به گزارش خبرگزاری «حوزه»، داشتن خانواده ای قرآنی و مطابق با آموزه های دینی یکی از آرزوهای تمام مسلمانان و متدینین است که در چند شماره و فصل های گوناگون به برخی از راه های رسیدن به این موضوع خواهیم پرداخت که نوشتار ذیل، فصل سوم آن خواهد بود.
فصل سوم: محبت
یکی دیگر از شاخصه های مهم خانوادۀ قرآنی وجود محبت در کانون خانواده است. در مرحلۀ اول این محبت را خداوند ایجاد می نماید:
« وَجَعلَ بَینَکُم مَوَدَّهَ وَ رَحمَهً»
ایجاد محبت میان زن و شوهر امری الهی است. مانند محبت مادر نسبت به فرزندش که نعمتی خدادادی است. همان طور که قلب مادر کانون محبت است. قلب پدر نیز مرکز مهر و عطوفت است.
درمرحلۀ بعد میان والدین و فرزندانشان ایجاد محبت می شود و بعد هم در بین فرزندان، وظیفۀ همۀ اعضای خانواده حفظ و نگهداری از این هدیۀ الهی است.
یکی از عوامل مؤثر برای حفظ و افزایش محبت در کانون بیان و ابراز محبت است. باید توجه داشت ابراز محبت نه تنها از شخصیت فرد نمی کاهد؛ بلکه باعث افزایش محبوبیت او می شود. سه عامل دیگر نیز در حدیث زیر بیان گردیده است.
حضرت (علی) فرمود: «ثَلاثُ یُوجِبنَ اَلمَحَبَّهَ: حُسنُ الخُلقِ وَ حُسنُ الرِّفقِ وَ التَّواضُعُ/ سه چیز باعث ایجاد محبت می شود: حسن خلق، حسن رفتار و تواضع».
اول چیزی که باعث محبت می شود حسن خلق است. به طور طبیعی همۀ مردم افراد خوش خلق را دوست دارند. در برخی از خانواده ها دیده می شود که پدر با این که شخصیتی اجتماعی دارد به علت برخوردهای سرد و عاری از محبت در خانواده جایی ندارد.
دوم حُسن رفتار و رفاقت است. وقتی والدین با فرزندان رفیق باشند بهتر می توانند آنها را از خطرات اجتماع حفظ کنند و آموزش های لازم را به آنها بدهند. رفق و مدارا با همگان اثربخش است و از کرامات اخلاقی است. سوم تواضع است. متواضع بودن باعث محبوب شدن فرد می شود.
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «تواضع و فروتنی جز بر عزت و ارجمندی آدمی نمی افزاید. پس فروتن باشید تا خداوند بزرگتان دارد».
روایات بسیباری در زمینۀ محبت خصوصاً نسبت به همسر وجود دارد و تعالیم اسلامی نسبت به محبت و ابراز آن تأکیدات فراوانی کرده است. توجه به این نکته ضروری است که ما با انسانها زندگی می کنیم؛ نه با ملائکه؛ یعنی همۀ انسانها عیوبی دارند و هیچ کس بدون عیب و نقص نمی باشد؛ پس باید به داشته ها راضی بود و یکدیگر را دوست داشت و مراقب بود نقطه ضعف طرف موجب نگردد جهات مثبت او نادیده گرفته شود و از محبت نسبت به او دریغ کرد.
* عوامل افزایش محبت
الف: متعادل کردن انتظارات
انتظارات نامعقول از طرف مقابل محبت میان افراد را کم خواهد کرد. از آن جا که هر انسان فوتها و ضعف های دارد باید تلاش شود بدیها نادیده گرفته شود و نقاط قوت مدنظر قرار گیرد. ماه اول زندگی مشترک را ماه عمل می خوانند. اما سؤال اینجاست که چرا فقط ماه اول زندگی باید ماه عسل باشد؟ علت آن است که بعد از مدتی همسران متوجه می شوند که نمی توانند انتظارات یکدیگر را برآورده سازند. راه برطرف شدن این مشکل آن است که انتظارات پایین آورده شود.
ب : اظهار محبت
باید محبت، این نعمت خدادادی، به زبان آورده شود. مرد باید محبت خود را به زبان بیاورد. اگر همسری از ناحیۀ شوهرش احساس کمبود محبت نماید برای محبت کردن به فرزندانش و حتی انجام امور منزل انگیزه ای نخواهد داشت. با سخنی محبت آمیز می توان کانون خانواده را گرم کرد.
امام صادق (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده اند که ایشان فرمود: «قَولُ المَرءِ لِأِمرَأتِهِ إِنّی أحِبُّکِ لایَذهَبُ مِن قَلبِها أَبَداً/ اگر مرد به همسرش بگوید تو را دوست دارم، اثر این کلام محبت آمیز هیچ گاه از قلب او بیرون نمی رود».
ج: هدیه دادن
کارهایی که به نوعی بیان محبت به شمار می رود در تقویت محبت آثار بسیاری دارد. از جمله این کارها می توان به هدیه دادن اشاره کرد.
در دستورات اسلامی است که مرد به هنگام ورود به منزل و به ویژه در هنگام بازگشت از سفر هدیه ای به خانه ببرد و خانم هم در منزل خود را برای شوهرش آماده و حتی آرایش کند.
د: حسن خلق
حسن خلق در خانواده باعث می شود که کانون خانواده گرمتر شود و به همین میزان سوء خلق باعث سردی کانون خانواده می گردد و افراد خانواده مجبور می گردند فرد بداخلاق را تحمل کنند و کانون خانواده بهترین مکان برای خوش رفتاری و بروز حسن خلق است وگرنه در خارج از منزل فرد به علت شؤون اجتماعی مجبور است رفتاری اخلاقی داشته باشد نکتۀ مهم آن است که پایه گذاری حسن خلق در منزل باید از طرف پدر خانواده باشد؛ چراکه بار مسؤولیت در آغاز بر دوش اوست و سپس دیگران.
منبع: به رنگ آسمان (بایسته های خانواده از دیدگاه قرآن)، به قلم دكتر سيد محسن ميرباقری
