جمعه ۲۵ خرداد ۱۳۹۷ - ۰۸:۲۵
شهدایی که فریاد حمایت از فلسطین را از قلب اروپا فریاد زدند

حوزه/ اشغال ۷۰ ساله فلسطین و تجاوزها و جنایات خونبار و کم نظیر رژیم غاصب قدس در این مدت نه تنها فریاد اعتراض مسلمانان و جهان عرب را به دنبال داشته که همواره در طول این سالها آزادی خواهانی از اروپا و آمریکا که نه مسلمان و نه عرب بودند فریاد حمایت از مظلومیت فلسطین سر داده اند.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، از نتایج مستقیم شهادت ریچل کوری آمریکایی در سال 2003، ظهور توده های غیر مسلمان و غیرعرب حامی فلسطین و جریانی بی بدیل از حامیان غربی فلسطین است که غالبا یهودی و مسیحی و از اقشار هنری و نخبگان فرهنگی اروپایی و آمریکایی بوده اند؛ توده هایی که در دهه اخیر مقابل رژیم صهیونیستی، جانانه، قد علم کرده اند. آزادگانی از جنس ریچل: تام هارندال ولزی، ویتوریو آریگونی ایتالیایی، دکتر هرالد فیشر آلمانی، جولیانو مرخمیس یهودی، رافائله چیریئلای ایتالیایی، جیمز میلر انگلیسی و ده ها فعال آزادی شهید دیگر که حرکت دومینووار این مسیر را رقم زدند.

شهید ویتوریو آریگونی

شهید ویتوریو آریگونی متولد منطقه بیسانا بریانزا در نزدیکی شهر میلان ایتالیا است. وی از سال ۲۰۰۷ به عضویت جنبش جهانی همبستگی برای شکستن محاصره غزه در آمد.

این فعال صلح طلب ایتالیایی از آن زمان به بعد هرگز به ایتالیا بازنگشت و در یکی از مناطق شمال نوار غزه برای همبستگی با مردم این منطقه تا زمان ترورش (۱۴ آوریل ۲۰۱۱)اقامت گزید.

ویتوریو جزء اولین فعالان خارجی حامی فلسطین بود که در آگوست سال ۲۰۰۸ میلادی در قالب دو قایق کوچک امداد رسان به اهالی نوار غزه وارد بندر غزه شد. او اولین خارجی فعالی بود که بلافاصله زمانی که از قایق پیاده شد و پاهایش خاک بندر غزه را لمس کرد به درگاه خداوند بزرگ سجده شکر کرد. پس از آن آریگونی چند روز پس از پایان جنگ ۲۲ روزه غزه (۲۰۰۸ – ۲۰۰۹) با حضور در اولین کشتی همبستگی با مردم غزه که در بندر العریش مصر پهلو گرفت به غزه بازگشت. کشتی ای که در بندر العریش مصر پهلو گرفته بود حامل کمکهای انساندوستانه برای اهالی غزه بود.

وی در طول زندگیش همواره مدافع حقوق بشر و نویسنده بسیاری از وبلاگهای ضد جنگ به شمار می رفت. ویتوریو کتابی را با عنوان «غزه… وقتی انسانی به آن بنگریم» تالیف و به زبان ایتالیایی منتشر کرد. او تقریبا در تمامی مراسم های مربوط به همدردی با خانواده های شهدا و اسرای فلسطینی مشارکت داشت.

ویتوریو به دلیل عشق و علاقه ای که به قضیه فلسطین و مقاومت داشت در دونقطه از دست راستش به سبک جوانان غربی دو موضوع از نمادهای انقلاب فلسطینیان را خالکوبی کرده بود . یکی واژه «مقاومت» با خط رسم عربی بر روی بازوی دست راستش و دیگری تصویر «حنظله» نماد آوارگان فلسطینی در کاریکاتورهای هنرمند بزرگ فلسطینی ناجی العلی.او با این شمایل بارها در برابر دوربین های رسانه های خارجی تصاویر یادگاری انداخت.

 

سرانجام آریگونی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۱ در سن 36 سالگی از سوی گروهی موسوم به« صحابی محمد بن مسلمه» ربوده شد. این اقدام تروریستی از طریق پخش تصویری ویدیویی از وی در حال اسارت به اطلاع عموم رسید. ربایندگان مدعی شدند که دولت فلسطین باید تمامی اعضای جماعتی موسوم به توحید و شخصی به نام هشام السعیدنی که در مارس ۲۰۱۱ بازداشت شده بود را آزاد نماید.

