خبرگزاری «حوزه» - گیلان/ مذهب تشیع در میان مذاهب اسلامی، به دلیل بیشترین بهره گیری از آموزه های پیامبر اعظم و اهل بیت آن بزرگوار، اعتقاد راسخ به عصمت چهارده معصوم پاک و اتصال محکم به خاندان عترت، بیشترین نزدیکی را به رسول الله(ص) دارد.

رسول خدا(ص) با امر و انتخاب الهی، پدید آورنده اسلام است و امام حسین(ع) با ایثار جان و شهادت مظلومانه اش، آینده آخرین دین خدا را تا روز قیامت، تضمین کرد. البته در این میان، نقش حضرت خدیجه، حضرت فاطمه زهرا و حضرت علی بن ابیطالب(ع)، در جای خود، بی مانند است.

سیدالشهدا، با تلاش هایش موجب شد که غبار خرافات و انحرافات از روی آیینه اسلام، زدوده شده و صف مؤمنین و منافقین از یکدیگر به طور کامل، جدا گردد. از سوی دیگر با فداکاری، درایت و مدیریت حضرت زینب و امام سجاد(ع)، حادثه عاشورا در کربلا مدفون نشد و با خروج اسیران آل الله از آن قتلگاه وحشتناک و حرکت به سوی کوفه و از آنجا به شام(سوریه)، صدور انقلاب حسینی به جهان، با استحکام، شور و حرارت خاصی آغاز گشت و تا امروز ادامه دارد.

به فضل پروردگار، گرمایی که حماسه عاشورا تولید نمود، به سبب اخلاص کم نظیری که در آن بود و به علت خون های پاکی که از مؤمن ترین و مخلص ترین مردمان، در راه خدا و در غربت بر زمین ریخته شد، در طول 1379 سالی که از حادثه دردناک سال شصت و یک هجری، گذشت، هر بار بیش از گذشته، بر داغی و سوز آن افزوده شد و انسان های آزادیخواه و حق طلب بیشماری را در چهار سوی کره زمین، به سوی خود جلب کرد.

مراسم اربعین حسینی نیز جلوه دیگری از نمایش عظمت حضرت سیدالشهداء(ع) و راه درخشان آن بزرگوار است که زوایای تاریک تاریخ بشر را که به دست پلیدترین اشخاص، ایجاد شده بود، روشن ساخت و به بشریت نوید داد که از کوشش برای دست یابی به عدالت و هدایت، ناامید نباشد.

امام حسین(ع) هنگامی از مدینه به سوی مکه و از آنجا به سوی کربلا، حرکت کرد، به خوبی آگاه بود که شهادت وی در آن روزگار، موجب ایجاد حکومت اسلامی نخواهد شد، بلکه قرن های متمادی باید سپری گردد تا نوبت به روی کار آمدن یک حکومت اسلامی به دست توانای رشیدترین و شجاع ترین فرزندانش به نام آیت الله العظمی سید روح الله موسوی خمینی(رض)آن هم در کشور ایران برسد تا کم کم موقعیت را برای ظهور دوازدهمین امام برحق و غایب از نظرها، آماده سازد.

اربعین، تنها چند روز راهپیمایی و عزاداری برای رهبر آزادگان دنیا نیست، بلکه برترین الگوی جهانی سازی تشیع است که همه مسلمین بلکه سایر ادیان الهی را تحث تأثیر خود قرار داده و می دهد.

خداوند چنان جایگاه عظیمی به امام حسین عنایت کرده که حتی سیل خروشان پیروانش ـ که در دنیا بی نظیر است ـ با پای پیاده و در نهایت سادگی و سبکباری به سوی کوی دوست می شتابند نیز جهان را به لرزه درمی آورد و بنیان استکبار جهانی را از بیخ و بن، برمی کند.

با توجه به نکات یاد شده، شاید بتوان اربعین حسینی را با جملات زیر معنا کرد:

ـ تداوم امر شهادت از کربلا تا تمام کره زمین و از عاشورا تا پایان کار بشر.

ـ ایجاد انگیزه در میلیون ها انسان در جهت حق جویی و حق گویی.

ـ ادامه دادن نهضت ایستادگی در برابر دولت ها و قدرت های ستمگر و مستکبر.

ـ دادن بشارت به این نکته که با دست خالی و پای پیاده هم می توان در برابر دشمنان اسلام و انسانیت قد علم کرد و هیچگاه نهراسید.

ـ آموختن صحیح ترین شیوه عشق ورزی عاقلانه و متفکرانه به معشوقی که متصل به بی نهایت است.

ـ روح ملکوتی حضرت امام حسین در تک تک خانه های شیعیان و مسلمین سراسر عالم، حضور فعال و مؤثر دارد.

ـ سیدالشهدا(ع) مهمترین عامل رشد شخصیت معنوی مسلمانان و به ویژه اهل تشیع است.

ـ در راه امام حسین(ع)، بن بست، ناامیدی، خستگی و دلسردی، معنا ندارد.

ـ حضرت اباعبدالله، فقط متعلق به شیعیان یا مسلمین نیست بلکه به مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان نیز تعلق دارد. زیرا وی عصاره همه انبیاء، اولیاء و اوصیاء است.

ـ عشق ما به آن حضرت، تنها از دیدگاه احساسی و عاطفی نیست، بلکه نمایش قدرتمندانه ی حمایت و اطاعت از ولی امر برحق و امام معصوم است. همان راهی که قرن ها پیش حضرت زینب(س) رفت و ما نیز همچنان به دنبال وی می رویم و این مسیر تا پایان زندگی این جهان ادامه دارد.

سیدعبدالباقی اسحاقی

استاد و مدیر مدرسه علمیه نائب الصدر رشت