دوشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۳:۰۷
  راه های رسیدن به «رحمت الهی»

حوزه/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی درباره رحمت ویژه الهی نسبت به شنوندگان معارف الهی، گفت: این رحمت پروردگار بعد از ایمان و عمل به انسان عنایت می‌شود، برخی برای رفتن به مسجد و نشستن پای منبر کوتاهی و بی‌حوصلگی می‌کنند و برخی هم با اصل مسجد و منبر مخالفند، ولی هر دو گروه نمی‌دانند چه رحمت الهی را از دست می‌دهند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران، استاد حسین انصاریان در ادامه سلسله مباحث خود در مسجد امیر(ع) تهران اظهار کرد: آن‌چه به زنده بودن و بقای ما در عمر مقرر شده کمک می‌کند و پشتوانه ماست عناصر طبیعی عالم خلقت و از آثار رحمت پروردگار است. رحمت پروردگار بدون قید و شرط است، در وقت خودش باران می‌بارد و منشأ روئیدن انواع روئیدنی‌ها با رنگ‌های مختلف، با ویتامین‌ها و انرژی‌های گوناگون می‌شود. خداوند می‌فرماید: «أَرْسَلَ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِه» (فرقان، 48) بادها را می‌فرستم، ابرها را جابجا می‌کنند در حالی‌که این بادها با کاری که می‌کنند مژده‌دهنده رحمت خدا هستند بنابراین هر چه در کره زمین از دل باران بیرون می‌آید از آثار همین رحمت است.

رحمت الهی بدون قید شرط ایمان و عمل صالح

وی ادامه داد: در تعلق گرفتن این رحمت شرط ایمان و عمل صالح مقرر نشده است. باران بر کره زمین می‌بارد و همه موجودات زنده از باران و محصولاتش بهره می‌برند. ملاک بهره بردن از عناصر عالم طبیعت این است که انسان باشد و وجود داشته باشد، ملاک دیگری ندارد. خداوند در رحم مادر جنین را با جفت مادر تغذیه می‌کند، جنین در رحم مادر رنگی ندارد فقط یک موجود زنده است. وقتی به دنیا می‌آید از شیر مادر تغذیه‌ می‌کند لذا شرط آن فقط به دنیا آمدن و بودن است.

رحمت ویژه خداوند نسبت به انسان‌ها

استاد اخلاق حوزه علمیه به رحمت ویژه خداوند نسبت به انسان‌ها اشاره و خاطرنشان کرد: خداوند غیر از این رحمت به همه موجودات، رحمت ویژه‌‌ای دارد که شامل شدن این رحمت ویژه به‌طور یقین بعد از ایمان و عمل صالح است البته این ایمان شعله‌های نورانی گوناگونی دارد و چراغدان این شعله هم قلب است.

پنج حقیقت ایمان و باور

استاد انصاریان در مورد پنج حقیقت ایمان و باور گفت: اگر به آیات قرآن دقت کنیم، می‌بینیم موضوع ایمان و متعلق ایمان و باور، پنج حقیقت است: 1 - باور داشتن خدا، 2 – قیامت، 3 – فرشتگان، 4 – انبیاء، 5 - قرآن کریم. کسی که خود زحمت کشیده و علوم الهی را یاد گرفته تا به باور کردن خدا، قیامت، فرشتگان، انبیاء و قرآن خود را رسانده یا این‌که تحصیل علم نکرده، اما توفیق پیدا کرده و همت به خرج داده و در جلسه‌ای کنار یک عالم واجد شرایط مطمئن رفته و از زبان نورانی او موج ایمان به خدا، قیامت، فرشتگان، انبیاء و قرآن را به قلبش انتقال داده است. هر دو گروه هم اهل عمل صالح هستند.

مؤلف کتاب ارزشمند «همراهی علی و حق» به سخن امیرالمؤمنین علی(ع) درباره گوش دهندگان به کلام عالم واحد شرایط، اشاره و تصریح کرد: امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «وقفوا اسماعهم علی العلم النافع لهم» گوش‌های خود را وقف کردند بر دانشی که برای آنها سودمند است. همین دانش، دانشی است که انسان را به باور این پنج حقیقت می‌رساند.

استاد انصاریان در پاسخ به اینکه این گوش دادن چقدر ارزش دارد؟ گفت: وقتی با گوش دادن آدم؛ سلمان، ابوذر، مقداد، عبدالله بن ‌یعفور، ابن‌ابی‌عمیر می‌شود، معلوم است چقدر ارزش دارد که گوش دهنده را تبدیل به این چهره‌های با‌ ارزش، نورانی و با کرامت می‌کند. برای این گوش دادن روایاتی بسیار شگفت‌آوری از رسول خدا(ص) و ائمه طاهرین(ع) صادر شده است. این علم یعنی علمی که از راه تحصیل یا از راه گوش، من را به باور پنج حقیقت ایمان می‌رساند، این ظرف گِلی وجود انسان معدن با ارزش‌ترین گوهرها مانند خدا، قیامت، فرشتگان، انبیاء و قرآن مجید می‌شود.

