به گزارش خبرگزاری حوزه، معصومه ظهیری صبح امروز در دیدار مدیر حوزه‌های علمیه خواهران و هیات همراه با خانواده طلبه شهیده فاطمه اسدیان در شهرکرد، با اشاره به نحوه شهادت طلبه شهیده فاطمه اسدیان در بمباران شهرکرد گفت: ماندن خانواده شهیده در همین شهر و ترک نکردن زادگاهشان علی رغم بمباران نشان از ایستادگی و مقاومت آن ها دارد.

وی با تأکید بر اینکه باید خاطرات شفاهی بازماندگان شهدا از سوی خود خانواده شهید نوشته شود، اظهار کرد: خانواده شهدا گنجینه‌ای از تاریخ شفاهی شهادت در کشورند که متأسفانه بسیاری از مادران و پدران شهدا دیگر در قید حیات نیستند و این یک خسران بزرگ است چراکه بسیاری از خاطرات شفاهی آن ها نوشته نشده است.

خانم ظهیری با اشاره به اینکه بسیاری از جوانان ما دوران جنگ را ندیده اند اما هنوز غیرت دینی در وجود آن ها موج می زند، گفت: باید نسل جدید بداند که این انقلاب آسان شکل نگرفته و خون های بسیاری برای آبادانی آن ریخته شده است.

فریده اسدیان، خواهر این شهیده نیز در این دیدار با بیان خاطره ای گفت: فاطمه بارها خواب دیده بود که شهید می شود، شب جمعه آخر زندگی اش با هم به گلزار شهدا رفتیم و محلی را که امروز قبر این شهید است نشان داد و گفت: خواب دیدم مرا در اینجا دفن کرده بودند و من خندیدم و گفتم اینجا که جای شهداست.

وی ادامه داد: چهارشب قبل از شهادت خواهرم خواب دیدیم که یک زن در حرم حضرت معصومه (س) درحال طواف است و همه از دنبال او گریه می کنند از یک نفر پرسیدم که این زن کیست؟ به من جواب دادند فاطمه اسدیان است. وقتی تعبیر خوابم را جویا شدم به من گفتند که خواهرم به شهادت خواهد رسید و درست چند روز بعد از خوابم خواهرم به مقام شهادت نایل شد.

به گفته خواهر شهیده اسدیان ساعت 11 صبح روز 20 اسفندماه سال 1366شهرکرد بمباران شد و فاطمه در این بمباران به درجه رفیع شهادت که آرزوی او بود رسید و در همان مکانی که در خواب دیده بود در بهشت دو معصوم شهرکرد دفن شد.

حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور مدیر حوزه های علمیه خواهران، معصومه ظهیری، معاون فرهنگی تبلیغی حوزه های علمیه خواهران کشور، فریده داودی، معاون آموزش حوزه های علمیه خواهران کشور، حجت الاسلام یدالله رحمانی، مدیر حوزه علمیه خواهران چهارمحال و بختیاری و برخی از معاونان این مدیریت نیز در این دیدار معنوی حضور داشتند.

گفتنی است شهیده معلم و طلبه فاطمه اسدیان در نخستین روز از شهریور 1347 در شهرکرد دیده به جهان گشود، فرزند سوم خانواده بود و  پس از دوران تحصیل دبستان و راهنمایی در کلاس های عقیدتی و مذهبی شرکت می کرد و وجودش سرشار از فراگیری آموزه های مذهبی بود. پس از اتمام کلاس اول نظری در امتحان ورودی حوزه علمیه قم شرکت و در این آزمون پذیرفته شد، اما به دلیل مشکلات خانوادگی از جمله مریضی مادر به ناچار از رفتن به قم منصرف شد.

اما شعله کسب معارف هم در جانش برافروخته بود، در تابستان سال بعد به خواندن دروس عربی پرداخته و به قم رفت و سال اول را متفرقه امتحان داده و در سال دوم حوزه ادامه تحصیل داد و در سال دوم مکتب توحید قم مشغول به تحصیل شد.

تابستان 1364 به طور متفرقه سال سوم نظری را امتحان داده و دوباره راهی حوزه شد و دوره ادبیات عرب را به پایان رساند اما به علت مشکلات خانوادگی به رغم میل باطنی حوزه را ترک کرده و به شهرکرد بازگشت و در سال چهارم تجربی دبیرستان نرجس مشغول به تحصیل شد و در پایان سال در رشته انگلیسی تربیت معلم فاطمه زهراء (علیها السلام) اصفهان قبول و راهی اصفهان شد.

این شهیده طلبه شش ماه در تربیت معلم فاطمه الزهراء (علیها السلام) اصفهان در رشته زبان انگلیسی درس خواند و زمانی که به علت بمباران خوابگاه تعطیل شد به شهرکرد بازگشت؛ هنوز 24 ساعت از آمدنش نگذشته بود که در تاریخ 20 اسفندماه سال 1366 بر اثر بمباران هوایی رژیم بعث عراق در محل زندگیش روبروی شهرداری سابق شهرکرد به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

۳۱۳/۶۱