جسد خبرنگار ایتالیایی که برای تهیه گزارش از غزه به این منطقه سفر کرده بود، پس از چند روز در یکی از خیابان های فرعی شهر غزه پیدا شد.قتل ناجوانمردانه این فعال صلح طلب ایتالیایی موجی از خشم و نفرت در بین اهالی غزه، دولت منتخب فلسطینی و دولت ایتالیا و همچنین اتحادیه اروپا به وجود آورد و شمار زیادی از فلسطینی ها بلافاصله پس از رواج شایعه خبر قتل وی در میدان مرکزی شهر تحصن کردند.

ناظران سیاسی معتقدند این اقدام که با خواست رژیم صهیونیستی کاملا همسویی داشت با هدف ایجاد رعب و وحشت در بین فعالان خارجی حامی فلسطین صورت گرفت تا از این طریق مانع از حضور آنان در نوار غزه و شکستن محاصره این منطقه شوند. قتل ویتوریو محصول عمل کرد سرویس های اسرائیلی بود که در «شبکه سایه» القاعده که در واقع وجود خارجی ندارد نفوذ کرده اند. به گفته مادر ویتوریو او دو سال قبل از قتلش چندین بار از سوی گروه راستگرای آمریکایی تهدید به مرگ شده بود.

تام هارندال

تام هارندال یکی دیگر از جوانان اروپایی و فعال رسانه ای از کشور انگلیس است.وی از اعضای  داوطلبان جنبش بین المللی همبستگی ismبود که برای تهیه گزارش و عکس درمنطقه رفح شهری در نوار غزه حضور  داشتند. آنها در شرایط حمله رژیم صهیونیستی به فلسطینی ها متوجه شدند تعدادی از کودکان بی‌دفاع مورد حمله نیروهای رژیم صهیونیستی قرار گرفته‌اند.

به گفته شاهدان، گلوله‌ها در نزدیکی این کودکان شلیک می‌شد و آنها از ترس توانایی حرکت نداشتند. در حالی که همه به فکر نجات جان خود بودند، تام توانست با شجاعت جان یکی از این کودکان را نجات دهد؛ اما وقتی برای نجات دیگر کودکان به منطقه خطر بازگشت، تک‌تیراندازهای اسراییلی سر او را هدف گلوله قرار دادند.

 

 این فعال حقوق بشر و حامی فلسطین پس از 9 ماه کما در 13 ژانویه 2004 در سن 22 سالگی به شهادت رسید.

راشل کوری

راشل کوری جوان 23 ساله آمریکایی 27 ژانویه سال 2003 به نوار غزه سفر کرد. در اولین شب اقامتش در شهر رفح در جنوب نوار غزه با دو نفر از فعالین خارجی که می‌خواستند با نصب تابلوهایی که روی آن‌ها نوشته بودند"افراد بین‌المللی"باعث توقف تیراندازی سربازان اسرائیلی به سمت شهروندان فلسطینی شوند. می‌خواستند با سیاست "تخریب منازل، ریشه‌کن کردن درختان و ارعاب شهروندان بی‌دفاع فلسطینی" مقابله کنند.

 

کم‌تر از دو ماه بعد یعنی 16 مارس 2003 راشل که کاور نارنجی فلورسنت به تن داشت تا به راحتی دیده شود، سر راه بولدوزر ارتش رژیم صهیونیستی ایستاد تا از تخریب خانه یک داروساز فلسطینی به نام"سمیر نصرالله"که در این مدت با هم آشنا شده بودند، جلوگیری کند. اما بولدوزر اسرائیلی با عبور از روی راشل جمجمه او را شکست، دنده‌های او را خرد کرد و ریه‌های او را سوراخ کرد. اما گویی این کافی نبود، راننده بدون آن که تیغه بولدوزر را بالا ببرد، دنده عقب گرفت و برای بار دوم از روی بدن راشل رد شد.

جیمز میلر انگلیسی

جیمز هنری دومینیک میلر، یک فیلمبردار و فیلمساز 34 ساله ایتالیایی بود که در روز دوم ماه می 2003 در حالی که داشت مستندی راجع به رنج های کودکان فلسطینی تهیه می کرد به ضرب گلوله مستقیم یک سرباز اسرائیلی که از جلو به وسط گلویش برخورد کرد در شهر رفح نوار غزه کشته شد.


