاه حمايت مى كنيم و بايد حمايت بكنيم چون بهترين دوست و حافظ منافع ما در منطقه است). در سـاليـان دراز مى بينيم كه اكثر و بلكه تمامى سياست هاى شاه در زمينه هاى مختلف در جـهـت تامين هر چه بيشتر منافع آمريكا و همدستان آمريكا بوده است . كشاورزى ايران را بـه نـفع آمريكا نابوده كرده اس ، مخازن زير زمينى و مخصوصا نفت را به غارت آمريكا داده اسـت و ايران را با پول نفت، انبار اسلحه ساخت آمريكا و همدستانش قرار داده است كه گـذشـتـه از ايـن كـه ايـن سلاح ها به هيچ كارى جز كشتن فرزندان ملت در شهرها و دهات نمى خورد، بيش از چهل هزار مستشار نظامى آمـريـكـايـى را بـر مـا تـحـمـيـل كـرده اسـت كـه عـلاوه بـر ايـنـكـه در هـر سـال بـابـت حـقـوق آنـان هـزيـنـه كـمـرشـكـنـى بـر مـا تـحـميل مى شود، اصولا همين مستشاران زير نظارت سفارت آمريكا تمامى اوضاع كشور را بـراى حـفـظ مـنـافـع آمـريـكـا كـنـتـرل مـى كـنـنـد و قـدرت هـر گـونـه آزادى عـمـل را از ارتـش ايـران سـلب كـرده انـد و ارتـش را عـلى رغم خواست آنان در جهت حفظ شاه بـسـيـج نـمـوده انـد. آمـريـكـا بـه دسـت شـاه ، ايـران را به يك پايگاه نظامى در برابر ابـرقدرتى رقيب خود درآورده است . شاه با زور سرنيزه حق كارگران و زحمتكشان شريف و مـحـروم ايـران را بـه بـاد داده اسـت . سـرمايه داران آمريكايى ، ايران را بهترين نقطه بـراى اسـتـثـمـار مـى دانـنـد و سـرمـايـه خـود را بـه اشـكـال مـخـتـلف بـه ايـران سرازير كرده اند و بايد بگويم كه ابعاد دخالت آمريكا در ايران به قدرى وسيع است كه در اين فرصت ، امكان شمردن آنها نيست .
سـؤال: راه حـل هـايـى كه شما براى حل سياسى بحران كنونى و آينده در ايران پيشنهاد مى كنيد، كدامند؟
جـواب: مـا هـمـيـشه گفته ايم كه اولين شرط حل بحران كنونى در ايران، بركنارى شاه اسـت و ديـگر اين كه آمريكا و نيز ساير دولت هاى بيگانه بايد از دخالت در امور داخلى ما خوددارى كنند و بارها گفته ام كه با بودن شاه هيچ راه حلى وجود ندارد.
سؤال: آيا جريان هاى فكرى ديگرى به جز آنچه شما داريد، مى توانند در پيشبرد اين مبارزه شركت داشته باشند؟
جـواب: در ايـران آنـچـه بـه صـورت يك جريان فكرى وجود دارد همان آرمان ها و خواسته اصـيـل اسـلامـى اسـت . اگـر مـردم ايـران خـواستار برچيده شدن رژيم سلطنتى هستند و يا خواستار برقرارى حكومت اسلامى و يا قطع سلطه اجانب از كشور اسلامى و يا مجازات همه آنـهـا كـه بـه ثـروت هـاى مـلت تـجـاوز كـرده انـد و نـظـايـر آنـهـا، هـمـه و هـمـه از اصول و مبانى مترقى اسلامى ناشى مى شود و تمامى شعارها در تظاهرات شهرها و دهات ايـران شـاهـد ايـن واقـعيت است و آنچه را كه جز اسلام و آرمان هاى اسلامى و نهضت اسلامى اسـت ، مـطالبى است كه نمى شود آن را يك جريان ناميد زيرا در ميان مردم اين مطالب هيچ گونه كاربردى ندارد.
سؤال: آيا جبهه ملى را با كليه اجزاى متشكله اش حفظ خواهيد كرد؟
جـواب: هـر فـرد يـا گـروه و دسـتـه اى كه بتواند خود را با خواسته هاى نهضت اسلامى موجود در ايران كه عموم ملت در آن شركت دارند هماهنگ سازد، مى تواند در ادامه كار، وظيفه خود را انجام دهـد، در غـيـر ايـن صـورت در مـيـان مـردم جـايـى نـدارد و مـلت ايـران هـوشـيـارانـه ايـن مسايل را تعقيب مى كنند.
سـؤال : آيـا در نـظـر داريـد به منظور تسريع سرنگونى شاه ، حركت اعتصابى را به خصوص در صنعت نفت توسعه دهيد؟
جـواب: مـن از عـمـوم كـاركـنـان و كـارمـنـدان مـوسـسات و شركت هاى دولتى و خصوصى و مخصوصا شركت نفت خواسته ام كه هر چه وسيعتر به اعتصابات خود ادامه دهند.
سـؤال: چـه اقـدامـاتـى عـليـه شـركـت هـاى چـند مليتى كه در ايران در اوج قدرت هستند و مخصوصا شركت هاى نفتى ، معمول خواهيد داشت ؟
جـواب: يـكـى از وظـايف دولت آينده اين است كه به تجاوزهاى اين ياغيان بين المللى كه بـراى مـنـافع نامشروع خود، ملت ها را به خاك و خون مى كشند، در ايران پايان دهد و اين شركت ها در ايران با توافق دولت هاى غير قانونى سرمايه گذارى كرده اند، از اين جهت نيز ادامه كار ندارند.
سؤال : روابط ايران و فرانسه پس از بركنارى شاه چگونه خواهد بود؟
جـواب: فـرانـسـه و يـا هـر كـشـور ديـگـر كـه بـه آزادى و اسـتـقـلال مـا احـتـرام بـگـذارد و در صدد تجاوز به منافع ملت ما و غارت مخازن نباشد، ما بـراسـاس حـفـظ آرمـان هـا و مـصـالح و مـنـافـع خـودمـان ، بـا آنـان بـر مـبـنـاى احـتـرام متقابل رفتار خواهيم كرد؟
سـؤال: نـظـرتـان راجـع بـه قـرارداد كـمـپ ديـويـد چـيـسـت ؟ و حل مساله فلسطين را چگونه مى بينيد؟
جـواب: كـمـپ ديـويـد چـيـزى جـز يـك فـريـب و بـازى سـيـاسـى بـراى ادامـه تـجـاوز اسـرائيـل بـه مـسـلمـين نيست. من بيش از پانزده سال است كه در اعلاميه ها و سخنرانى هاى خـود، اسـرائيـل را مـحـكـوم كـرده و از مـلت فـلسـطـيـن و سـرزمـيـن آنـان دفـاع كـرده ام . اسـرائيـل غـاصـب اسـت و هـرچـه زودتـر بـايـد فـلسـطـيـن را تـرك كـنـد و تـنـهـا راه حـل ايـن اسـت كـه بـرادران فـلسـطـيـنى هر چه زودتر اين ماده فساد را نابوده گردانند و ريشه استعمار را در منطقه قطع كنند تا آرامش به منطقه باز گردد.
* مصاحبه های بعدی امام راحل با رسانه های خارجی را در شماره های بعد مطالعه کنید.
منبع: صحیفه نور/ جلد چهارم
