به گزارش خبرگزاری «حوزه»، گرچه از منظر برخی افراد، ریشه سکولاریسم به دوران پس از قرون وسطی در اروپا و به ویژه یکی دو قرن اخیر باز می گردد، اما اگر خوب دقت کنیم متوجه می شویم که اساساً در هر برهه ای از تاریخ بشری که آموزه های دینی و پیامبر و امامی برای تبیین همین آموزه ها وجود داشته ، سکولاریسم نیز به شکلی مطرح بوده است.
با این وجود در صدر اسلام و به خصوص با تبدیل خلافت اسلامی به سلطنت اُموی شاهد رسوخ رگه های مشهودی از جریان سکولاریسم آن هم با ظاهری دینی در جامعه اسلامی بوده ایم که بی شک یکی از علل وقوع فاجعه کربلا ، تشدید همین مساله در بین مسلمین بوده از جمله کوفیانی که نخست با نامه های انبوه و اصرار فراوان، امام حسین(ع) را به شهر خود برای برقراری حکومت دعوت کردند و شد آن چه که می دانیم و تاریخ همچنان در تاریک ترین عصر خود در عاشورا از آن یاد می کند و مویه کنان بر سر می زند!
با نگاهی ژرف به چرایی و چگونگی واقعه کربلا درمی یابیم که قیام سیدالشهدا(ع) حاوی این پیام کلیدی بود که اسلام و به طور کلی دین و شریعت الهی، فقط منحصر به احکام عبادی، اخلاقی و فردی نیست ، کما این که به طور ویژه این دین داعیه به حقی در راستای تمشیت امور و اصلاح نظام و جامعه دارد و البته برای این مهم دارای برنامه ای جامع و دقیق و کامل است.
از این حیث و به تعبیر جالب و زیبای یکی از علمای به نام، سکولاریسم، مغلوب قیام و نهضت حسینی است، گرچه کوفیانِ حرامی ، سر برترین خلق خدا را بر نیزه کرده و خانواده مظلوم ایشان را به اسارت بُردند اما به راستی کیست که نداند خون مقدس عاشوراییان بر خدعه و نیرنگ و مثلث شوم زر و زور و تزویر یزیدیان ظفر یافت و این حقیقت را تاریخ بارها و بارها به اثبات رسانده است.
اساساً قیام ماندگار امام حسین(ع) در درون خود از چنان ماهیتِ و هویت سیاسی برخوردار است که رویکردهای نادرست و منحرف سکولار اندیش را یارای آن نیست که خلاف آن را اثبات کند؛ البته ناگفته نماند که در طول تاریخ، قوای استعمار و استکبار در پرتوی فعالیت روشنفکرمآبان از یکسو و متحجران از سوی دیگر تلاش کرده اند و می کنند که در ذهن مردم و متاسفانه بعضی از اهل دین و روحانیون، این انگاره ی غلط را جا بیندازند که مجلس روضه و گریه بر سالار شهیدان را چه به طرح مباحث سیاسی و حال آن که اگر عمیق بنگریم ، نیک درمی یابیم که هدف ارباب بی کفن در قیام تاریخ ساز خویش در راستای احیای سیره و سنت جدش رسول خدا(ص) و اقامه فریضه فراموش شده امر به معروف و نهی از منکر، دارای بُعد مهم سیاسی است، هر چند که نباید از دیگر ابعاد اجتماعی، تربیتی ، اخلاقی و ... آن نیز غفلت کرد.
در واقع به این خاطر بود که حضرت روح الله(ره) به صراحت می فرمود: "ما ملت گریه سیاسى هستیم، ما ملتى هستیم که با همین اشکها سیل جریان مىدهیم و خُرد مىکنیم سدهایى را که در مقابل اسلام ایستاده است"
امام عظیم الشان در همین خصوص با تاکید بر این که مجالس عزاداری و نوحه خوانی برای اباعبدالله الحسین(ع) دشمنان اسلام و نظام را به شدت می ترساند، می فرمایند: " این که در روایات ما براى یک قطره اشک براى مظلوم کربلا آنقدر ارزش قائلند، حتى براى تباکى- به صورت گریه درآمدن- ارزش قائلند، نه از باب این است که سید مظلومان احتیاج به این کار دارد و نه آن است که فقط براى ثواب بردن شما و مستمعین شما باشد. گرچه همه ثوابها هست، لکن چرا این ثواب براى این مجالس عزا آنقدر عظیم قرار داده شده است، و چرا خداوند تبارک و تعالى براى اشک و حتى یک قطره اشک و حتى تباکى آنقدر ثواب داده است؟ کم کم مساله از دید سیاسى اش معلوم مى شود و ان شاء اللَّه بعدها بیشتر معلوم مى شود. اینکه براى عزادارى، براى مجالس عزا، براى نوحه خوانى، براى اینها، این همه ثواب داده شده است، علاوه بر آن امور عبادیش و روحانیش، یک مساله مهم سیاسى در کار بوده است."
سید محمد مهدی موسوی
