به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، در هفته های اخیر تحولات عرصه سیاست داخلی الجزایر در رسانه های مختلف مورد واکاوی قرار گرفته؛ موقعیت استراتژیک این کشور و برخی موضع گیری های سیاسی الجزایر در قبال کشورهای عربی و محور مقاومت و هوشیاری مردم الجزایر نسبت به رخ دادهای داخلی و بین المللی و منطقه ای مرتبط با کشورشان ضرورت نگاهی دقیق به تحولات اجتماعی و سیاسی الجزایر و الجزایری ها و تاریخ ضد استعماری این کشور را بیش از پیش آشکار می کند.

موقعیت استراتژیک الجزایر

الجزایر یک کشور نفت خیز و نزدیک به اروپاست که در شمال آفریقا میان مراکش و تونس قرار دارد و دین رسمیشان اسلام و مذهبشان سنی است. زبان رسمی الجزایر عربی است اما مردم به زبان بربری و فرانسه نیز صحبت می کنند.

آنچه که الجزایر را نسبت به بسیاری از کشورهای عربی متمایز می کند درخشش این کشور در دوران ضد استعماری علیه دولت فرانسه است که بیش ازیک قرن بر الجزایر استیلا یافتند.

انقلاب الجزایر ضد استعمارگران فرانسوی با تقدیم یک و نیم میلیون شهید، پنجم جولای 1962میلادی پیروز شد و این کشور با فداکاری های زنان و مردانش پس از 132 سال توانست اشغالگران را بیرون کند و به استقلال دست یابد.

مردم الجزایر مردمی آزاده هستند که مصمم به بقای بر آزادگی می باشند. تاریخ آنها آکنده از مبارزاتی طولانی است که موجب گردید همیشه الجزایر سرزمینی آزاد، با عزت و با کرامت باقی بماند.

الجزایری ها به کشور خود «بلد میلیون شهید» یعنی سرزمین یک میلیون شهید می گویند و علت آن هم این است که مردم این کشور برای بیرون راندن اشغالگران فرانسوی که به مدت 132 سال در این کشور حضور داشتند، بیش از یک میلیون قربانی دادند.

نکته جالب در خصوص استقلال الجزایر این است که این کشور در همان تاریخی که فرانسه آن را اشغال کرد یعنی پنجم جولای، در همان تاریخ نیز به استقلال دست یافت اما فاصله این دو تاریخ 132 سال تلخ و سخت بود.

نیروهای فرانسوی 14 تیر 1209 هجری شمسی برابر با پنجم جولای 1830میلادی با حدود 40هزار نیروی نظامی وارد الجزایرشدند و به مدت 9 سال وارد جنگ های سختی در نقاط مختلف این کشور شدند و در نهایت کنترل آن را به دست گرفتند.

استقرار یک میلیون شهرک نشین اروپایی در الجزایر

فرانسوی ها زمین های حاصلخیز را در الجزایر از آنها می گرفتند و به شهرک نشینان اروپایی می دادند شمار این شهرک نشینان زمان استقلال الجزایر که اکنون به آن ها «الاقدام السوداء»( چکمه سیاهان )می گویند، به حدود یک میلیون نفر رسیده بود.

مقام های الجزایری می گویند نوع عملکرد فرانسه در این کشور بسیار خاص و فراتر از به استعمار درآوردن آن بود. فرانسوی ها علاوه بر اشغال خاک الجزایر، در بعد عقیدتی نیز وارد عمل شده و سعی در تغییر اعتقادات و باورهای مردم داشتند و در این چارچوب بسیاری از مساجد را به کلیسا یا مقر نیروهای نظامی خود تبدیل کردند.

 تلاش فرانسوی ها برای از بین بردن هویت اسلامی الجزایری ها

الجزایری ها می گویند فرانسه طی این مدت علاوه بر غارت ثروت های این کشور ،سعی در از بین بردن هویت قومی، دینی و ملی مردم نیز داشت. آن ها کاربری بسیاری از مساجد را تغییر می دادند و به مقر نیروهای نظامی خود یا کلیسا تبدیل می کردند. یکی از نمونه های بارز آن مسجد معروف«کتشاوه» در شهر الجزیره است که تاریخ آن به دوران عثمانی ها باز می گردد و آن ها این مسجد را به کلیسا تبدیل کردند اما اکنون بازسازی شده و بار دیگر مردم در آن نماز به جای می آورند. نیروهای فرانسوی پنجم ماه جولای 1962 پس از 132 سال دقیقا در همان روزی که وارد الجزایر شده بودند، از آن عقب نشینی کردند و در این روز احمد بن بلا پس از آزاد شدن از زندان های فرانسه، به عنوان نخستین رئیس جمهوری کشور مستقل الجزایر برگزیده شد.

