آیت الله محمدتقی مصباح یزدی شب گذشته در جلسه درس اخلاق که در دفتر رهبر معظم انقلاب در قم برگزار شد، گفت: دنیا طلبی یکی از مهتمرین آفت های زندگی بشر است که قرآن کریم نیز تاکیدات بسیاری بر ترک این مساله دارد.

ایشان افزود: یکی از مواردی که قرآن در این خصوص تصریح دارد، آن است که مؤمن نباید به بهره مندی کافران از دنیا چشم بدوزد؛ همچنین بیان می دارد که اگر حکمت الهی و مصلحت نبود تمام نعمت های دنیوی به کافران داده می شد چون مادیات را بی ارزش می داند.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) تصریح کرد: قرآن کریم از منافع دنیوی با عنوان تحقیرآمیز یاد کرده است و البته در آیاتی نیز این لحن را تشدید می کند زیرا کافران با پرداختن به دنیا آخرت را رها کرده اند.

ایشان با اشاره به آیاتی که در آن تسلیم را مهمترین عامل تحقق ایمان می داند بیان کرد: افرادی که به نوعی از دستورات خدا سرپیچی می کنند نیز نوعی کفر دارند زیرا لازمه ایمان عمل به همه دستورات الهی از جمله حجاب و جهاد است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم یادآورشد: سنت الهی بر این نیست که همه مردم از این دستورات سرپیچی کنند و به قول فرمایش قرآن کریم اگر افرادی از دستورات خداوند سرپیچی کنند  خدا کسانی را خواهد آورد که از این دستورات استقبال کنند.

ایشان اظهارکرد: وقتی ادعای ایمان کردیم دلیل نمی شود که مؤمن واقعی باشیم، ایمان واقعی انسان در عمل و اطاعت الهی از دستورات مشخص می شود؛ انسان در هر دوره باید خود را در مقابل دستورات الهی بسنجد.

 این استاد حوزه بیان کرد: در پذیرش امر الهی هیچ بهانه ای را نباید بیان کرد قطعا پذیرش دستورات الهی همراه با تحمل برخی شرایط و هزینه ها است و اینگونه نیست که همه شرایط برای راحتی انسان محقق باشد.

آیت الله مصباح یزدی با ذکر این مطلب که یکی از مشخصه های کافران در قرآن آن است که آنها دنیا را بیشتر از آخرت دوست دارند گفت: افراد زیادی هم هستند که ایمان آنها از عمق جان نیست و به دلیل مصالحی در بین مسلمانان حضور می یابند ولی این افراد نیز مستحق عذاب هستند.

ایشان با ذکر این مطلب که کسانی از ته دل ایمانی ندارند و به دلیل مصلحت هایی در بین مسلمانان می آیند و با آن ها ارتباط می گیرند دچار عذاب خواهند شد، افزود: چون دنیا را بر آخرت ترجیح می دهند؛ بسیاری از افراد هستند که هیچ کاری به آخرت ندارند و تمام هم و غم آنها همین دنیا است.

آیت الله مصباح یزدی تصریح کرد:  یک تصور اشتباه دیگر هم وجود دارد، زیرا برخی گمان می کنند که جمع بین دنیا و آخرت ممکن نیست و اگر کسی دنیا را خواست دیگر آخرت را نباید بخواهد و بلعکس؛ در حالی که زندگی دنیوی باید مقدمه و ابزاری برای رسیدن به آخرت و قیامت باشد.

ایشان عنوان کرد:  داشتن دنیا و آخرت مشکلی ندارد و مشکل جایی می شود که دنیا برای آخرت ایجاد تزاحم کند، یعنی فرد امر دنیا را به امر خدا و آخرت ترجیح دهد؛  ارزش اخلاقی در دیدگاه اسلامی حسن فعلی و فاعلی می خواهد، برخی کارها در زمان تزاحم حسن فعلی را از دست می دهند و کار خلاف می شود،  بعد از حسن فعلی، اگر نیت انسان خدا پسند بود سبب فضیلت انسان در درجات مختلف است.