به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار جمعی از اعضای شورای فرهنگی اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی که در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، پس از استماع گزارشی از فعالیت های شورای فرهنگی اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی به ویژه در خصوص مشکلات پیوستن به کنوانسیون هایی بین المللی در حوزه کودکان و زنان، اظهار داشتند: اصل اول این است که ما باید حرف خود را بزنیم و آنها به ما بپیوندند نه اینکه ما خواستار پیوستن به آنها باشیم.

ایشان ادامه دادند: سخن قرآن کریم از همان ابتدا این بوده است که من جهانی ام! «لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّهِ»، بر اساس این اصل هرگز نباید منتظر باشیم تا آنها ما را بپذیرند بلکه آنها باید بنشینند و ببینند ما چه می گوییم، البته ما باید با تحقیق و تسلط بر منابع وحیانی خود، دستمان پر باشد و  اصول خود را به صورت روشن و منطقی به آنها عرضه کنیم.

معظم له خاطرنشان کرد: آنها باید بفهمند که آنکه بشر را آفرید باید برای بشر صحبت کند، اوست که بهتر از هر کسی صلاح و فلاح کودک و مادر را می داند در حالی که آنها بر اساس نفس خود برای بشر برنامه ریزی می کنند، آنها انسان را نشناختند و خیال می کنند که انسان بعد از مرگ می پوسد و تمام می شود حال آنکه دین انسان را موجودی ابدی می داند که با مرگ از پوست به در می آید نه اینکه بپوسد.

حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به نقش مهم و اساسی مادر در شکل گیری مسیر معنوی کودک تصریح داشتند: خط مشی مادر است که کودک را بهشتی می کند! تمام آنچه در دوران بارداری در رحم، به کودک می رسد از راه نفس مادر به کودک می رسد این غیر از وصل کردن سرم به بیمار است که موادی را وارد جسم او می کند، در رحم مادر بحث از انتقال از نفس مادر به نفس کودک است. بعد هم که به مدت دو سال دوران شیرخوارگی نوزاد است، این مدت تقریبا 30 ماهه دوره بهشتی پروردن کودک توسط مادر است لذا فرمودند «الجنة تحت اقدام الأمّهات»

ایشان ابراز داشتند: کار مادر انسان پروری است، رشد روحی به وساطت روح مادر به فرزند منتقل می شود و روح نه زمان دارد و نه زمین، نه تاریخ دارد و نه جغرافیا، یعنی روح مجرد است و موجود مجرد ثابت است نه ساکن و از این رو در بهشت هیچ خستگی برای روح معنا ندارد.

معظم له تاکید داشتند: غربی ها هرگز نمی توانند برای موضوعاتی همچون حقوق بشر، کودک و زن تصمیم بگیرند، چراکه در نگاه آنها انسان یک موجود فانی است و هیچ آینده ای برای او پس از مرگ وجود ندارد لذا تنها و تنها در محدوده زندگی مادی و بر اساس میل و هوس خود تصمیم می گیرند.