به گزارش خبرگزاری حوزه، گروه علوم سیاسی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی دومین نشست از سلسله نشست‌های علمی «سیاست گذاری عمومی در ایران» با محوریت موانع رشد سیاستگذاری عمومی کارآمد در ایران، با حضور دکتر ماشاءالله حیدرپور، عضو هیأت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد واحد قم، دکتر رضا عیسی نیا مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و دیگر اعضای گروه و با مشارکت دانشجویان دوره دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه باقرالعلوم (ع) برگزار کرد.
در ابتدای نشست دکتر حیدرپور بحث خود را با تعریف اصطلاح "سیاستگذاری عمومی" بدین شرح آغاز کرد. سیاستگذاری عمومی در مختصر ترین و در عین حال جامع ترین تعریف بعنوان " علم عمل دولت " معنا می شود، در قالب این تعریف صاحب نظران این دانش بین بخشی مطرح مینمایند، ارزیابی کارآمدی فرایند و چرخه سیاستگذاری عمومی مبتنی بر آمال، اهداف و نیات سیاستگذاران تحلیل و بررسی نمیشود بلکه آنچه که در این رابطه معیار ارزیابی موفقیت و کارآمدی سیاستگذاری عمومی باید قرار گیرد، تبعات، پیامدها و نتایج آن است. در چارچوب این معیار یعنی تفاوت قائل شدن بین نیات واهداف با پیامدها و نتایج سیاستگذاری
حیدرپور ادامه داد: اگر بر اساس این تعریف و فارغ از نگرش های جانبدارانه سیاسی مبتنی بر حب و بغض به ارزیابی کار آمدی سیاستگذاری عمومی در ایران بپردازیم، در قالب مولفه های علمی حاکم بر رشته سیاستگذاری عمومی به این تحلیل دست خواهیم یافت که سیاستگذاری عمومی و کارآمدی آن در ایران با چالش ها و موانع متعدد و متکثری روبرو بوده و هست که مانع مفید و کارآمدی آن در کشور گردیده است.
وی در بحث «موانع رشد سیاستگذاری کارآمد در ایران» گفت: از جمله مهمترین این موانع را میتوان اینگونه برشمرد، فقدان نگرش جامع علمی به سیاستگذاری عمومی ، حاکمیت رویکرد نهادی در حوزه سیاستگذاری ، بی توجهی به چرخه و فرایند سیاستگذاری ، عدم تعریف دقیق مسائل عمومی ، درهم آمیختگی سیاستگذاری عمومی و سیاستگذاری دولتی ، بی توجهی به اتخاذ راهبرد مفید و کارآمد ، حاکمیت سیاستگذاری صعودی، استقرار رویکرد خطی به جای چرخه سیاستگذاری عمومی ، عدم تعریف دقیق منافع ملی ، نگرش جناحی و سیاسی به سیاستگذاری عمومی و حاکمیت ارزیابی سیاسی در عرصه سیاستگذاری عمومی.
حیدرپور افزود: نکته ای که در اینجا لازم به یادآوری است، این است که این موانع و چالش ها را در عرصه نظری و علمی میتوان از یکدیگر منفک و مجزا نمود اما درعالم واقع بر اساس شکل گیری یک نظام شبکه ای درهم تنیده به نوعی این موانع بایکدیگر آمیختگی پیدا نموده اند که سبب شکل گیری ساختاری پیچیده و مرتبط با یکدیگر را فراهم نموده است که مقابله و مرتفع نمودن آنها در قالب یک طرح و برنامه تک بعدی مقطعی ممکن نخواهد بود و اصلاح آن نیازمند اقدامات فرایندی چند بعدی دقیق و سامان مند مستمری می باشد.
دکتر حیدرپور تنها راهکار کارآمدی سیاستگذاری در ایران را کاربست مدل ترکیبی دانست و افزود: استفاده از نگرش نقادانه همه ی گروه های ذی نفع جامعه در شناسایی مساله و تصمیم گیری و ارایه راهکار، فرآیند سیاستگذاری را در ایران کارآمد خواهد کرد.
در پایان نشست، شرکت کنندگان هریک به پرسش و پاسخ و نقد و بررسی مطالب ارائه شده پرداختند.
۳۱۳/۳۲