 الجزایر و مقاومت اسلامی در منطقه

از آنجا که ملت الجزایر سابقه ای در شکست استعمار فرانسه داشته و خواهان استقلال کشورشان از بیگانگان بوده و هستند، در حال حاضر نیز مواضع الجزایر نسبت به جریان های مقاومت در منطقه مثبت بوده است.

به گزارش الوقت، الجزایر از کشورهایی می باشد که حامی مردم مظلوم فلسطین بوده است. ارتباط الجزایر با فلسطین به ابتدای تشکیل رژیم عبری و پیدایش اولین نشانه‌های درگیری‌های عربی – اسرائیلی در اواسط قرن گذشته برمی‌گردد. با وجود آنکه مردم الجزایر به دلیل استعمار فرانسه در شرایط بسیار بدی زندگی می‌کردند، اما همچنان دغدغه مردم فلسطین را داشتند و خود را در رنج و سختی مردم فلسطین و مبارزات آنان شریک می‌دانستند. الجزایر نسبت به تحولات سوریه نیز موضعی روشن و به نفع محور مقاومت اتخاذ نموده است. دو کشور الجزایر و سوریه روابط خوبی دارند و الجزایر با طرح برهم زدن امنیت و ثبات سوریه که در نهایت به دنبال در هم شکستن محور مقاومت و تامین آتیه رژیم صهیونیستی است، مخالف می باشد.

الجزایر و جنگ یمن

در جنگ یمن نیز الجزایر با اعزام نیروهای نظامی به یمن در قالب ائتلاف عربی مخالفت نمود. دولت الجزایر از همان ابتدای شروع بحران اعلام کرد که این بحران جز از راه سیاسی و دیپلماتیک و حضور همه گروه‌های یمنی در مذاکره‌ای جامع و ملی امکانپذیر نیست. این کشور از همان ابتدا گزینه نظامی برای حل بحران یمن را رد کرد. همچنین با مشارکت در ائتلاف عربی به رهبری عربستان مخالفت نمود.

الجزایر و حزب الله لبنان

دولت الجزایر درباره مخالفت خود با تروریستی خواندن حزب الله اعلام کرد که سخنگوی لبنانی ها نیست و به جای آنها سخن نمی گوید. سخنگوی وزارت خارجه الجزایر گفت که "حزب الله جنبشی سیاسی-نظامی است که جزء جدایی ناپذیری از صحنه اجتماعی و سیاسی لبنان را تشکیل می دهد و  هر تصمیمی که مختص این جنبش باشد باید از سوی خود لبنانی ها اتخاذ شود.

الجزایر و مخالفت با افراطی گرایی و وهابیت

الجزایر در طول دهه 90 میلادی به شدت از افراط گری های گروههای تکفیری آسیب دید و علی رغم سرکوب این گروهها در آن زمان، همچنان گروههای افراطی در شمال آفریقا الجزایر را تهدید می کنند، بنابراین الجزایر با سیاست های عربستان در گسترش وهابی گری و تفکری تکفیری مخالف است.

چرخش سیاسی الجزایر از دیکتاتوری به سمت دموکراسی

در ماه های اخیر شاهد تظاهرات گسترده الجزایری ها در مخالفت‌ها با پنجمین بار نامزدی "عبدالعزیز بوتفلیقه" در انتخابات ریاست جمهوری این کشور بودیم. مخالفان تنها گزینه پایان دادن به اعتراضات خود را انصراف رئیس جمهور کنونی از نامزدی‌اش در انتخابات می‌ دانستند تا آنجا که بالاخره بوتفلیقه از نامزدی در انتخابات کناره گرفت.از این رو مردم باید در انتخابات ریاست جمهوری با دید باز ئییس جمهور خود را انتخاب کنند با توجه به موقعیت استراتژیک الجزایر و سابقه پشت سر نهادن استعمار فرانسه و توطئه سایر کشور های اروپایی بیداری و هوشیاری ملت الجزایر بسیار حائز اهمیت است.به گفته برخی از کارشناسان الجزایر یک کشور نفت خیز و نزدیک به اروپاست ، و اروپاییان تمایل دارند، روندی که در الجزایر طی می شود، به گونه ای باشد که منافع آنها به خطر نیفتد و نفت و گاز این کشور به اروپا قطع نشود. از این رو تبلیغات خارجی یکی از اهرم های مهم در انتخابات ریاست جمهوری است و مردم الجزایر باید توجه داشته باشند که  تحت تاثیر تبلیغاتی قرار نگیرند که منافع غربی ها را دنبال می کند.

