به گزارش خبرنگارخبرگزرای«حوزه»،آیت الله مروی پیش از ظهر امروز در اجلاسیه مدیران مدارس عملیه کشور که در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) قم برگزار شد با بیان اینکه مدیران مدارس نقش تعیین کننده در تربیت انسانها دارند،گفت: هدف از برگزاری این اجلاسیه، هم فکری و هم افزایی برای رفع مشکلات و آشنایی بهتر با مصوبات شورای عالی و آشنای با نقش بیشتر مدایران به بحث تربیتی و علمی است.
عضو شورای عالی حوزه بر اشراف مدیران مدارس بر سیاست های مدون از سوی شورای عالی تأکید کرد و افزود: بعد از بازدید از مدارس علمیه استانها و بررسی شرایط و وضعیت موجود، شاهد مشکلاتی چون عدم اشراف سیاست ها از سوی مدیران مدارس علمیه بودیم.
وی با بیان اینکه نگاه شورای عالی به مدیران و اساتید، ویژه است و این شورای به جد، دنبال رفع مشکلات هست، اظهار داشت: متأسفانه در بحث علمی و انگیزه اساتید شاهد ضعف هایی هستیم که این امر با گزینش درست و برگزاری کارگاه های مهارتی از سوی مدیران رفع می شود.
آیت الله مروی با بیان اینکه کاربردی بودن دروس برای طلاب درست تفهیم نشده افزود: اکنون خود همین مسئله تبدیل به چالشی در مدارس علمیه شده است، باید این مسئله درکارگروه های علمی از سوی اساتید مطرح و تفهیم شود، تا طلبه گرفتار این نوع چالش ها و بعدا بی انگیزگی نشود.
عضو شورای عالی حوزه با بیان اینکه باید سیاست اقناع بر مدارس علمیه حاکم باشد، از نظامند نبودن مباحث اخلاقی و تهذیبی و تربیتی در مدارس علمیه انتقاد کرد و گفت: امروز این وظائف از سوی مدیران کم رنگ شده و این خطر جدی است. باید مدیران بر بحث تهذیب و اخلاق در همه مسائل اشرافیت کامل داشته باشند.
وی بابیان اینکه بعضی استادها، فقط استاد درس خاص هستند گفت: اگر این طوری باشد، نمی توانیم شاهد تربیت طلبه تراز انقلابی باشیم. اگر طلبه تراز می خواهیم همه اساتید و مدیران باید به بحث اخلاقی و تهذیبی اشرافیت داشته و خود را موظف به بیان مباحث اخلاقی در کلاس درس بدانند.
آیت الله مروی اظهار داشت: علمای گذشته اگر اثر گذار بودند چون به مباحث اخلاقی اهمیت می دادند و حوزه نجف این گونه بوده، ولی امروز مباحث اخلاقی را به معاونتی ابلاغ و رها کردیم، این ضعف است و نباید چنین چیزی باشد.
عضو شورای عالی حوزه افزود: مسئله دیگر بی توجی به تعمیق علمی است. مدارس علمیه به تعمیق عملی توجه نمی کنند و همین خود مشکلی را ایجاد کرده است.
وی عنوان کرد: بحث دیگر ایجاد هماهنگی بین پژوهش و آموزش است، نباید این دو مقوله را جدای از هم دید اگر جدا ببینیم باید منتظر آسیب ها باشیم.
40/313
