به گزارش خبرگزاری «حوزه»، ماه مبارک رمضان به جهت ویژگی ها و شرایط خاصی که دارد، بیش از سایر ماه ها ، تجلیِ سبک زندگی اسلامی است و به سان تمرینی 30 روزه می باشد که در نهایت می تواند انسان را در مسیر بندگی و تقرب به خدا یاری دهد، البته به شرط آن که اخلاص ، چاشنی کارها و رفتارمان باشد.

ماه رمضان از این منظر ماه بسیار ویژه ای است چه آن که بیش از اعمال ظاهری، باطن و قلب آدمی پذیرای خوبی ها می شود و بدین خاطر است که گفته اند، روزه داری موجب رقت قلب و گشوده شدن دریچه های احساس برای گریه و طلب بخشش و مغفرت از درگاه حضرت احدیت می گردد و در این بین، نیکی و مهربانی نسبت به ایتام، دستگیری از نیازمندان، گستردن سفره های اطعام و نیکی در حق والدین و خویشان، جایگزین همه ی بی تفاوتی ها و خدای نکرده غلفت هایی می شود که معمولاً در دیگر ایام سال به آن دچار هستیم و از این ناحیه ، انسانیت دچار خسران است.

گرچه در زمانه ی چندان خوبی از حیث مناسبات اجتماعی به سر نمی بریم، اما با این حال همچنان خرسندیم و امیدوار به این که هنوز همه چیزها را نگاه و رویکرد کاسب کارانه و منفعت اندیشانه قبضه نکرده است!

خوشحالیم از این بابت که هنوز هم هستند کسانی که مخلصانه و دغدغه مندانه در فکر و اندیشه یاری رسانی به نیازمندان و گرفتارانی در اجتماع می باشند که در تامین حداقل های معیشت خود با مشکل جدی روبرو هسند، اما با این حال، عزتمندانه و به جهت حفظ آبرو و شانیت خود، نمی خواهند که در بستر زمان یا مکانی، فقر مالی خود را ابراز نموده و به قول معروف، دست نیاز به سوی این و آن دراز کنند.

اگر خوب بنگریم و بیشتر دقت کنیم ، متوجه خواهیم شد که گویا خدای متعال در این ماه عزیز و بی نظیر بیش از دیگر ایام، برای بندگان به ویژه روزه داران، فرصت ها و زمینه هایی مهیا نموده تا با توجه به حال و روز خویش و البته جامعه و مردمشان، رنگ و بوی بهشتیان پیدا کنند و بدین سان در ضیافت الهی در زُمره مقبولان درگاه احدیت قرار بگیرند.

ماه رمضان همچنین شرایطی فراهم می کند که ما بهتر از دیگر ماه ها می توانیم به برکت آن، موج رسانه ای و مردمی در جهت تامین حداقل نیازهای معیشتی افراد نیازمند و در عین حال آبرودار ایجاد کنیم.

خوشبختانه در سال های اخیر در ایام ماه مبارک و با محوریت مساجد و پایگاه های بسیج و تشکل های مردمی، حرکت های خودجوشی در این باره شکل گرفته و توسعه یافته که باید به پژواک رسانه ای این قبیل کارهای خداپسندانه اهتمام ورزید چه آن که تلاش در این خصوص هم اجر الهی را به همراه دارد و هم می تواند به گره گشایی بیشتر و مطلوب تر از مشکلات اقتصادی این روزهای بسیاری از مردم مستضعف بینجامد.

اُمید آن که در کنار توجه به قرائت قرآن و مناجات و راز و نیاز با خدا در ماه رمضان، نسبت به این قبیل امور که بی شک به منزله تحقق عملی آموزه های دینی و قرآنی در رابطه با دستگیری از نیازمندان و مستمندان است، همت گماشته و با حضور فعالانه در مسابقه عاطفه ها در ماه امیرمومنان علی(ع) حقیقتاً نشان دهیم که شیعه و محب خوبی برای آن بزرگوار و دیگر حضرات معصومین(ع) هستیم. نه صرفاً در زبان بلکه در عمل. ان شاءالله.

سید محمد مهدی موسوی