جایگاه شیعیان در الجزایر

اکثر جمعیت مردم الجزایر اهل تسنن هستند، اما در بخش هایی از الجزایر جمعیت شیعیان وجود دارد.به گزارش مرکز المهدی للداراسات، شیعیان الجزایر امروزه با آن­ که در اقلیت هستند، به فضل جنبش استبصار که در سراسر الجزایر گسترش یافته است اندک اندک رو به افزایش هستند. علت ازدیاد جمعیت شیعیان و جنبش استبصار در الجزایر این است که الجزایری­ ها در مذهب اهل بیت (علیهم السلام)، یک مذهب فکری صحیح و روح تسامح را یافته اند.

با آن­که حضور شیعیان در الجزایر هنوز اندک است و فقط در برخی ایالت­ها و شهرها مانند الجزیره (پایتخت)، باتنه، تبسه، خنشله، تیارت و سیدی بل عباس می­توان آن­ها را مشاهده کرد، اما برخی سایت­های شیعی از جمله سایت مرکز پژوهش­های اعتقادی که بزرگ­ترین سایت شیعی است و نیز سایت شیعه الجزایر که شعار «از مدرسه المصالیه تا مدرسه الخمینیه» را سرلوحه خود قرار داده است.

زنان مسلمان الجزایر

زنان مسلمان الجزایری با حفظ حجاب خود زمانی طولانی برای استقلال با استعمار فرانسه جنگیدند و حجاب آنها سنگری و سلاحی در مبارزات علیه استعمارگران بود و این خود عامل بسیار مهمی برای مبارزه با استعمار بوده و هست و لازمه داشتن استراتژی معین و دورنمای حساب شده و معین برای یک انقلاب، فقط و فقط با پایبندی به اصول عالیه اسلام امکان پذیر بوده است. بر اساس آماری که روزنامه محلی الخبر چاپ الجزایر منتشر کرده 50 درصد زنان در شهرهای بزرگ الجزیره محجبه هستند. در حالی که این تعداد در سطح کشور 97 درصد اعلام شده است.حجاب میان زنان مسلمان الجزیره طی سالهای 1970 و 1980 احیا شده است.

 رابطه جمهوری اسلامی ایران و الجزایر

با وقوع انقلاب اسلامی در ایران، نه‌ تنها روابط تهران با الجزیره سرد نشد بلکه این انقلاب، مورد تایید الجزایری ها که خود مردمانی انقلابی هستند، قرار گرفت و تضادهای پیشین بین دو کشور درعرصه سیاست خارجی تا حدودی برطرف شد.

ایران و الجزایر اکنون نیز با گذشت بیش از 50 سال از برقراری روابط سیاسی ، در بسیاری از مسائل اصلی منطقه ای و جهانی مانند مساله فلسطین و اوضاع در سوریه دیدگاهی مشترک دارند. در بعد فرهنگی نیز دیپلماسی فرهنگی توانسته است نقش بسیار خوبی در تقویت روابط دو کشور داشته باشد.­ 

مخالفت الجزایر با عربستان سعودی

در شرایطی که بسیاری از کشورهای عربی برای بهبود وضع اقتصادی خود با عربستان سعودی در بسیاری از نقشه های منطقه ای در هماهنگی هستند؛ الجزایری ها مخالف سیاست های منطقه ای عربستان بوده تا آنجا که با سفر ولی عهد عربستان به کشورشان مخالف بودند. شماری زیادی از شخصیت های فرهنگی، رسانه ای و سیاسی و همچنین برخی احزاب الجزایری پیش از این مخالفت خود را با دیدار ولیعهد عربستان از کشورشان اعلام کرده بودند.سفر «بن‌سلمان» به الجزایر درحالی است که نتایج نظرسنجی جدید روزنامه «الشروق الجزایر» نشان می‌دهد،72.5 درصد مردم الجزایر مخالف سفر «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان به کشورشان هستند.

انتهای پیام/