به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، حجت الاسلام عباس محسنی مسئول سابق دفتر روایت فتح، در همایشی با عنوان «آوینی جهادگر عرصه فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی» به بیان خصوصیات شهید آوینی پرداخت و گفت: این شهید متاثر از پیر و مراد خود امام خمینی(ره) بود به طوری که حتی در برخی نوشته ها و کتاب هایش نمی توان تفکیکی میان نوشته های خود شهید و بیانات رهبر کبیر انقلاب قائل شد و آنها را تشخیص داد.

وی در ادامه، احساس فقدان و عدم یک شخصیت را شانی بزرگ برای او خواند و افزود: یکی از نشانه های شان و شخصیت بزرگ شهید آوینی همین احساس نقصان وی است.

حجت الاسلام محسنی، دغدغه شهید آوینی را درباره تفکرات روشنفکری بیان و اضافه کرد: این شهید در همان زمان نسبت به تفکرات جریان روشنفکری پس از انقلاب اسلامی حساس بود و با همین دغدغه نسبت به نوشتن در برخی مجلات اقدام کرد که بعدها در کتاب «حلزون های خانه به دوش» این تاملات به چاپ رسید.

وی با اشاره به تاثیر روشنفکری ایرانی از مبانی و تفکر مغرب زمین، تصریح کرد: شهید آوینی در برابر این نوع نظام فکری که متاثر از روشنفکران و تفکرات غربیان مانند کانت و دکارت بود و به نقد انقلاب اسلامی از همان منظر می پرداخت، نوعی نگاه انقلابی و اسلامی را مطرح کرد.

این مسئول سابق روایت فتح با بیان اینکه از بين 12 اثر مكتوب شهيد آويني، تنها يك اثر او با عنوان «گنجينه آسماني» در زمينه دفاع‌مقدس می باشد و بقيه آثار با محوريت انقلاب اسلامي و تحليل و تفسير آثار امام خميني(ره) است، افزود: تاثير گذاري مستند «روايت فتح» آنقدر بالا بود كه  شهید آوینی را با اين مجموعه مستند مي‌شناسند؛ البته، سيد مرتضي آويني، ‌ضرورت‌هاي انقلاب اسلامي را در همه آثار خود نمايان كرد و به آن اهميت ‌داد.

مسئول سابق دفتر آثار شهيد سيد مرتضي آويني، در ادامه به تاثیر آثار مكتوب يا تصويري این شهید در جامعه اشاره کرد و گفت: توانايي شهيد آويني در نويسندگي و آثار مكتوب و تصويري اش مشخص است،‌ بنابراين هيچ‌كدام بر ديگري ارجحيت ندارد.

وی با بیان اینکه او اعتقاد داشت كه بايد در حوزه‌هاي انديشه‌ها مرزها را مشخص كرد و نسبت به حقيقت تعصب داشت، گفت: شهيد آويني هنرمندي بود كه با وجود امكانات زياد براي مطرح شدن در حوزه‌هاي مختلف اجتماعي، ترجيح داد كه رسالت هنري خود را در مجموعه‌اي خطرناك يعني «روايت فتح» به نمايش بگذارد. در واقع او هنر خود را در جهت تبيين شجاعت و هنرمندي رزمندگان و شهيدان قرار داده بود.

حجت الاسلام محسنی با اشاره به اینکه شهيد آويني براي قلم و هنر خود رسالتي عظيم قائل بود و در بكارگيري اين وسائل وسواس به خرج مي‌داد، گفت: كارهاي او در دل كساني نقش بست كه به فرهنگ علوي اعتقاد داشتند و او آخرين اثر هنري خود را با خونش ارائه داد.

وی با بیان اینکه شهيد آويني هنرمندي است كه از مسئوليت‌هاي اجتماعي و تعهد اجتماعي فرار نكرد و هنر او متعهد و مسئولانه بود، اظهار کرد: او هنر خود را وقف حل مشكلات بشري کرد و اگر بخواهيم اسمي براي هنر آويني قائل شويم، بايد هنر او را «هنر انساني» بناميم چون در آن درد بشري وجود داشت.

این فعال فرهنگی با اشاره به اینکه  اگر شهيد آويني اكنون زنده بود و اقداماتي كه براي صدور دموكراسي و از بين بردن سلاح‌هاي هسته‌اي توسط آمريكا انجام مي‌شود را ملاحظه مي‌كرد ، قطعا اثري به نام دموكراسي در قبرستان مي‌ساخت، افزود: شهيد آويني تلاش مي‌كرد كه به جوانان سرگشته اميد دهد و عطش معنوي آنها را حل كند.

حجت الاسلام محسنی با بیان اینکه شهید آوینی داد مي‌زد كه جهان در آستانه تحول ديگري است که يك تفكر روحي و معنوي می باشد، ابراز کرد: اين تحول جديد انسان را از زمين به آسمان مي‌برد، بر خلاف تحول دوران رنسانس كه انسان را از آسمان به زمين آورد.

وی افزود: شهید آوینی هنر خود را در خدمت دين و بشريت قرار داد و اعتقاد داشت براي اين كه هنر باقي بماند نبايد پاي خود را از شريعت فراتر بگذارد.

مسئول سابق تیم روایت فتح با اعتقاد به اينكه اكنون چالش بين كشورها، فرهنگي و هنري است، گفت: اكنون در كشور، شهيد آويني‌هاي زيادي داريم كه شناخته شده نيستند و ما بايد سعي كنيم كه اين افراد را به جامعه معرفي كنيم.

وی با تاکید بر اینکه شهید آوینی سعی می کرد که یک نقاد واقعی باشد، خاطر نشان کرد: نقد و نوآوري بايد در هنرمندان ما به يك عادت تبديل شود و تنگ‌نظري‌ها نبايد مانع شود تا افراد، انديشه‌هاي جديدي را ايجاد كنند. این فعال فرهنگی یادآور شد: آوینی به فلسفه‌ حكومت توجه جدي داشت و سعي كرد بعد از شهادت شهيد مطهري، قدم در راه او بگذارد و نقادي را به شكل مطلوبي انجام دهد.

وي در پايان با اشاره به اين كه جامعه‌ هنري هميشه از دو سو آسيب ديده است، افزود: از يك سو هميشه وقتي يك انديشه‌ جديد مطرح مي‌شود، عده‌اي به آن تهمت «بدعت» مي‌زنند و اين مانع رشد انديشه است و از طرف ديگر عده‌اي سعي مي‌كنند كه هر انديشه‌اي را بدون پشتوانه قوي به عنوان تفکری جديد مطرح كنند.

انتهای پیام/۳۱۳/۲۴