به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در کرمان، حجت الاسلام و المسلمین احمد شیخ بهایی، در جلسه درس اخلاق عمومی که در مسجد امام شهر کرمان برگزار شد، به ادامه شرح خطبه همام نهج البلاغه پرداخت و گفت: حضرت امیر المومنین(ع) در خطبه همام در توصیف متقین فرمود: «وَ أَجْسَادُهُمْ نَحِیفَة» متقین بدن‎های لاغری دارند. این به چه معنی است؟ همین که فردی لاغر باشد نشانه تقوای او است؟ خیر این فراز معانی عمیقی دارد که به وجوه معانی این فراز می پردازیم.

وی، روزه داری را یکی از وجوه برشمرد و گفت: یک معنی این است که متقین اهل روزه‎اند. روزه گرفتن عبادت است و طبیعتا کسی که اهل روزه گرفتن باشد به طور طبیعی جسمش نحیف می‎شود. البته طلاب نباید زیاد روزه بگیرند و از ضعف ناشی از روزه از درس و بحث بمانند. زمانی که روزه عرفه برای کسی که به خاطر ضعف از عبادت می‎ماند، خوب نیست برای طلبه هم مناسب نیست که با روزه گرفتن درسش لطمه ببیند.

استاد درس خارج حوزه علمیه کرمان به وجه دوم پرداخت و تصریح کرد:  یک وجه آن رعایت آداب غذا است. حرص نزدن در غذا خوردن نشانه انسان‎های با تقوا است. باید وقتی دست به غذا ببریم که گرسنگی را احساس می‎کنیم و زمانی که هنوز سیر نشده‎ایم، دست از غذا بکشیم.  لقمه‎های کوچک برداریم و خوب آن‎ها را بجویم. بدن باید سالم باشد تا با این بدن سالم بتوانیم درس بخوانیم، تبلیغ کنیم و جهاد کنیم. البته رعایت آداب بعد از این است که مال نباید حرام باشد. اگر مال حرام باشد هرچقدر هم آداب را رعایت کنیم نشانه تقوا نمی‎شود.

وی، وجه سوم را دغدغه‎مندی اهل تقوا نسبت به مشکلات جامعه و مردم دانست و گفت: وجه دیگر این است که متقین چون نسبت به مشکلات دیگران دغدغه‎مند هستند و از گرفتاری‎های مردم نارحت می‎شوند، بدنهایشان نحیف می‎گردد.  امام علی در نامه 45 نهج البلاغه به عثمان بن حُنَيف انصارى این شعر را می‎نویسند: «وَ حَسْبُكَ داءً اَنْ تَبيتَ بِبِطْنَة / وَ حَوْلَكَ اَكْبادٌ تَحِنُّ اِلَى الْقِد» این درد و ننگ تو را بس که با شکم سیر بخوابى، و در اطراف تو شکم‎هایى باشد که پوستى را براى خوردن آرزو کنند. اگر ما نمی‎توانیم کمک کنیم اما می‎توانیم که دعا کنیم.

وی افزود: در این وضعیت اقتصادی برخی با مشکلاتی روبرو شده‎اند. حوادثی که در دنیا اتفاق افتاده است، مردم یمن، عراق، سوریه و فلسطین دچار گرفتاری‎های عظیمی شده‎اند. حداقل این است که انسان در این‎باره اظهار ناراحتی کند.

حجت الاسلام و المسلمین شیخ بهایی به وجه چهارم پرداخت و بیان کرد: وجه دیگر قناعت متقین است. قناعت به معنای فقر و تنبلی نیست. اهل تقوا هم تلاش زیادی دارند و هم ممکن است از مادیات زیادی برخوردار باشند، مهم این است که دلبسته مال دنیا نیستند و به اندازه نیازشان مصرف می کنند.

وی تاکید کرد: پول‎هایی که امام حسن(ع) خرج فقرا می‎کرد از موقوفات امام علی(ع) بود. امیرالمومنین(ع) این موقوفات را با زحمت خودشان ایجاد کردند. نخلستان‎هایی با صد هزار نخل خرما را آباد می‎کردند. لذا سالی هزاران سکه طلا درآمد این باغات بود، ولی حضرت امیر(ع) این درآمدها را برای خانه خود خرج نمی‎کردند و همه آن را وقف می‎کردند.

استاد درس خارج حوزه علمیه کرمان گفت:  اگر می‎خواهیم مانند حضرت امیر(ع) عمل کنیم باید تنها برای خودمان چنین برنامه‎ای داشته باشیم و خانواده و دیگران را مجبور به چنین کاری نکنیم. امیرالمومنین(ع) نان جو می‎خوردند، اما از فقرا با غذای خوب پذیرایی می‎کرد. انسان برای خودش زهد کند، اما در رسیدگی به دیگران و پذیرایی از مردم باید هرچه می‎تواند انجام دهد.

وی به بیان وجه پنجم پرداخت و گفت: متقین اهل تن پروری و خوشگذرانی‎ نیستند. امام علی(ع) درباره بعضی‎ها می‎فرمود: «همها علفها» مانند حیوانات  همه فکر و ذکرشان در خوردنی‎ها است. درحالی که متقین این گونه نیستند و بیشترین دغدغه آن‎ها در خیر رساندن به دیگران است. یعنی در زندگی به حداقل بسنده می‎کنند اما بیشترین خیر را به مردم می‎رسانند.

انتهای پیام./