پاداش شنونده معارف الهی

مبلغ عرصه بین الملل در مورد پاداش شنونده معارف الهی گفت: برای شنیدن چه سرمایه‌گذاری عجیبی شده آن هم در با ارزش‌ترین کتاب‌هایمان، آن هم کتاب‌هایی که حدوداً از زمان امام باقر(ع) به بعد با حضور ائمه نوشته شد و تا روز شهادت حضرت عسکری(ع) این کتاب‌ها چهارصد کتاب شد، مستقیم شنیدند و نوشتند. حقایق آن چهارصد کتاب از بین نرفته و موجود است. به عنوان مثال، اگر شخصی از خانه بیرون آمد و پیش خود گفت بروم و معارف الهی را بشنوم، ولی مرگش فرا می‌رسد و به آن جلسه نمی‌رسد، پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «مات شهیدا» این فرد مانند شهید نیست بلکه خود شهید است. کسی که اینگونه بمیرد در متون دیگر دستور داده می‌شود در کفن رحمت کفنش کنید و با آب مغفرت غسلش دهید، غیر از آبی که در بهشت حضرت زهرا(س) روی جنازه‌اش می‌ریزند و پارچه‌ای که آن‌جا به او می‌پوشانند، در عالم معنا یک کفن و آب غسل هم از رحمت پروردگار دارد.

وی به روایات دیگری در مورد پاداش شنونده معارف الهی اشاره و اظهار کرد: مرحوم کلینی(ره) در جلد اول کافی با سند معتبر نقل کرده، معصوم می‌فرماید: شنونده وقتی وارد مسجد می‌شود و می‌خواهد یک جای مسجد بنشیند، خداوند به فرشتگان می‌گوید: روی فرش ننشیند، این بسیار انسان با ارزشی است، بروید بالتان را پهن کنید تا روی بال شما بنشیند. پیامبر می‌فرماید: به تعداد پرندگان هوا، به تعداد ماهیان دریا برای شنونده معارف الهی از خدا طلب آمرزش می‌شود.

مؤلف کتاب ارزشمند «شرح دعای کمیل» با بیان اینکه نشستن در مساجد و شنیدن معارف االهی انسان را تبدیل به سلمان می‌کند، گفت: دانشگاه، مدرسه یا جایی دیگر در کره زمین نداریم که شنیدنی‌ها افراد را تبدیل به مؤمن واقعی و عمل‌کننده به دستورات پروردگار سازد. ما در دانشگاه‌ها مهندس‌سازی، دکترسازی و هنرمندسازی داریم، اما مؤمن‌سازی، سلمان‌سازی و ابوذرسازی نداریم چرا که کار مساجد و منابر است لذا باید به مساجدی که برای علم ارزش قائل هستند و معرفت انتقال می‌دهند، بسیار اهمیت دهیم چون بازده همین یک ساعت نشستن از جانب پروردگار عالم قابل شمارش نیست. البته این مسائل به شرطی در برابر دیدگان ما ظهور می‌کند که چشم ما به روی دنیا بسته و به جمال با عظمت آخرت باز شود، امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: تمام دوران عمرت را خدا برایت مجسم می‌کند که چه گیرت آمده است.

منکرین فرشتگان کافر هستند

استاد انصاریان در بخش دیگری از سخنان خود به نقش فرشتگان در رحمت الهی اشاره و خاطرنشان کرد: یکی از فرشتگان جبرئیل و دیگری میکائیل است، قرآن مجید صریحاً می‌گوید: دشمن و منکر میکائیل و جبرئیل کافر و نجس است حال ارزیابی کنید که انکار خدا، قیامت، کل فرشتگان، 124 هزار پیغمبر و قرآن مجید چه بلاهایی در دنیا و آخرت بر سر انسان خواهد آورد.

وی افزود: باور داشتن به ملائکه در زیارت ابی‌عبدالله(ع) خیلی به کار ما می‌آید، اگر کسی بتواند هر ماه به زیارت ابی‌عبدالله(ع) برود خدا دو فرشته بر او موکل می‌کند که حسناتش را بنویسند و لغزش‌هایش را ننویسند، برای هر زیارتش هم ثواب هزار حج و عمره قبول شده ثبت کنند. فرشتگان در زندگی ما نقش مدبرات امر را دارند.

محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی اظهار کرد: اگر آدم نرود، نشنود، مؤمن نشود و عمل نکند کل آخر از دست او رفته است. در دنیا هم نمی‌تواند یک روز به کیفیت زندگی سلمان، مقداد، فضل بن ‌شاذان و ابن‌ابی‌عمیر داشته باشد. این همانی است که پروردگار می‌فرماید: «خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ» (حج، 11) هم دنیا و هم همه آخرت را از دست داده، اما شخصی که برای خدا می‌میرد می‌داند، می‌فهمد، لمس می‌کند که همه چیز نزد پروردگار است و او هیچ‌چیزی را از دست نمی‌دهد.

استاد انصاریان در پایان گفت: اینکه یک ساعت حرف خدا و پیغمبر را گوش دهم، روی بال ملائکه من را بنشانند، تعداد مرغان هوا و ماهیان دریا برایم از خدا طلب مغفرت کنند، اگر نرسم و بمیرم شهید محسوب می‌شوم؛ همه گوشه اندکی از رحمت خداست، رحمتی که بعد از ایمان و عمل تجلی می‌کند و عنایت می‌شود. از دست دادن دنیا و آخرت ضرر بسیار دارد، بعضی‌ها کوتاهی و بی‌حوصلگی می‌کنند و برخی هم با اصل یعنی با مسجد و منبر مخالفند، ولی نمی‌دانند که چه رحمت الهی را از دست می‌دهند.

انتهای پیام   313/17

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha