به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، با اعلام به رسمیت شناختن جولان اشغالی توسط ترامپ واژه «معامله قرن» بیش از گذشته در رسانه ها مطرح شد. هدف اصلی این طرح در سه گام خلاصه شده است؛ « تثبیت اراضی اشغالی و پیوستن مناطقی از جولان، رود اردن، جنوب لبنان، شرق جزیره سینا به اسرائیل، اخراج فلسطینی ها به طور کامل از مناطق کرانه باختری و نوار غزه و ساماندهی شان در اردن و شبه جزیره سینا در مصر و در نهایت پایان منازعه اعراب و اسرائیل».
در همین راستا قرار است کنفرانس منامه با عنوان فریبنده "صلح برای شکوفایی" در با حضور جمعی از سرمایه داران عربی به منظور پایان دادن به حق فلسطینی ها برای بازگشت به سرزمینشان بر گزار شود. هزینه ای که بر دوش حاکمان عربی است و این هزینه را تنها بابت باقی ماندن در تخت های پادشاهی خود باید بپردازند چرا که بدون حمایت آمریکا و اسراییل هیچ گونه پشتوانه مردمی در کشورهایشان نداشته و ظرف چند روز سقوط خواهند کرد.
در همین راستا خبرنگار بین الملل خبرگزاری حوزه با محمد باقر اسدی کارشناس جهان اسلام، به گفت و گو پرداخته است.
بخش پایانی مصاحبه به شرح ذیل است:
حوزه: اگر بخواهید توصیف دقیقی از معامله قرن و سازو کار اقتصادی و سیاسی آن داشته با شید چه توضیحی را در این زمینه ارائه می دهید؟
هزینه معامله قرن بر دوش گاوهای شیرده ترامپ است
ترامپ در راستای سیاست دوشیدن برخی از کشورهای عربی، کار را به جایی رسانده که می خواهد هزینه های مالی اجرای طرح موسوم به معامله قرن را هم کشورهای عربی تأمین کنند.
به این صورت که برای راضی کردن فلسطینی ها به پذیرش معامله قرن و دست برداشتن از حق بازگشت، در نظر دارد که یک سری کمکهای مالی به آنها پرداخت کند که منبع این اموال هم اسرائیل و آمریکا نیست، بلکه کشورهای عربی است و به همین دلیل در کنفرانس منامه تأکید بر جوانب اقتصادی معامله قرن بیشتر از سایر جوانب آن است.
این در حالیست که اسرائیل بیشتر از هر کس دیگری از معامله قرن و عادی سازی روابط سود می برد، چون با این کار هم در برابر محور مقاومت ائتلاف ایجاد می کند و هم امنیت خود را تأمین می کند. در مقابل کشورهای عربی هیچ سود اقتصادی یا سیاسی از عادی سازی روابط نمی برند. نمونه بارز این مسأله مصر است که با وجود عادی سازی روابط با اسرائیل هنوز با مشکلات اقتصادی بی شماری مواجه است.
از سوی دیگر نتانیاهو هم برای بالا بردن محبوبیت خود در اسرائیل نیاز به این دارد که تحولاتی را به عنوان دستاورد دولت خود به صهیونیست ها ارائه کند. یکی از این دستاوردها برقراری روابط با کشورهای عربی و اتحاد با آنها علیه ایران است.
نتانیاهو در رسیدن به این هدف آنقدر خودخواه است که حتی برای آبروی متحدان عرب خویش هم ارزشی قائل نیست و همه ما به یاد داریم که نتانیاهو به صورت مخفیانه از جلسه خود با برخی از سران عرب فیلمبرداری کرده بود و در این جلسه برخی از سران عرب گفته بودند که مشکلی در برقراری رابطه با اسرائیل نداشته و ایران را دشمن اول خود می دانند. سپس با اینکه این جلسه پشت درهای بسته برگزار شده بود، این کلیپ را در اینترنت منتشر کرد و این مسأله رسوایی بزرگی برای این مسؤولان عرب به بار آورد و نشان داد که نتانیاهو برای رسیدن به منافع خودش حاضر است همه عربها را قربانی کند، حتی آنهایی که متحد و دوست او هستند. به بیان دیگر یکی دیگر از عوامل آشکار شدن روابط اسرائیل با برخی کشورهای عربی همین اصرار و اقدامات نتانیاهو برای برقراری روابط با کشورهای عربی است.
