خبرگزاری حوزه، ماه های رجب و شعبان و رمضان در توالی یکدیگر به سان فصلی طلایی می مانند به منظور بهتر بندگی کردن و به خصوص مناجات با حضرت حق و بی شک ، چه آن که حقیقتاً در این ماه ها ، به جهت نزول برکات آسمانی و باز شدن در‌های رحمت و برکت به روی بندگان، دل‌های مردم به یکدیگر نزدیکتر شده و به تبع آن مفاسد و آسیب‌های اجتماعی کمتر می‌شود و البته دو ماه نخست ، زمینه و بسترسازی برای ورود به طلایی ترین ماه این فصل طلایی یعنی رمضان المبارک است که به درستی ماه مهمانی خدا لقب گرفته است.

حجت الاسلام و المسلمین هادی عباسی خراسانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با اشاره به لزوم توجه همه مردم به خصوص نسل جوان به عبادت و مناجات در این سه ماه گفت: یاری رساندن به دیگران، برگشت از مسیر خطا به راه صحیح، استغفار، توبه و توجه به خدای متعال و اعمال نیک، از عمده کارهایی است که به ویژه نسل جوان می‌توانند با انجام این‌ها در ماه مبارک شعبان، مسیر صحیح بندگی را یافته و زمینه مناسبی برای ورود به ماه رمضان در خود فراهم کنند.

وی افزود: بر اساس روایات اهل بیت(ع) ، بهترين ادعیه و اذکار در این سه ماه به خصوص ماه شعبان المعظم استغفار است و هر كه در هر روز از اين ماه به ویژه هفتاد مرتبه استغفار كند مثل آن است كه هفتاد هزار مرتبه در ماه‌های ديگر استغفار نموده است.

این استاد حوزه همچنین در باب وجه تسمیه ماه شعبان ابراز داشت: به این جهت این ماه را شعبان می نامند چرا که در این ماه، روزی ها و ارزاق بندگان ، شعبه شعبه شده و تقسیم می شود؛ طبعاً ماهی که در آن رزق تقسیم شود معمولاً شادمانی و بسط و فرح دارد و اسم شریف باسط نشان می دهد که سرانجام آن خرسندی و عاقبت به خیری است.

وی گفت: ماه شعبان تنها ماه قمری است که در آن رحلت و شهادت ائمه (ع) وجود ندارد و در روزهای آغازین آن ولادت انوار تابناک کربلا یعنی امام حسین(ع) ، حضرت عباس(ع) و امام سجاد(ع) در آن واقع شده و شاخص ترینش هم این که لیله القدر صغیره یعنی شب نیمه شعبان و ولادت منجی عالم بشریت در چنین ماهی قرار گرفته است.

حجت الاسلام و المسلمین عباسی خاطرنشان کرد: در ماه شعبان همه ائمه ما مناجاتی می خواندند که تحت عنوان مناجات شعبانیه معروف شده و توصیه بنده به همگان به خصوص جوانان عزیز این است که از خواندن این مناجات و لذت خلوت با خدای متعال در ماه شعبان به هیچ وجه غافل نشوند؛ چه آن که انسان در این ماه نه تنها به دعوت می رسد و خدا را می خواند بلکه با چنین مناجاتی به مقام عالی نجوا نائل شده و توفیق می یابد که با حضرت حق مناجات کند.

۳۱۳/۸