به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، چوب خط شعبان پر شد هر چند دست هايمان را هم چنان خالي مي بينيم؛ اما مي گويند امشب و شايد بهترش اين باشد كه از امشب، بي حساب مي بخشی...
ماه رمضان شاه بيت ١٢ ماه سالمان، سالي كه گويند به نوعي ابتدايش از همين امشب است.
نگاه اميدوارمان به فرداست. چراکه تو وعده هايت عجيب شدني است.
مي توان با خيال راحت گوشه اي نشست و ذوقش را كرد.
از امشب بايد حول حالنا خواند و تو وعده داده اي بر احسن شدنش وقتي تو را خواند عبد چشم نگرانت...
نمي دانم چه مي گذرد اين روز و شب ها كه هي در دلت قند آب مي شود. انگار ميان آغوش خدا نشسته اي؛ بي واسطه، بي خجالت، بي هراس و با نشاطي وصف ناشدني.
اين جنب و جوش، اين لطف، اين مهرباني بي حد، اين ها چگونه در ماهي جمع شده؟! و بندگانت لحظه هايش را نه فقط مي فهمند بلكه زندگي مي كنند. بي هيچ گزينشي، و تنها با دل و اراده شان.
ماه رمضانمان را به صاحب شب هاي قدر مي سپاريم و مي دانيم سالمان گرو اين شاه بيت است.
پس تو این خدای مهربان و رحیم بهترينش كن...
متن از؛ عرفانه فتحیان