حوزه: هدف از عادی سازی روابط برخی حاکمان عرب با اسراییل چیست ؟
تأمین امنیت اسرائیل هدف اصلی آمریکا و رژیم صهیونیستی است
قطعا تأمین امنیت اسرائیل هدف اصلی آمریکا و رژیم صهیونیستی است. چرا که اسرائیل از سه طرف توسط محور مقاومت محاصره شده و برای تضمین بقای خود نیاز به عای سازی روابط با کشورهای عربی دارد. در مقابل حکومتهای عربی نیز از آمریکا و اسرائیل انتظار دارند که از تاج و تخت آنها در برابر ملتهای عرب ، محور مقاومت و به ویژه ایران حفاظت کنند، که رسیدن به این هدف هم محال است. چون آمریکا اثبات کرده که در هنگام به خطر افتادن منافع خود به راحتی پشت متحدانش را در مقابل مردم خالی می کند. ایران هم که بارها اعلام کرده هیچ گونه دشمنی با کشورهای عربی ندارد و حتی حاضر شده که برای حفظ امنیت منطقه و جلوگیری از هرگونه جنگ با آنها همکاری کند.
ایران هراسی توهمی جعلی دست ساز آمریکا –اسراییل و حاکمان عربی است
تهدید ایران برای جهان عرب صرفا یک توهم و هیولایی است که آمریکا و اسرائیل برای کشورهای عربی ساخته اند تا هم سلاحهای خود را به آنها بفروشند و هم آنها را به اتحاد با اسرائیل برای مقابله با این دشمن ساختگی مجبور کنند تا بدین وسیله حیات اسرائیل تضمین شود.
حوزه: به نظر شما کنفرانس منامه که قراراست به زودی در بحرین بر گزار شود با چه اهدافی برگزار خواهد شد و چقدر می تواند در تحقق معامله قرن موثر باشد؟
طرح معامله قرن از کمپ دیوید هم ننگین تر است
این کنفرانس که با عنوان فریبنده "صلح برای شکوفایی" برگزار می شود به دنبال تأمین منابع مالی برای اجرای کامل معامله قرن است. یعنی می خواهند به جای کشور به فلسطینی ها وعده های مالی نسیه بدهند. در این کنفرانس بخش اقتصادی طرح معامله قرن مطرح خواهد شد که حتی از کمپ دیوید هم ننگین تر است.
چرا که در کمپ دیوید حد اقل به کشورهای عربی از جمله مصر این وعده داده شد که با حمایت مالی اسرائیل و آمریکا به قدرتهای اقتصادی منطقه تبدیل شوند که البته هیچکدام از آن وعده ها محقق نشد. ولی کنفرانس منامه حتی این وعده تو خالی را هم برای کشورهای عربی ندارد، بلکه به دنبال جذب سرمایه های این کشورها برای سرمایه گذاری در مناطقی است که پناهندگان فلسطینی در آن سکونت دارند تا در مقابل از حق بازگشت به میهنشان دست برداشته و در کشورهای همسایه از جمله اردن و لبنان زندگی کنند. به بیان دیگر این کنفرانس به دنبال تأمین هزینه امنیت اسرائیل از جیب کشورهای عربی است و این ادامه همان سیاست دوشیدن کشورهای عربی است.
بخش سیاسی معامله قرن هم کلید خورده است
آنها ادعا می کنند که اجرای بخش سیاسی معامله قرن آغاز نشده ولی واقعیت اینطور نیست. چرا که انتقال پایتخت رژیم صهیونیستی و سفارت آمریکا به قدس و به رسمیت شناختن ارتفاعات جولان به عنوان بخشی از اسرائیل و ملحق کردن بخشهایی از کرانه باختری به شهرکهای صهیونیستی، نشان می دهد که اجرای معامله قرن از مدتها پیش آغاز شده است. مهم ترین بخش معامله قرن که هنوز عملی نشده، دست برداشتن پناهندگان فلسطینی از حق بازگشت به فلسطین و به رسمیت شناختن کشور اسرائیل توسط آنهاست که هدف از کنفرانس منامه راضی کردن آنها با وعده سرمایه گذاری اقتصادی و تطمیع سران فلسطین است.
اما با توجه به اجماعی که علیه این طرح در میان فلسطینی ها شکل گرفته بعید به نظر می رسد که آنها پیشرفتی در این زمینه داشته باشند. چون هیچ کدام از فلسطینی ها حاضر نیستند در مقابل چند وعده توخالی کشور خود را بفروشند. علاوه بر اینکه کشورهایی که میزبان پناهندگان فلسطینی هستند، با این طرح مخالفند و خواهان بازگشت آنها به فلسطین هستند. چون حضور مهاجران فلسطینی بار اقتصادی و اجتماعی زیادی برای آنها دارد.
گفت و گو از وجیهه سادات حسینی