براساس گفته های تیمی که مسئولیت تحقیق درباره جیمز هنری را برعهده داشتند، این گلوله به عمد شلیک شد و اصلا تصادفی در کار نبود. به گفته این گروه در شب قبل از حادثه جیمز و تعدادی از همکارانش در حالی خانه یک فلسطینی را ترک می کردند که پرچم سفید همراه با یک چراغ در دست و جلیقه ضد گلوله در تن و کلاه خود به سر داشتند و روی کلاه خود آنان با شبرنگ کلمه تی وی حک شده بود و سربازان اسرائیلی به راحتی می توانستند تشخیص دهند که این یک گروه خبری است.

این گروه حتی قبل از تیراندازی با صدای بلند به سربازان اسرائیلی گفته بودند که ما خبرنگار انگلیسی هستیم. خانم سایرا شاه خبرنگاری که معمولا با جیمز کار می کرد و در هنگام حادثه کنار او ایستاده بود می گوید که سربازان اسرائیلی در آن شب حالت عادی نداشتند و چنین به نظر می آمد که چیزی مصرف کرده باشند جیمز داشت به سمت نفربر زره پوش آنان می رفت تا به آنان بگوید که جیمز خبرنگار است که به او شلیک شد.

هرالد فیشر آلمانی

هرالد فیشر، پزشک آلمانی در سال 2000 و در سن 68 سالگی در بیت جالا و در اثر موشکی که از یک هلیکوپتر اسرائیلی شلیک شده بود، کشته شد. فیشر از سال 1981 به عنوان داوطلب در بیت جالا به درمان بیماران می‌پرداخت. همسر فلسطینی فیشر گفت موشکی به خانه همسایه اصابت کرد و فیشر برای کمک به همسایه زخمی‌اش از خانه بیرون رفت و دیگر هیچ‌گاه بازنگشت، چراکه موشک دیگری به سوی همان خانه شلیک شد.

ادواردو آنیلی

ادواردو آنیلی در 9 ژوئن 1954 در نیویورک متولد شد. ادواردو پس از اتمام تحصیلاتش در کالج آتلانتیک، برای ادامه تحصیلاتش در زمینه ادبیات مدرن و فلسفه شرق به دانشگاه پرینستون رفت. وی پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، برای مطالعه عرفان و مذاهب شرقی به کشورهای هند و ایران سفر کرد و در جریان سفرش به کشورمان با امام خمینی (ره)  دیدار کرد و به اسلام و تشیع گروید.

 

ادواردو، جانشین بزرگترین سرمایه‌دار ایتالیا و فرزند آنیلی‌ها، از بسیاری از اسرار کشورش و سازمان‌های مافیایی و صهیونیستی آگاه بود و اکنون با مسلمان شدن و طرفداریش از انقلاب اسلامی بسیار خطرناک می‌نمود؛ به ویژه آنکه علیه سلمان رشدی در ایتالیا فعالیت می‌کرد، جنایت صهیونیست‌ها را در فلسطین اشغالی محکوم می‌نمود و برای این کارها حتی با نخست وزیر و رییس جمهور ایتالیا هم تماس تلفنی می‌گرفت. وی نگران سوء‌قصد از سوی صهیونیست‌ها بود و به رایزن مطبوعاتی ایران در ایتالیا گفته بود که «آن‌ها سرانجام او را به خاطر اسلام آوردنش خواهند کشت و آن جنایت را به خودکشی، حادثه نابهنگام و یا بیماری نسبت خواهند داد.» حتی او را به زور و به صورت پنهانی در بیمارستانی ویژه میلیاردرها در نزدیکی مرز سوئیس که همه پزشکان و پرستارانش یهودی بودند، بستری کرده بودند. سرانجام، همان‌گونه که خود ادواردو پیش‌بینی کرده بود، در ۲۵ آبان ۱۳۷۹ در ماجرایی ساختگی و در سن ۴۶ سالگی او را به شهادت رساندند.

این فعالان رسانه ای و یا حقوق بشری از جهان غرب تنها نمونه ای از مردان و زنان با وجدانی هستند که با شنیدن صدای دادخواهی مظلومان فلسطینی تصمیم به نجات و حمایت از فلسطینی ها پرداختند و با عزم جدی و اگاهانه در این راه قدم برداشتند. آنها اگر چه مسلمان و یا عرب نبودند اما الگوهایی شایسته تقدیر برای جهانیان هستند آنها در فضایی که مزدوران و حاکمان عرب دست دوستی به سمت رژیم صهیونیستی دراز کردند با حمایت از قدس لکه ننگین عادی سازی با اسراییل را بر پیشانی شیوخ نابخرد عرب جاودانه کردند.

گزارش از وجیهه سادات حسینی

 

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha